به گزارش ایسنا، مواد مغذی در مقادیر متعادل، تضمین کننده سلامت اکوسیستم‌های دریایی از جمله ماهی‌ها، مرجان‌ها و بسیاری از اشکال دیگر حیات دریایی هستند. اما زمانی که سطح مواد مغذی بیش از حد بالا می‌رود - که اغلب به دلیل ورود رواناب‌های کشاورزی، فاضلاب‌های شهری و پساب‌های صنعتی به محیط دریایی است - می‌توانند این تعادل را مختل کنند. مواد مغذی اضافی می‌توانند باعث شکوفایی جلبکی شوند که برخی از آنها سموم مضر برای موجودات دریایی و انسان‌ها تولید می‌کنند. تجزیه این ریز جلبک‌ها باعث مصرف اکسیژن موجود در آب و ایجاد مناطق به اصطلاح مرده می‌شود که در آن شرایط حیات بسیاری از آبزیان به خطر می‌افتد. به این ترتیب، بر خلاف آنچه که به نظر می‌رسد مازاد این عناصر حیات‌بخش باشد، در واقع می‌تواند اکوسیستم‌های دریایی را تحت فشار قرار دهد و تنوع زیستی را تهدید کند.

مطالعه‌ جدید «ردیابی تغییرات دهه‌ای در رژیم‌ مواد مغذی و هیدروگرافی خلیج فارس (۱۹۷۷ تا ۲۰۲۲)» از سوی پژوهشگران پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی نشان می‌دهد که آب‌های خلیج فارس در نیمه ایرانی، در ژانویه ۲۰۲۲ میلادی نسبت به فوریه ۱۹۷۷، حدود ۲/۲ درجه سانتیگراد گرم‌تر شده‌اند؛ موضوعی که پیامدهای جدی برای حیات دریایی و اکوسیستم‌های این پهنه آبی به همراه دارد.
این پژوهش که توسط دکتر مریم قائمی و تیم تحقیقاتی وی انجام شده، تغییرات چشمگیر ۴۵ سال گذشته در شیمی آب خلیج فارس را نشان می‌دهد:
* غلظت نیتروژن محلول بیش از چهار برابر افزایش یافته است.
* فسفر محلول حدود ۴/۱ برابر کاهش یافته است.
* سیلیسیوم محلول به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرده است.

این تغییرات باعث شده که خلیج فارس از وضعیتی که در دهه ۱۹۷۰ تنها با محدودیت نیتروژن مواجه بود، به ترکیبی پیچیده از محدودیت‌های نیتروژن، فسفر و سیلیس تبدیل شود. چنین تحولی می‌تواند بر فیتوپلانکتون‌ها، شیلات و صخره‌های مرجانی اثر بگذارد.

نویسندگان هشدار می‌دهند که تغییرات اقلیمی و مداخلات انسانی در حال تغییر این دریای حیاتی هستند و بر ضرورت پایش مستمر و همکاری منطقه‌ای برای حفاظت از سلامت اکولوژیکی خلیج فارس تأکید می‌کنند.
  

به نقل از پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی، نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای در سال ۲۰۲۵ میلادی در نشریه بین‌المللی Marine Pollution Bulletin  منتشر شده است.

انتهای پیام