به گزارش ایسنا، موسسه لووی (Lowy Institute) مستقر در سیدنی، در گزارش جدیدی، با اشاره به دیپلماسی «ناهمگون»، واشنگتن را پس از پکن، تاثیرگذارترین شریک خارجی منطقه جنوب شرقی آسیا خواند. در مقابل، چین با تلاش‌های مداوم تجاری، سرمایه‌گذاری و دیپلماتیک، جایگاه خود را در سراسر این منطقه تثبیت کرده است.

در این گزارش با ارزیابی شرکا در زمینه تجارت، سرمایه‌گذاری و دفاع آمده است: «چین در همه جای جنوب شرقی آسیا حضور دارد. در مقابل، آمریکا دو چهره متفاوت در جنوب شرقی آسیا نشان می‌دهد». و در ادامه افزود: «سیاست‌های جهانی دولت ترامپ در مورد تعرفه‌ها، کاهش کمک‌ها و آموزش بین‌المللی، احتمالا تنها باعث تشدید قطع ارتباط میان آمریکا و این کشورها می‌شود».

چین بر تجارت منطقه‌ای تسلط دارد و ۲۰ درصد از صادرات و ۲۶ درصد از واردات را تامین می‌کند، در حالی که این رقم برای ایالات متحده ۱۶ درصد است. در کامبوج، لائوس و میانمار که نفوذ چین ۶۰ تا ۱۵۰ درصد بیشتر از نفوذ واشنگتن است، این شکاف شدت بیشتری دارد.

نفوذ آمریکا در شرکای سنتی مانند فیلیپین و سنگاپور که روابط دفاعی در آنها محوری است، همچنان قوی‌ترین است. اما در سراسر سرزمین اصلی جنوب شرقی آسیا، واشنگتن به طور فزاینده‌ای به عنوان یک کشور حاشیه‌ای دیده می‌شود.

تعرفه‌های دوران ترامپ، محدودیت‌های ویزا و کاهش ۸۳ درصدی کمک‌های خارجی به عنوان عوامل این کاهش نفوذ دیده می‌شوند. کشورهای جنوب شرقی آسیا هنگام اعمال تعرفه‌ها در آوریل به شدت ضربه خوردند، به طوری که لائوس و میانمار حتی پس از اصلاحات صورت گرفته در ژوئیه، همچنان با ۴۰ درصد عوارض گمرکی آمریکا مواجه هستند.

دموکرات‌های سنا در ژوئیه، با اشاره به جنگ تجاری و عقب‌نشینی از تعامل از طریق کاهش کمک‌ها و رسانه‌ها، ترامپ را به «واگذاری رهبری جهانی به چین» متهم کردند.

یک نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو نشان داد که دیدگاه‌های مثبت نسبت به پکن در کشورهای ثروتمند با ۳۲ درصد، بالاترین میزان در شش سال گذشته است، در حالی که میزان رضایت از آمریکا به ۳۵ درصد کاهش یافته است که پایین‌ترین میزان از سال ۲۰۱۷ است.

بر اساس گزارش بلومبرگ، این یافته‌ها نشان می‌دهد که چگونه چین از تجارت، سرمایه‌گذاری و دیپلماسی برای گسترش نفوذ خود در منطقه‌ای که زمانی تحت سلطه واشنگتن بود، استفاده کرده است. در عین حال، کشورهای جنوب شرقی آسیا برای جلوگیری از اتکا به یک قدرت واحد و محدود کردن خطرات ژئوپلیتیکی، در حال تنوع‌بخشی هستند.

انتهای پیام