به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه «OHSU» روش جدیدی به نام «میتومیوز»( mitomeiosis) را برای تبدیل سلول‌های پوست به تخمک، جهت مقابله با چالش‌های ناباروری ابداع کردند.

به نقل از آی‌ای، یک نقطه عطف علمی که زمانی غیرممکن تصور می‌شد، محقق شده است. محققان دانشگاه علوم و بهداشت اورگان(OHSU) روشی را اثبات کرده‌اند که سلول‌های پوست را به تخمک‌هایی تبدیل می‌کند که قادر به تولید جنین‌های اولیه انسان هستند.

این پیشرفت، مسیر جدید بالقوه‌ای را برای درمان ناباروری از طریق گامتوژنز(gametogenesis) آزمایشگاهی (فرآیند ایجاد تخمک و اسپرم در خارج از بدن) ارائه می‌دهد.

این موفقیت می‌تواند روزی به زنانی که در سن بارداری بالایی هستند یا کسانی که به دلیل درمان سرطان یا دلایل دیگر قادر به تولید تخمک‌های زنده نیستند، کمک کند.

دکتر پائولا آماتو(Paula Amato)، استاد زنان و زایمان در OHSU و یکی از نویسندگان این مقاله گفت: این روش علاوه بر ایجاد امید برای میلیون‌ها نفر که به دلیل کمبود تخمک یا اسپرم دچار ناباروری هستند، این امکان را برای زوج‌ها فراهم می‌کند که فرزندی با ارتباط ژنتیکی با هر دو شریک داشته باشند.

تولد فرآیند «میتومیوز»

این تیم هشدار می‌دهد که تا استفاده بالینی از این روش هنوز حداقل یک دهه راه است، اما کار آنها شکل جدیدی از تقسیم سلولی را که آنها «میتومیوز» می‌نامند، ایجاد می‌کند که جنبه‌هایی از «میتوز» و «میوز» را با هم ترکیب می‌کند.

شوکرات میتالیپوف(Shoukhrat Mitalipov)، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر مرکز سلول‌درمانی جنینی و ژن‌درمانی OHSU گفت: ما به چیزی دست یافتیم که تصور می‌شد غیرممکن است. طبیعت دو روش تقسیم سلولی را به ما ارائه داد و ما به تازگی روش سومی را توسعه دادیم.

دانشمندان به جای برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های بنیادی به گامت، از انتقال هسته سلول سوماتیک استفاده کردند، همان رویکرد اساسی که نخستین گوسفند شبیه‌سازی شده دنیا را در سال ۱۹۹۷ به دنیا آورد.

آنها هسته یک سلول پوست را به یک تخمک اهدایی که هسته آن جدا شده بود، پیوند زدند. سیتوپلاسم تخمک اهدایی باعث شد هسته سلول پوست نیمی از کروموزوم‌های خود را دور بریزد و «میوز» را تقلید کند.

نتیجه، یک تخمک هاپلوئید بود که می‌توانست از طریق لقاح مصنوعی(IVF) استاندارد با اسپرم لقاح داده شود و جنین‌هایی با ورودی ژنتیکی برابر از هر دو والدین تشکیل دهد.

امیدواری‌ها و محدودیت‌های پیش رو

محققان در این مطالعه، ۸۲ تخمک عملکردی تولید کردند و آنها را با اسپرم لقاح دادند. در حالی که اکثر آنها در مرحله ۴ تا ۸ سلولی به دلیل ناهنجاری‌های کروموزومی متوقف شدند، حدود ۹ درصد  روز پس از لقاح به مرحله بلاستوسیست رسیدند.

دکتر نوریا مارتی-گوتیِرِز(Nuria Marti-Gutierrez)، نویسنده ارشد این مطالعه و دانشمند OHSU گفت که برای اطمینان از جفت شدن و جداسازی دقیق کروموزوم‌ها، کار بیشتری لازم است. وی افزود: جنین‌ها معمولاً اگر کروموزوم‌های خیلی زیاد یا خیلی کمی داشته باشند، از بین می‌روند.

«میتالیپوف» با اشاره به اینکه حتی تولید مثل طبیعی نیز تنها منجر به رسیدن حدود یک سوم جنین‌ها به مرحله بلاستوسیست می‌شود، افزود: آنیوپلوئیدی در تخمک‌های انسان، به خصوص با افزایش سن بسیار رایج است.

محققان تأکید کردند که اگرچه این پیشرفت، پتانسیل خوبی را نشان می‌دهد، اما همچنان یک اثبات مفهوم است.

آنها افزودند: اگرچه مطالعه ما پتانسیل «میتومیوز» را برای «گامتوژنز آزمایشگاهی» نشان می‌دهد، اما در این مرحله فقط اثبات مفهوم است و تحقیقات بیشتری برای اطمینان از اثربخشی و ایمنی قبل از کاربردهای بالینی آینده مورد نیاز است.

این پروژه از نظارت اخلاقی سختگیرانه‌ای پیروی کرده و توسط بنیاد تحقیقات گامت هاپلوئید(Open Philanthropy)، صندوق‌های نهادی OHSU و سایر بنیادها پشتیبانی شده است.

یافته‌های این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام