به گزارش ایسنا، با وجود این افزایش ناگهانی، همه سازندگان توربین‌های گازی عجله‌ای برای واکنش به هیاهوی هوش مصنوعی ندارند، زیرا آنها قبلا نقره داغ شده‌اند.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا در سپتامبر گزارش کرد ۱۱۴ گیگاوات ظرفیت جدید تولید گاز طبیعی در حال ساخت و پیش از ساخت در آمریکا وجود دارد. این مقدار، نشان دهنده افزایش بیش از دو برابری نسبت به سال گذشته و در پاسخ به هجوم دیوانه‌وار برای ساخت مراکز داده برای مدیریت تقاضای رو به رشد هوش مصنوعی است. اما یک مشکل وجود دارد، عرضه توربین‌های گازی برای این نیروگاه‌ها بسیار کمتر از تقاضا است.

بلومبرگ اوایل سال میلادی جاری در مورد کمبود توربین‌ها هشدار داد و نوشت: برخی از اپراتورهای مراکز داده، به ویژه استارگیت، در غیاب توربین‌های سیکل ترکیبی کافی که با سرعت لازم تولید شوند، در حال استقرار توربین‌های گازی تک چرخه برای تامین تولید برق برای تاسیسات خود هستند.

یکی از مدیران ارشد شرکت «کروزوئه» که در حال ساخت اولین پروژه استارگیت است، به بلومبرگ گفت: در صنعت، فوریت بالایی برای تامین سریع برق وجود دارد. ما سعی کرده‌ایم در مورد مولفه انرژی مراکز داده، خلاق باشیم.

هر چقدر هم که کسی خلاق باشد، گزینه‌های محدودی وجود دارد زیرا ساخت توربین‌ها زمان زیادی می‌برد و ماشین‌های دقیقی هستند و ساخت ماشین‌های دقیق را نمی‌توان با عجله انجام داد. آنچه مشکل تامین را پیچیده‌تر می‌کند این واقعیت است که اپراتورهای مراکز داده تنها بخش‌هایی نیستند که به توربین‌های گازی بیشتری نیاز دارند. گاز در کشورهای در حال توسعه با وجود تمام انتقاداتی که از فعالان اقلیمی دریافت کرده،  جایگزینی برای زغال‌سنگ خواهد بود، بنابراین، رشد تقاضا برای توربین‌ها یک روند جهانی است.

عدم تعادل بین عرضه و تقاضا برای توربین‌های گازی

موسسه «اقتصاد انرژی و تحلیل مالی» گزارش کرد که عدم تعادل بین عرضه و تقاضا برای توربین‌های گازی، هزینه‌های نیروگاه‌های جدید گازی در ویتنام و فیلیپین را افزایش داده و زمان انتظار را به هفت یا حتی هشت سال رسانده است.

این موسسه، «گسترش سریع انرژی‌های تجدیدپذیر و ذخیره‌سازی کم‌هزینه» را توصیه کرده است که در نهایت می‌تواند نقش بلندمدت گاز و گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) را محدود کند، اما مشکل این است که آنها نمی‌توانند چنین کاری انجام دهند و اگر می‌توانستند، اپراتورهای مرکز داده باعث کمبود پنل‌های خورشیدی و اینورترها می‌شدند.

در عوض، کمبود در توربین‌های گازی در حال وقوع است زیرا تفاوت اساسی بین انرژی بادی و خورشیدی و گاز وجود دارد که انرژی برق قابل توزیع تولید می‌کند و این همان نوعی است که اپراتورهای مرکز داده به آن نیاز دارند. در چنین شرایطی، سازندگان توربین باید برای افزایش ظرفیت تولید خود عجله کنند، یا حداقل برخی چنین فرض می‌کنند.

بلاتکلیفی صنعت توربین گازی

بیل نیوسام، مدیر اجرایی میتسوبیشی پاور آمریکا با ابراز نگرانی از پیش‌بینی‌های اغراق‌آمیز و احتمال عدم وقوع آنها در مورد هوش مصنوعی و افزایش تقاضا برای برق مرتبط با آن، گفت: چگونه می‌توانیم آنچه واقعی است و آنچه واقعی نیست را مدیریت کنیم؟

روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی خاطرنشان کرد که این اتفاق قبلا نیز رخ داده است. حدود ۲۰ سال پیش، سازندگان توربین‌های گازی با این انتظار که اینترنت باعث افزایش تقاضا برای برق خواهد شد، برای افزایش تولید عجله کردند. این افزایش هرگز محقق نشد و برخی از تولیدکنندگان را بیکار کرد و برخی دیگر را با ظرفیت مازاد باقی گذاشت. چیزی که اوضاع را حتی نامشخص‌تر می‌کند، این احتمال است که حتی با وجود همه پیش‌بینی‌های اغراق‌آمیز تقاضا، فقط یک تولیدکننده برای افزایش ظرفیت و کاهش قیمت‌ها برای همه کافی باشد.

رایان لوتر، مدیر تحقیقات انتقال انرژی در شرکت «انوروس» گفت: اگر هیچ‌کس تولید خود را افزایش ندهد، قیمت‌ها واقعا بالا خواهند ماند و اگر یک نفر تولید خود را افزایش دهد، می‌تواند قیمت‌ها را برای همه کاهش دهد.

با این حال، این مورد ممکن است چشم‌اندازی بیش از حد محتاطانه باشد. طبق گزارش بلومبرگ، حدود ۴۰۰ میلیارد دلار ظرفیت جدید تولید گاز می‌تواند به دلیل کمبود توربین‌های گازی با تاخیر یا حتی لغو مواجه شود. در ظاهر، این وضعیتی به نظر نمی‌رسد که افزایش ظرفیت یک تولیدکننده بتواند قیمت بقیه را کاهش دهد. در واقع، یک شرکت بزرگ توربین تلاش کرده است تا ظرفیت را افزایش دهد و این مورد، قیمت‌ها را کاهش نداده است، زیرا این افزایش، مدتی طول خواهد کشید.

سایت اویل پرایس گزارش کرد، صنایع سنگین میتسوبیشی،  شرکت بزرگی است که برای افزایش ظرفیت تلاش می‌کند و یکی از سه شرکتی محسوب می‌شود که در کنار «زیمنس» و «جی‌ای ورنووا» بر بازار جهانی توربین‌های گازی تسلط دارند.

جورن اشموکر، معاون رئیس «زیمنس انرژی» گفت: افزایش ظرفیت کار آسانی نیست و کل زنجیره تامین نیز برای همگام شدن با آن تلاش می‌کند. هرچند این موضوع برای شرکت‌های بزرگ فناوری و صنایع پیرامون آنها چالش‌برانگیز است، اما عامل زمان، می‌تواند آزمون نهایی باشد که جهان چقدر در مورد هوش مصنوعی جدی است و آیا واقعیت مطابق با هیاهوی تبلیغاتی خواهد بود یا خیر.  

انتهای پیام