به گزارش ایسنا، هر جا که ابری تیره بر فراز کوه‌های بایر امارات متحده عربی تشکیل شود، خلبان آماده است تا به درون یک هواپیمای ملخی بپرد و به توده ابر نمک بپاشد، به این امید که باران ببارد. این عملیات که باروری ابرها نامیده می‌شود، سالانه میلیون‌ها دلار برای افزایش ذخایر آب شیرین برای این کشور خشک خلیج فارس هزینه دارد.

این تکنیک که در آن کلرید پتاسیم به ابر اضافه می‌شود تا باعث تشکیل قطرات باران شود، بحث‌برانگیز است و برخی منتقدان، آن را به دلیل تشدید رویدادهای شدید آب و هوایی سرزنش می‌کنند. با این حال، باروری ابرها به طور فزاینده‌ای توسط بسیاری از کشورهایی که برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی تلاش می‌کنند، استفاده می‌شود.

اورستس مورفین، کارشناس ارشد منابع آب و مدیریت ریسک زیرساخت‌ها در سازمان غیرانتفاعی «ابتکار اقلیم و آب» می‌گوید: بارور کردن ابرها به عنوان یک ابزار بالقوه اضافی برای افزایش ذخایر آب در نظر گرفته می‌شود. این فرآیند همچنین برای کاهش «رویدادهای شدید آب و هوایی» برای مثال، برای کاهش قدرت تگرگ در آمریکا و کانادا، استفاده می‌شود.

به گفته‌ آلیا المزروعی، مدیر برنامه تحقیقاتی امارات متحده عربی برای علوم افزایش باران (UAEREP)، بارور کردن ابرها بخشی از استراتژی سازگاری برای مواجهه با تغییرات اقلیمی است.

عربستان سعودی نیز در سال ۲۰۲۲ برنامه‌ای برای بارور کردن ابرها به اجرا گذاشت که هدف آن افزایش بارندگی و پوشش گیاهی است.

امارات متحده عربی مدت‌هاست که با کمبود آب مواجه است. این کشور بیابانی کمتر از ۱۰۰ میلی‌متر بارندگی در سال دریافت می‌کند و تغذیه طبیعی آب‌های زیرزمینی محدودی دارد، بنابراین برای تامین آب آشامیدنی به شدت به کارخانه‌های بزرگ نمک‌زدایی وابسته است.

اما از اوایل دهه ۲۰۰۰، مقامات امارات متحده عربی به دنبال افزایش بارندگی با تحریک ابرها برای آزاد کردن آب بیشتر بوده‌اند. امروزه، برنامه افزایش باران امارات متحده عربی، ۱۰ خلبان و چهار فروند هواپیمای بیچ کرافت کینگ ایر سی ۹۰ دارد که به گفته‌ مزروعی، به صورت ۲۴ ساعته و هفت روز هفته آماده هستند.

او می‌گوید: «هر زمان که فرصت انجام این کار را داشته باشیم، در هر شرایط آب و هوایی، هر زمان که ابرهای قابل بارور کردن را داشته باشیم، معمولا هیچ فرصتی را از دست نمی‌دهیم.»

هر ساعت پرواز ۸۰۰۰ دلار هزینه دارد و این برنامه به طور متوسط ‌سالانه ۱۱۰۰ ساعت پرواز انجام می‌دهد که معادل تقریبا ۹ میلیون دلار است. اگرچه این هزینه به نظر پرهزینه می‌رسد، اما مزروعی استدلال می‌کند که هزینه هر متر مکعب آب اضافی، کمتر از هزینه نمک‌زدایی است. او افزود: امارات متحده عربی ۲۲.۵ میلیون دلار کمک هزینه تحقیقاتی برای بهبود فناوری بارور کردن ابرها تامین کرده است.

علم بارور کردن ابرها نسبتا ساده است و این پدیده گاهی اوقات می‌تواند به طور تصادفی رخ دهد. برای مثال، در سال ۱۹۹۰، دانشمندی در آفریقای جنوبی مشاهده کرد که یک کارخانه خمیر چوب به طور ناخواسته تشکیل ابر را افزایش می‌دهد.

یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ نشان داد که میزان بارندگی در مناطقی که تحت تاثیر بارورسازی ابرها قرار گرفته‌اند، به طور متوسط ‌۲۳ درصد افزایش یافته است، در حالی که طوفان‌هایی که بارورسازی شده‌اند، ۱۵۹ درصد حجم بیشتری تولید کرده‌اند.

دانشمندان مرکز ملی هواشناسی امارات متحده عربی (NCM) متعاقبا در یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ تخمین زدند که برنامه بارورسازی ابرها در این کشور می‌تواند حجم آب قابل برداشت را بین ۸۴ تا ۴۱۹ میلیون متر مکعب در سال افزایش دهد.

با این حال، محققان هشدار می‌دهند که نتایج متفاوت است و تعیین دقیق میزان دستاوردها دشوار است. مورفین می‌گوید: این بازگشت سرمایه کاملا دقیقی نیست.

این تکنیک منتقدانی دارد، از جمله کسانی که نگران تاثیر مواد شیمیایی مورد استفاده برای بارور کردن ابرها بر محیط زیست هستند. برخی حتی طوفان ویرانگری را که سال گذشته امارات متحده عربی را درنوردید، به بارور کردن ابرها نسبت دادند، اما مرکز ملی هواشناسی، هرگونه فعالیت بارورسازی را رد کرد و دانشمندان دیگر گفتند که تغییرات اقلیمی و شهرنشینی محتمل‌ترین علل بارندگی بی‌سابقه بوده‌اند.

بر اساس گزارش فایننشیال تایمز، طرفداران استدلال می‌کنند که تصورات غلط، مفید بودن بارور کردن ابرها را مبهم می‌کند. مورفین می‌گوید: هر اندازه هم که در برخی زمینه‌ها دقیق نباشد، ابزاری است که می‌توانید از آن استفاده کنید و کارایی آن ثابت شده است.

انتهای پیام