به گزارش ایسنا، اشکان آذرماسوله، عضو هیئت مدیره انجمن نابینایان ایران با اشاره به فاصله زیاد شهرهای ایران با استانداردهای جهانی برای زندگی نابینایان گفت: متاسفانه اقدامات انجام شده برای مناسب‌سازی معابر شهری کافی نیست و اغلب کسانی که این پروژه‌ها را اجرا می‌کنند، توجیه لازم را ندارند و نمی‌دانند این خطوط برجسته زرد رنگ، با عنوان خطوط بساوایی، دقیقاً چه کاربردی دارد.

وی با بیان اینکه مسیرهای ویژه نابینایان توسط کسبه و موتورسواران اشغال می‌شود، اظهار کرد: بسیاری از مردم تصور می‌کنند این خطوط صرفاً برای زیبایی پیاده‌رو است. مغازه‌داران اجناس خود را روی آن می‌چینند و موتورسواران آن را به پارکینگ تبدیل کرده‌اند که این امر تردد را برای نابینایان غیرممکن می‌کند.

عضو هیئت مدیره انجمن نابینایان در گفت‌وگویی رادیویی، با تشریح قانون عصای سفید برای رانندگان بیان کرد: طبق قانون، هرگاه فرد نابینایی عصای خود را به صورت افقی بالا بیاورد، این عصا حکم چراغ قرمز را دارد و خودروها در هر دو لاین خیابان موظف به توقف کامل هستند تا فرد نابینا عبور کند؛ موضوعی که متاسفانه بسیاری از رانندگان از آن بی‌اطلاع هستند.

وی با تاکید بر لزوم استفاده از تکنولوژی برای جبران کمبودها تصریح کرد: سیستم‌های صوتی اعلام ایستگاه در مترو و اتوبوس و چراغ‌های راهنمایی گویا از ضروریات زندگی شهری برای نابینایان است که باید همواره فعال و دقیق باشند.

آذرماسوله همچنین با رد این نظریه که تکنولوژی جایگزین خط بریل شده است، گفت: خط بریل خط سوادآموزی نابینایان است و تکنولوژی مکمل آن محسوب می‌شود؛ همان‌طور که افراد بینا خودکار و کاغذ را کنار نگذاشته‌اند، نابینایان نیز نباید خط بریل را فراموش کنند.

وی با اشاره به لزوم حضور نمایندگان جامعه معلولان در مراجع تصمیم‌گیری افزود: تا زمانی که نمایندگانی از جامعه هدف در شوراهای شهر و مجلس حضور نداشته باشند، درک دقیقی از مشکلات وجود نخواهد داشت و قوانین حمایتی به درستی اجرا نخواهند شد.

انتهای پیام