رجبعلي لباف خانيکي با بيان اين‌که بحث رعايت جايگاه والاي توس و فردوسي به استدلال نياز ندارد، تأكيد كرد: توس هويت ملي ماست و بايد در عمل اين موضوع را نشان دهيم. اين باستان‌شناس در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خراسان رضوي، اظهار كرد: توس پيام و جايگاه خاصي دارد که از نظر درون‌مرزي و برون‌مرزي بايد به آن توجه كرد. اين‌ها مسائل حساسي است که مسؤولان بايد با حساسيت با آن‌ها برخورد کنند. عضو شوراي فني اداره كل ميراث فرهنگي و گردشگري خراسان رضوي با بيان اين‌که از ظرفيت گردشگري توس استفاده نمي‌شود، ادامه داد: يک ايراني ايران‌دوست وقتي به مشهد بيايد، طبيعتا به توس خواهد رفت؛ اما تا کنون آن‌طور که بايد و شايد اقدامي نشده است، در حالي كه توس و فردوسي خيلي بيش از اين‌ها ظرفيت دارد. بيش‌تر بناهاي تاريخي ما نيز با اين موضوع روبه‌رو هستند. او با اشاره به اين‌که حرکت‌هاي خوبي براي بهره‌گيري از ظرفيت توس آغاز شده است، گفت: بايد به توس شخصيت داده شود. در اين راستا، ابتدا بايد راهي منطقي براي دسترسي به توس ايجاد شود که بهترين مسير، راه قديمي توس است. اين راه بايد احيا شود و براي توس راه مخصوص و حريم مخصوص درنظر گرفته شود. وي شأن فردوسي را بسيار بالا دانست و بيان كرد: شأن فردوسي آن‌قدر بالاست که ما براي آن يک حريم قائل باشيم و آن حريم، عرصه‌ي توس است که بايد حرمت آن حفظ شود. اين عرصه را نمي‌توان کوچک کرد. اگر چنين کاري انجام شود، تصرف در قانون خواهد بود. حصار کشيده‌شده دور توس بهترين شاخص است و کوچک کردن عرصه، اقدامي نشدني است. اگر بخواهند اين کار را بکنند، مانند اين است که ديوار خانه‌اي را خراب کنند که بايد پاسخ‌گوي صاحب‌خانه و همسايه‌هاي آن باشند. لباف خانيکي با اشاره به اين‌که هر کسي بنا به منصب و مقام معنوي که دارد، از جايگاه خاصي برخوردار است، اظهار کرد: توس مقام والايي دارد و در صدر مجلس است. بايد جايگاهش نيز مناسب باشد. به‌عنوان مثال، دکل برق خيلي زيبنده‌ي آن شخص محترم نيست. اين موضوعي است که به استدلال نياز ندارد و همه بايد آن را درک کنيم. او ادامه داد: کسي ممکن است بگويد، از نظر فني امواج دکل به آن‌جا نمي‌رسد، لرزش ندارد يا سايه ايجاد نمي‌کند. تمام اين موارد که شايد خيلي مشکل فني نداشته باشد، به جاي خود، اما بايد جايگاه اثر را رعايت کنيم. اين موضوع به بحث‌هاي فلسفي نياز ندارد و با فرمول رياضي هم قابل اثبات نيست. اين مدرس دانشگاه نخستين گام براي حل مشکل دکل‌هاي توس را تشکيل جلسه‌اي کارشناسي دانست و افزود: نخستين کار اين است که جلسه‌اي کارشناسي توسط متولي امر در دولت يا مجلس شوراي اسلامي و نه فقط با حضور کارشناس فني، بلکه با حضور يک تاريخ‌دان، يک جامعه‌شناس و يک ايران‌شناس تشکيل شود تا در آن، هر کسي از نظرهاي خود دفاع کند. او با اظهار اميدواري نسبت به جمع‌آوري دکل‌ها از حريم توس، بيان كرد: کاش همان‌قدر که براي عمران و آبادي سرمايه‌گذاري مي‌شود، براي حفظ شئونات ملي، هويت، مليت و زبان فارسي نيز سرمايه‌گذاري شود. وقتي براي يک تيم فوتبال سرمايه‌گذاري مي‌کنند، براي اين است که پرچم ايران برافراشته شود که اين موجب ارتقاي هويت ما خواهد بود. توس نيز هويت ملي ماست و بايد در عمل، اين موضوع را نشان دهيم. اين کارشناس حوزه‌ي ميراث فرهنگي تأکيد کرد: اگر نام خليج فارس را به‌گونه‌اي ديگر ببرند، لرزه بر اندام ما مي‌افتد و بايد هم بيفتد، اين هم مانند همان است. وقتي شخصيت‌هاي ما را مصادره مي‌کنند، بايد بدن‌مان بلرزد. جامعه‌ي بشري شامل ميلياردها انسان بوده است که آمده‌ و رفته‌اند و هيچ اتفاقي هم نيفتاده است؛ اما از ميان آن‌ها، تعداد کمي جامعه‌ي بشري را از نظر فکر، فرهنگ و صنعت به پيش برده‌اند که فردوسي، دقيقي، خواجه نصير، سعدي، حافظ، عطار و ... از اين جمله‌اند. اگر بخواهند اين‌ها را مصادره کنند يا براي آن‌ها بزرگداشت بگيرند و ما خبر نداشته باشيم، وحشتناک است. عضو شوراي فني اداره كل ميراث فرهنگي و گردشگري خراسان رضوي با اشاره به اين‌که گروهي از مردم در توس زندگي مي‌کنند، گفت: اين مردم، حق مالکيت دارند؛ اما واقعيت ديگري هم است مبني بر اين‌که زير پاي آن‌ها لايه‌هاي تمدني است که فقط به آن‌ها متعلق نيست و به همه تعلق دارد. اين‌ها مي‌توانند بهره‌برداري خود را از اين زمين‌ها بکنند؛ اما عقل و منطق حکم مي‌کند كه به فکر اين موضوع هم باشند. او با بيان اين‌که مردم توس بايد بيش‌تر از بقيه احساس مسؤوليت کنند، اظهار كرد: در درجه‌ي نخست، آن‌ها ميراث‌دار هستند. نبايد يک حالت تقابل پيش آيد، بلکه خودشان بايد به فکر راه چاره‌اي منطقي باشند، نه چيزي که فقط نيازشان را برآورده کند. اگر ايرادي به توس وارد شود، نخستين کساني خواهند بود که ايجادکنندگان آن ارزيابي مي‌شوند و نبايد زمينه‌ي چنين اتهامي را براي خود فراهم کنند، بلکه بايد فکر مناسبي شود. لباف خانيکي با اشاره به اين‌که پيشنهاد شده است که از نظر علمي راهي پيدا شود تا گازکشي از روي زمين انجام شود، بيان کرد: چاره‌اي براي گازکشي از روي زمين نيست. اين بد است، اما گازکشي از زير خاک بدتر است. انتقال روستاها نيز جزو برنامه‌هاي درازمدت توس است که در ايده‌آل قضيه و طرح نهايي، بايد چنين اتفاقي ضمن تعامل منطقي با مردم رخ دهد. او با بيان اين‌که شاهنامه‌ي فردوسي و توس خيلي بزرگ هستند، تأكيد كرد: ما موجوديت زبان فارسي را مديون توس هستيم. ابتدا مديون دقيقي توسي و سپس فردوسي توسي و از اين نظر بايد خيلي قدردان اين خاک باشيم. وي گفت: بايد تکليف مردم را روشن کنند و اگر سازه‌اي مي‌خواهد ساخته شود، به‌طور منطقي باشد تا با فرهنگ ايراني، شخصيت فردوسي و تاريخ منافات نداشته باشد. نگين همه‌ي اين‌ها نيز آرامگاه فردوسي باشد و به‌صورت يک پتانسيل چندمنظوره از نظر فرهنگي، هنري و اقتصادي درآيد، چنان‌که اين توانايي را دارد. لباف خانيکي با تأکيد بر لزوم نگهداري ذخاير فرهنگي براي نسل‌هاي آينده، اضافه كرد: نسل‌هاي آينده نسبت به گذشته حرص و ولع خواهند داشت. توس‌ها ديگر ايجاد نخواهند شد و از اين نظر، محوطه‌هاي باستاني از جمله توس بسيار ارزشمند هستند و بايد براي کساني که مي‌خواهند درباره‌ي گذشته‌ي سرزمين‌شان تحقيق کنند، باقي بمانند. انتهاي پيام