دبير انجمن صنفي صنعت پتروشيمي گفت: اشکال خصوصي‌سازي كنوني اين است که با اجراي خصوصي‌سازي صنعت پتروشيمي را قطعه قطعه کرده‌ايم. اين در حالي است که واحدهاي پتروشيمي، مانند دانه‌هاي يک زنجير، به هم پيوسته هستند. محمدحسن پيوندي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين‌كه به نظر مي‌رسد خصوصي‌سازي براي صنايع صحيح انجام نمي‌شود، تاكيد كرد: درغير اين‌صورت خصوصي‌سازي، دواي درد صنعت پتروشيمي است. وي با بيان اين‌كه به‌همين دليل اين انجمن تلاش مي‌کند انسجام لازم را بين واحدها ايجاد کند، يادآوري كرد: زيرا صاحبان واحدها متوجه شده‌اند که بدون همگرايي، ارتباطات فرآيندي و اقتصادي نمي‌توانند در آينده پايداري خود را حفظ کنند. * * توسعه صنعت پتروشيمي در گرو تثبيت قيمت خوراک او با ارائه اين پيشنهاد که باتوجه به جلسات مرکز پژوهش‌هاي مجلس، به‌ نظر مي‌رسد در شرايط کنوني به‌ويژه از نظر تحريم تحميلي، بهترين تصميم اين است که نرخ خوراک را تغيير نداده و شرايط کنوني را حفظ کنيم، تصريح كرد: همچنين بايد تلاش شود تا شرايطي را براي صنعت پتروشيمي ايجاد کنيم که واحدها به ظرفيت اسمي و 100 درصد برسند. * * تاثير قيمت خوراک در سود و زيان مبادي توليدکننده دبير انجمن صنفي کارفرمايي صنعت پتروشيمي با تاكيد بر اين‌که از مجموع مواد هيدروکربوري توليدي کشور حداکثر 10 درصد در صنايع به عنوان خوراک مورد استفاده قرار مي‌گيرد، گفت: اين در حالي است که از صادرات غير نفتي کشور 40 درصد آن مربوط به محصولات پتروشيمي است. وي درباره قيمت خوراک تحويلي به صنايع پتروشيمي و تاثير آن در سود و زيان شرکت‌هاي توليدکننده آنها توضيح داد: افزايش يا کاهش قيمت اين سهم 10 درصدي در مقايسه با 90 درصد باقي‌مانده توليدات هيدروکربوري که قاعدتا در بخش انرژي مصرف مي‌شود، نمي‌تواند تاثير زيادي روي سود يا زيان مبادي توليد کننده خوراک بگذارد؛ در حالي‌که صنايع پتروشيمي به گواهي سهم آن در صادرات غيرنفتي، هم تاثير بزرگي درتامين خوراک پايين‌دستي و هم در توليد ناخالص ملي کشور و هم صادرات غير نفتي دارد. به گفته او بنابراين نبايد اين تاثير جزيي را به عنوان يک ضرر و زيان بزرگ براي شرکت‌هاي توليد‌کننده خوراک جلوه دهيم و نرخ خوراک تحويلي به صنايع را با نرخ تحويل گاز به کشورهاي خارجي مقايسه کنيم و آن را بناي ضرر و زيان قرار دهيم. انتهاي پيام