روز نهم ماه ذي‌الحجه، روز عرفه است، مرحوم «علاّمه مجلسى» در اين زمينه مى‌گويد: روز عرفه از اعياد بزرگ اسلامى است و کسى که بتواند اين روز را در «عرفات» باشد، توفيق بزرگى دارد. اين روز اعمال و دعاهاى فراوانى دارد و بهترين عمل در اين روز، دعا است.

به گزارش خبرنگار دين و معارف اسلامي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين روز، براى تقويت معرفت الهى و رابطه عميق‌تر با حضرت حق و شناخت صفات جمال و جلال پروردگار، بسيار مناسب و مغتنم است. اين روز، بويژه براى کسانى که در سرزمين پرخاطره و انسان ساز «عرفات» و در مناسک حج حضور داشته باشند، سعادت مضاعف خواهد بود.

آنان که در لباس سفيد احرام، با قلبى مملو از عشق خداوند، دعاى عرفه امام حسين(ع) را در سرزمين عرفات زمزمه مى‌کنند، از اين زلال معرفت ناب، بيش از ديگران سيراب مى‌شوند.

امام باقر(ع) از امام زين العابدين(ع) روايت کرده است که آن حضرت در روز عرفه جمعى را مشاهده کرد که دست نياز به سوى مردم دراز کرده و کمک مى‌خواستند، حضرت فرمود: واى بر شما، آيا از غير خدا در اين روز حاجت مى‌طلبيد در حالى که در اين روز اميد مى‌رود که فضل خداوند حتى شامل بچه‌هايى شود که در شکم مادرانند.

در روز عرفه، مخصوصا دعا براى مؤمنان و دوستان بسيار سفارش شده است. چه آنان که زنده‌اند و چه کسانى که از دنيا رفته‌اند.

از ابراهيم بن هاشم که از بزرگان شيعه است چنين نقل شده که: «عبد اللّه بن جندب» را در سرزمين عرفات ديدم که در روز عرفه، غرق در دعا و راز و نياز بود. دست‌هاى خود را به سوى آسمان بلند کرده بود و اشک از چشمانش سرازير بود و فراوان گريه مى‌کرد. در پايان نزد او رفتم و گفتم: وقوف و عبادت هيچ کس را مثل تو نديدم. گفت به خدا سوگند، فقط براى برادران مؤمن دعا کردم، زيرا از امام موسى کاظم(ع) شنيدم که فرمود: هر کس براى برادران مؤمن خود دعا کند، از عرش ندا مى‌رسد که صدهزار برابر آن براى خود تو خواهد بود و من نخواستم از صد هزار برابر دعاى فرشتگان که يقيناً مستجاب است، دست بردارم و براى خودم دعا کنم که نمى‌دانم مستجاب خواهد شد يا خير.

اعمال روز عرفه:

براى روز عرفه چند عمل وارد شده است:

1ـ روزه گرفتن؛ که پاداش فراوانى دارد. ولى اگر روزه در آن روز سبب ضعف و ناتوانى جهت دعا و انجام اعمال و عبادات روز عرفه شود ترک آن بهتر است. (البتّه روزه مربوط به کسانى است که در وطن هستند يا قصد اقامت ده روز کرده‌اند).

2ـ غسل کردن قبل از غروب آفتاب.

3ـ زيارت امام حسين(ع)، که زيارت آن حضرت در روز عرفه طبق روايتى از امام صادق(ع) پاداش حج و عمره بسيار، و جهاد فراوان دارد.

در روايت ديگرى از امام صادق(ع) نقل شده است که خداوند در روز عرفه، توجه خاصى به زائران قبر امام حسين(ع) دارد، حاجاتشان را برآورده مى‌سازد و گناهانشان را مى‌آمرزد.

در حديث ديگرى از سه امام بزرگوار، حضرت امام صادق و امام کاظم و امام رضا(عليهم السلام) آمده است که هر کس روز عرفه به زيارت امام حسين(ع) برود، خداوند او را با ايمان محکم همراه با اطمينان باز مى‌گرداند.

به هر حال، همان گونه که «سيد بن طاووس»، در «اقبال» گفته است: احاديث در فضيلت زيارت امام حسين(ع) در روز عرفه، متواتر است. به همين دليل سيل مشتاقان در اين روز به سوى مرقد آن حضرت سرازير مى‌شود.

4ـ پس از نماز عصر و قبل از آن که دعاهاى روز عرفه را بخواند، دو رکعت نماز در زير آسمان، بجا آورد و به گناهان و خطاهاى خود اعتراف کند، که امام صادق(ع) فرمود: هر کس چنين کند، پاداش کسانى که در سرزمين عرفاتند، را خواهد داشت و گناهانش آمرزيده شود.

مرحوم «شيخ کفعمى» کيفيت نماز را اين گونه آورده است: پس از آن که نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نيکو، بجا آوردى، دو رکعت نماز بخوان، در رکعت اوّل بعد از سوره حمد، سوره «توحيد» (قل هو اللّه احد) و در رکعت دوم، پس از سوره حمد، سوره «كافرون»، (قُل يا اَيهَا الْکافِرُون) را بخوان. بعد از آن نيز چهار رکعت نماز بگزار (هر دو رکعت به يک سلام) و در هر رکعت بعد از سوره حمد، پنجاه مرتبه سوره توحيد را بخوان (که نماز اميرالمؤمنين نيز به همين صورت است) آنگاه اين تسبيحات را که از رسول خدا نقل شده است و «سيدبن طاووس» آن را در «اقبال» آورده، بخوان:

سُبْحانَ مَنْ فِى السَّماءِ عَرْشُهُ... (اين تسبيحات را در اعمال شب عرفه ذکر کرديم).

آنگاه صد مرتبه بگو:

سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ.

منزّه است خدا و حمد از آن خداست و معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگ تر از توصيف است.

و صد مرتبه سوره «قُل هُوَ اللّهُ أحَد» را بخوان.

صد مرتبه آية الکرسى.

صد مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد.

ده مرتبه

لااِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ،

معبودى جز خدا نيست يگانه اى که شريک ندارد پادشاهى خاصّ اوست و از آن اوست حمد

يحْيى وَيميتُ وَيميتُ وَيحْيى، وَهُوَ حَىٌّ لا يمُوتُ، بِيدِهِ الْخَيرُ، وَهُوَ عَلى کُلِّ شَىْء قَديرٌ.

زنده کند و بميراند و بميراند و زنده کند و اوست زنده اى که نميرد هر چه خير است به دست اوست و او بر همه چيز تواناست.

ده مرتبه

اَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذى لا اِلـهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيومُ وَاَتُوبُ اِلَيهِ.

آمرزش خواهم از خدايى که معبود به حقى جز او نيست که زنده و پاينده است و به سويش توبه کنم.

ده مرتبه «يا اَللهُ»

ده مرتبه «يا رَحْمنُ»

ده مرتبه «يا رَحيمُ»

ده مرتبه «يا بَديعَ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ، يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ»

ده مرتبه «يا حَىُّ يا قَيومُ»

ده مرتبه «يا حَنّانُ يا مَنّانُ»

ده مرتبه «يا لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ»

ده مرتبه «آمينَ».

پس آنگاه بگو:

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ يا مَنْ هُوَ اَقْرَبُ اِلَىَّ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ،

خدايا از تو خواهم اى کسى که او نزديکتر است به من از رگ گردن

يا مَنْ يحُولُ بَينَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ، يا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الاَْعْلى وَ بِالاُْفُقِ الْمُبينِ،

اى که حائل شود ميان انسان و دلش اى که او در ديدگاه اعلى است و در افق آشکارى است

يا مَنْ هُوَ الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، يا مَنْ لَيسَ کَمِثْلِهِ شَىْءٌ، وَ هُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ،

اى که او بخشاينده است و بر عرش استيلا دارد اى که نيست مانندش چيزى و او شنوا و بينا است

اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد.

از تو خواهم که درود فرستى بر محمّد و آل محمّد.

آنگاه حاجت خود را از خداوند طلب کن که برآورده خواهد شد، ان شاءاللّه.

(دعاى کوتاه بالا دعاى بسيار پرمحتوايى است که سزاوار است انسان هر زمان که حال دعا پيدا کند از آن بهره گيرد و همچنين در قنوت هاى نماز مى توان از آن استفاده کرد. دعايى است که جمله‌هاى آن غالبا از آيات قرآن گرفته شده و صفات جمال و جلال خداوند در آن منعکس است).

مرحوم «کفعمى» در ادامه مى‌افزايد: پس از آن اين صلوات را بخوان

امام صادق(ع) فرمود: هر کس بخواهد محمد و آل محمد را با صلوات بر آنان مسرور و خشنود سازد، اين صلوات را بخواند:

اَللّهُمَّ يا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطى، وَيا خَيرَ مَنْ سُئِلَ، وَيا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ،

خدايا اى بخشنده ترين عطابخشان و اى بهترين درخواست شدگان و اى مهربانترين کسى که از او مهربانى جويند،

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ فِى الاَْوَّلينَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ فِى الاْخِرينَ،

خدايا درود فرست بر محمد و آلش در زمره پيشينيان و درود فرست بر محمد و آلش در زمره پسينيان،

وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ فِى الْمَلاَِ الاَْعْلى، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ فِى الْمُرْسَلينَ،

و درود فرست بر محمد و آلش در ساکنين عالم بالا و درود فرست بر محمد و آلش در زمره مرسلين،

اَللّهُمَّ اَعْطِ مُحَمَّداً وَ آلَهُ الْوَسيلَةَ وَ الْفَضيلَةَ وَالشَّرَفَ وَ الرِّفْعَةَ وَ الدَّرَجَةَ الْکَبيرَةَ،

خدايا عطا کن به محمد و آلش مقام وسيله و فضيلت و شرف و رفعت و درجه بلند،

اَللّهُمَّ اِنّى آمَنْتُ بِمُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ وَ لَمْ اَرَهُ، فَلا تَحْرِمْنى فِى الْقِيمَةِ رُؤْيتَهُ، وَ ارْزُقْنى صُحْبَتَهُ،

خدايا من ايمان آوردم به محمد درود خدا بر او و خاندانش با اين که او را نديده ام پس در روز قيامت از ديدارش محرومم مفرما و مصاحبت و همنشينى او را روزيم فرما،

وَتَوَفَّنى عَلى مِلَّتِهِ، وَ اسْقِنى مِنْ حَوْضِهِ مَشْرَباً رَوِياً سآئِغاً هَنيئاً، لا اَظْمَأُ بَعْدَهُ اَبَداً، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَديرٌ،

و بر کيش او بميرانم و بنوشانم از حوض او (حوض کوثر) نوشاندنى سيراب و جانبخش و گوارا که پس از آن هرگز تشنه نشوم که براستى تو بر هر چيز توانايى،

اَللّهُمَّ اِنّى آمَنْتُ بِمُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ وَلَمْ اَرَهُ،

خدايا من ايمان آورده ام به محمد درود خدا بر او و خاندانش باد و او را نديده ام پس در بهشت رويش را به من نشان ده،

صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ مِنّى، تَحِيةً کَثيرَةً وَسَلاماً.

خدايا برسان به محمّد صلى الله عليه و آله از جانب من تحيتى بسيار و سلامى.

آنگاه دعاى «امّ داوود» را بخوان. سپس اين تسبيحات را که پاداش فراوانى دارد، بخوان:

سُبْحانَ اللهِ قَبْلَ کُلِّ اَحَد، وَ سُبْحانَ اللهِ بَعْدَ کُلِّ اَحَد، وَ سُبْحانَ اللهِ مَعَ کُلِّ اَحَد،

منزه باد خدا پيش ازهر کس و منزه باد خدا پس از هرکس و منزه باد خدا با هرکس

وَ سُبْحانَ اللهِ يبْقى رَبُّنا و يفْنى کُلُّ أَحَد،

و منزه باد خدا که باقى ماند پروردگار ما و فانى شود هرکس

وَ سُبْحانَ اللهِ تَسْبيحاً يفْضُلُ تَسْبيحَ الْمُسَبِّحينَ فَضْلاً کَثيراً قَبْلَ کُلِّ اَحَد،

و منزه باد خدا تنزيهى که فزونى گيرد بر تسبيح تسبيح گويان فزونى بسيارى پيش از هرکس،

وَ سُبْحانَ اللهِ تَسْبيحاً يفْضُلُ تَسْبيحَ الْمُسَبِّحينَ فَضْلاً کَثيراً بَعْدَ کُلِّ اَحَد،

و منزه باد خدا تنزيهى که فزونى گيرد برتسبيح تسبيح گويان فزونى بسيارى پس از هر کس،

وَ سُبْحانَ اللهِ تَسْبيحاً يفْضُلُ تَسْبيحَ الْمُسَبِّحينَ فَضْلاً کَثيراً مَعَ کُلِّ اَحَد،

و منزه باد خدا تنزيهى که فزونى گيرد بر تسبيح تسبيح گويان فزونى بسيار با هر کس،

وَسُبْحانَ اللهِ تَسْبيحاً يفْضُلُ تَسْبيحَ الْمُسَبِّحينَ فَضْلاً کَثيراً لِرَبِّنَا الْباقى وَيفْنى کُلُّ اَحَد،

و منزه باد خدا تنزيهى که فزونى گيرد بر تسبيح تسبيح گويان برترى بسيارى براى پروردگار ما که باقى ماند و جز او فانى شود هر کس

وَ سُبْحانَ اللهِ تَسْبيحاً لا يحْصى وَ لا يدْرى وَ لا ينْسى،

و منزه باد خدا تنزيهى که به شماره در نيايد و دانسته نشود و فراموش نگردد

وَ لا يبْلى وَ لا يفْنى وَ لَيسَ لَهُ مُنْتَهى،

و کهنه نشود و فنا نپذيرد و انتهايى برايش نباشد

وَ سُبْحانَ اللهِ تَسْبيحاً يدُومُ بِدَوامِهِ،

و منزه باد خدا تنزيهى که دوام داشته باشدبه دوام او

وَ يبْقى بِبَقآئِهِ فى سِنِى الْعالَمينَ، وَ شُهُورِ الدُّهُورِ، وَ اَيامِ الدُّنْيا وَ ساعاتِ اللَّيلِ وَ النَّهارِ،

و باقى ماند به بقاى او در طول سالهاى اين جهان و ساير جهانيان و ماههاى اين روزگار و هر روزگار و روزهاى دنيا و ساعات شب و روز

وَ سُبْحانَ اللهِ اَبَدَ الاَْبَدِ، وَمَعَ الاَْبَدِ مِمّا لا يحْصيهِ الْعَدَدُ،

و منزه باد خدا تا جاويدان است جاويد و و همراه با جاويد به ميزاني که شماره اش نتوان کرد

وَ لايفْنيهِ الاَْمَدُ، وَ لا يقْطَعُهُ الاَْبَدُ، وَتَبارَکَ اللهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ.

و زمان و مدت آن را به فنا نکشاند و قطعش نکند «هرگز» و بزرگ است خدا بهترين آفريدگان.

بار ديگر همين دعا را بخوان، ولى بجاى سُبْحانَ اللّهِ قَبْلَ کلِّ أَحَد، بگو: وَ الْحَمْدُ لِلّه قَبْلَ کُلِّ اَحَد، و هر جا که کلمه سُبْحانَ اللّه دارد؛ به جاى آن اَلْحَمدُ لِلّه بگو و دعا را تا آخر بخوان.

براى بار سوم از ابتدا شروع کن ولى اين بار به جاى سُبْحانَ اللّهِ، بگو: لا إِلهَ إلاّ اللّه. مثلاً بگو: لا إله إلاّ اللّه قَبْلَ کُلِّ أَحَد...

در مرتبه چهارم، دعا را از ابتدا شروع کن و تا آخر بخوان، ولى به جاى سبحان اللّه بگو أللّه اکبر. مثلاً مى گويى: أللّه أکبر قَبلَ کلِّ أحد...

سپس دعاى أللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّأ وَ تَهَيأَ را بخوان (که در اعمال شب جمعه است).

آنگاه با نهايت خشوع و فروتنى، دعاى چهل و هفتم «صحيفه سجّاديه» را بخوان که بسيار دعاى گران قدر و ارزشمندى است.

پنجم:

دعاى معروف عرفه است.

براي مطالعه دعاي عرفه متن آنرا در  http://persian.makarem.ir/prayer/?gid=558#   مي‌توانيد مشاهده كنيد.

به هنگام غروب روز عرفه، دعاى «عشرات» را بخوان. اين دعا که خواندنش در هر صبح و شام مستحب است، آن را در پايان روز عرفه نيز بخوان. مرحوم «سيد بن طاووس» در اعمال روز عرفه، اين دعا را ذکر کرده است.با مراجعه به آدرس اينترنتي http://persian.makarem.ir/prayer/?gid=103   مي‌توانيد اين دعاي شريف را قرائت كنيد.

منبع : www.makarem.ir  

انتهاي پيام