دختر علی‌اکبر صنعتی ضمن بیان اینکه آثار این هنرمند متعلق به همه‌ی مردم است، از وزارت ارشاد خواست به حال موزه‌ی تعطیل شده‌ی او فکری کنند.

مهری صنعتی در گفت‌وگو با خبرنگار بخش تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: دلیل تعطیل شدن موزه استاد صنعتی را مرمت ساختمان اعلام کردند. بعد از تعطیلی که چند بار به موزه رفتیم کسی بود که در را برایمان باز می‌کرد، اما به تدریج موزه متروکه شد. همسرم تعریف می‌کرد که یک بار وقتی از کنار موزه می‌گذشته دیده که آنجا به محل تجمع افراد معتاد تبدیل شده و وضع آشفته‌ای پیدا کرده است. اینگونه رفتار با هنرمندان و آثار هنری نوعی ناشکری و ناسپاسی است.

او افزود: موزه‌ها زیبایی شهرها هستند و هر تازه‌واردی که به فرهنگ و هنر علاقه‌مند باشد اولین جایی که با ورود به شهر سراغ آن را می‌گیرد موزه‌ها هستند. تعجب می‌کنم از بی‌توجهی شهرداری به این موضوع که با ساخت این همه فروشگاه و ساختمان، توجهی به خراب شدن موزه و آثار هنری ندارد. آثاری که ساخته‌ی دست هنرمندی از دل همین مردم بود و سال‌ها با دست خالی کار کرد.

صنعتی همچنین عنوان کرد: آثار هنری متعلق به سازمان خاصی نیستند، بلکه برای همه‌ی مردم هستند. نباید کسی به خودش این اجازه را بدهد که به آن‌ها آسیب برساند. من از وزارت ارشاد می‌خواهم فکری به حال موزه استاد صنعتی بکند و از صدمه دیدن آثار جلوگیری کند.

فرزند استاد صنعتی در ادامه به وضعیت موزه اشاره کرد و گفت: یک بار که به همراه خواهرم به موزه استاد رفته بودیم متوجه خاک کرفتگی و کثیفی موزه و مجسمه‌ها شدیم. با متصدی آنجا صحبت کردیم که خودمان دست به کار شویم و موزه را تمیز کنیم اما نگذاشتند. ما فرزندانش بودیم و می‌دانستیم که چقدر برای کارها زحمت کشید و با امکانات صفر کار ساخت مجسمه‌ها را شروع کرد و به پایان رساند. او حتی یک کارگاه اختصاصی برای کار در اختیار نداشت.

او ادامه داد: پدرم به دلیل وضعیت نامناسب مالی و همچنین بزرگ بودن ابعاد مجسمه‌ها ناچار بود که آن‌ها را همان جا نگه دارد. مستمری هلال احمر برای پدرم نیز مبلغ بسیار ناچیزی بود که گاهی تا چند ماه هم عقب می‌افتاد. وقتی پدرم بیمار شد داروهای گرانی باید مصرف می‌کرد که ما حتی به مسؤول مالی هلال احمر نیز در این خصوص نامه نوشتیم و درخواست کردیم به این موضوع رسیدگی کنند.

صنعتی همچنین گفت: البته در این بین کسانی هم بودند که به پدرم و خانواده‌ی ما لطف داشتند. مثلا گالری برگ تعدادی از کارهای پدرم را به نمایش گذاشت و مراسم تجلیلی نیز برگزار شد. آیدین آغداشلو یک بار گفته بود من افتخار نمی‌کنم که مرا «میکل آنژ ایران» خطاب می‌کنند؛ کسانی مثل علی‌اکبر صنعتی خیلی بیشتر از ما کار کرده و اثر هنری خلق کرده‌اند.

او درباره‌ی سابقه‌ی تخریب آثار پدرش اظهار کرد: پیش از این دو بار کارهای پدرم در جریان کودتای 28 مرداد و انقلاب از بین رفته‌اند و این سومین بار است که آثار هنری استاد صنعتی مورد بی‌مهری و بی‌توجهی قرار می‌گیرند. آثاری که در موزه‌ی کرمان نگه‌داری می‌شوند وضعیت مناسبی دارند، ولی ما نمی‌توانیم آثار موزه‌ی تهران را برای نگه‌داری به کرمان منتقل کنیم، چون جنس و ابعاد آن‌ها طوری است که در اثر جابه‌جا شدن آسیب می‌بینند.

او افزود: پدرم به شدت به کارهایش علاقه داشت. او سال‌ها برای ساخت آن‌ها زحمت کشید. به همین دلیل وقتی در بیمارستان ایرانمهر بستری بود پزشک‌اش گفت که به جز عارضه‌ی مغزی، ریه‌های استاد هم در اثر کار طولانی مدت در کارگاه به شدت آسیب دیده‌اند. با توجه به اینکه پدرم عضو پیوسته‌ی فرهنگستان هنر بود، مخارج بیمارستان را مسؤولان آن‌جا تقبل کردند و با طولانی شدن دوره‌ی بیماری و بالا رفتن مخارج، برخی از تابلوهای پدرم را به آن‌ها دادیم که من از زحمات آن‌ها نیز تشکر می‌کنم.

دختر علی‌اکبر صنعتی همچنین درباره‌ی منزل مسکونی استاد که قرار بود به موزه تبدیل شود گفت: منزل مسکونی پدرم در خیابان شکوفه واقع در میدان شهدا قرار بود به موزه تبدیل شود و برخی از آثار استاد که در آن قرار دارند در معرض دید عموم قرار بگیرند، ولی متاسفانه با گذشت چند سال محقق نشد. صحبت‌هایی هم مبنی بر تغییر نام خیابان شکوفه به صنعتی شده بود که ناتمام رها شد.

او ادامه داد: حدود سه سال پیش که من برای انجام کارهای انحصار وراثت به ایران آمده بودم از طرف معاونت فرهنگی شهرداری منطقه 14 به منزل ما آمدند و ما پیشنهاد تبدیل منزل مسکونی پدرم به موزه را مطرح کردیم. گفتیم یک قراردادی منعقد شود و خانه را در اختیار آن‌ها قرار بدهیم، اما بعدها جوابی از آن‌ها دریافت نکردیم. من حتی به سازمان میراث فرهنگی هم زنگ زدم و موضوع را گفتم.

صنعتی همچنین گفت: در زمان حیات پدرم آقای مازیار میری می‌خواستند فیلمی از زندگی پدرم بسازند و قرار بود استاد جمشید مشایخی نقش پدرم را بازی کند. خود آقای مشایخی در یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود که اگر این اتفاق بیفتد یکی از بزرگ‌ترین افتخارات من خواهد بود که در نقش استاد صنعتی بازی کنم.

انتهای پیام