در حدیثی از امام علی(ع) آمده است که اندرزها صیقل بخش جان‏‌ها و جلا دهنده دل‏‌هاست1".

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در سخنان معصومین(ع) از اندرز و موعظه به عنوان کنار زننده پرده غفلت از مقابل چشم و روح انسان یاد شده است.

امام علی(ع) در حدیثی می‌فرمایند:"رساترین پندها، عبرت گرفتن از آرامگاه‏‌های مردگان است2".

امام صادق(ع) نیز فرمودند: "راست‏‌ترین سخن و رساترین پند و بهترین داستان، کتاب خداست 3".

همچنین امام علی(ع) در توصیف بهترین اندرز برای انسان می‌فرمایند: "خداوند سبحان هیچ کس را به چیزی چون این قرآن اندرز نداده‏ است4".

البته در بخش دیگری از احادیث درباره ضرورت وجود واعظ درونی و فواید آن سخن گفته شده است.

امام علی(ع) در این باره فرمودند: "هر که واعظی درونی داشته باشد، او را از جانب خداوند نگهبانی است5".

امام سجّاد(ع) نیز می‌فرمایند: "ای فرزند آدم! تا زمانی که واعظی از درون داری و به حسابرسی (اعمالِ خود) اهتمام می‏‌ورزی و ترس (از خدا و کیفر الهی) جامه زیرین تو باشد و پرهیز بالاپوشت، پیوسته در خیر و صلاح خواهی بود6".

منابع احادیث:

1-غرر الحکم: 1354 منتخب میزان الحکمة: 598

2- غرر الحکم: 3123 منتخب میزان الحکمة: 600

3- أمالی الصدوق: 394/1 منتخب میزان الحکمة: 600

4- نهج البلاغة: الخطبة 176 منتخب میزان الحکمة: 600

5- بحارالأنوار: 78 / 67 / 11 منتخب میزان الحکمة: 600

6- تحف العقول: 280 منتخب میزان الحکمة:600

انتهای پیام