عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد دو روایت از به آتش کشیده شدن تخت جمشید را تشریح کرد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، فردا چهارشنبه 27 فروردین ماه سالروز انتخاب تخت جمشید(پارسه) به عنوان پایتخت هخامنشیان در سال 465 قبل از میلاد است؛ بنای شگفت‌ انگیزی که هنوز پس از 2479 سال استوار در قلب ایران پابرجاست.

زمان بنای تخت جمشید

دکتر محمد تقی ایمانپور در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه خراسان، در رابطه با تاریخ ساخت بنای تخت جمشید اظهار کرد: این بنا در زمان داریوش اول(بزرگ) ساخته شده و تا پایان سلسله هخامنشی در حال توسعه و گسترش بوده است.

مدیرگروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد خاطرنشان کرد: دلیل انتخاب این منطقه به عنوان پایتخت هخامنشیان وجود حکومت ایلامی‌ها در گذشته و به طور کلی آبادی این منطقه و شرایط مناسب آن بوده است.

وی در ارتباط با نام‌گذاری این بنا تصریح کرد: چون مردم اطلاعاتی در مورد زمان و سازنده این بنا نداشتند ساخت بنا را به فردی اسطوره‌ای به نام جمشید نسبت داده‌اند که وی برای مردم جایگاه خاصی داشته است.

ایمانپور اضافه کرد: این تصور ادامه داشت تا اینکه محققان اروپایی با استفاده از منابع یونانی و خارجی متوجه شدند تخت جمشید همان پرسپولیس است که هروات- مورخ یونانی- در منابع خود ذکر کرده است.

مدیرگروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد اظهارکرد:‌ اولین بنا و بزرگترین بنایی که داریوش ساخت کاخ آپادانا بود که در مقایسه با دیگر بناهای ایران بنای عظیمی است و دلیل باقی ماندن آن تا روزگار ما هم سنگی بودن آن است.

دو روایت از تخریب تخت جمشید

دکتر ایمانپور خاطرنشان کرد: گفته شده که این بنا توسط اسکندر مقدونی و پس از فتح ایران آتش زده شده است.

وی افزود: در روایت‌های تاریخی آمده است که زمانی که داریوش سوم از اسکندر شکست خورد، اسکندر در تعقیب داریوش شوش را تصرف کرد، اما هدف وی فتح پارسه، قلب امپراتوری ایران بود، به همین جهت به سمت پرسپولیس رفت و با و جود مقاومت‌هایی که با آن‌ها روبرو شد، توانست آنجا را فتح کند.

مدیرگروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه عنوان کرد: در مورد آتش زدن تخت جمشید دو روایت وجود دارد به یک روایت؛ اسکندر آگاهانه تخت جمشید را آتش زد زیرا از این مکان دستور حمله به یونان صادر شده بود و او این کار را برای شکستن غرور ایرانیان انجام داد.

ایمانپور گفت: به دیگر روایت اسکندر پس از فتح تخت جمشید، جشن برپا کرد که در آن جشن معشوقه، اسکندر که در حالت مستی بوده است با مشعلی که در دست داشته، پرده کاخ را آتش می‌زند که باعث آتش گرفتن کل بنا می‌شود.

این استاد تاریخ خاطرنشان کرد: گفته شده چون اسکندر بعداً متوجه شد که آتش زدن عمدی تخت جمشید کار درستی نبوده است اطرافیانش روایت دوم را ساخته‌اند و آتش زدن تخت جمشید را به معشوقه اسکندر نسبت داده‌اند.

وی در خصوص اینکه آیا امکان بازسازی و تجدید بنای این اثر بزرگ تاریخی وجود دارد یا خیر نیز اظهار کرد: به دلیل هزینه زیاد این کار امکان پذیر نیست و حتی هزینه نگهداری آن هم بسیار زیاد است و بنابراین نمی‌توان آن طور که باید و شاید به مرمت و بازسازی آن پرداخت.

دکتر ایمانپور در خصوص این موضوع که گفته می‌شود مراسم نوروز در تخت جمشید برگزار می‌شده است، اظهار کرد: شاهد خاصی وجود ندارد که نشان دهد نوروز در تخت جمشید برگزار می‌شده است و هرودت نیز در نوشته‌هایش اشاره‌ای به برگزاری جشن نوروز در تخت جمشید نکرده است و تنها از برگزاری مراسم تاج‌گذاری و تولد پادشاه سخن به میان آورده است.

وی در ادامه اظهار کرد: آقای پورپیرار کتاب‌هایی علیه تاریخ ایران نوشته است که برخی از آنها جهت‌گیری سیاسی دارد. پورپیرار معتقد است که اصلاً بنای تخت جمشید به اتمام نرسیده و این یک بنای ایرانی نیست و معماری آن متعلق به ایلام، یونان، مصر و بابل بوده است.

دکتر ایمان‌پور با بیان این مطلب که شاه دستور داد که معماران چیره‌دستی از ساتراپ(استان)‌های مختلف به پارسه آورده شوند و بنای تخت جمشید را بسازند، اظهار کرد: آقای پورپیرار از اطلاعات تاریخی که درست است؛ نتیجه ضد اطلاعات تاریخی می‌گیرد.

انتهای پیام