به گزارش ایسنا، با این‌همه همان طور که برخی از تحلیلگران اکنون برای مدتی هشدار می‌دهند، این سطح قیمت ممکن است نتیجه نامطلوبی برای اوپک به همراه داشته باشد. خطر در این است که اعضای اوپک که سابقه تقلب در سهمیه تولید را دارند، توافق کاهش تولید را نقض کنند. عربستان سعودی تاکنون با کاهش بیشتر تولید، پایبندی کمتر سایر اعضا به توافق کاهش تولید را پوشش داده است. اکنون که برنت به ۶۰ دلار صعود کرده، وسوسه تقلب قوی‌تر از آن شده که در برابر آن بتوان مقاومت کرد.

استفن برناک، تحلیلگر شرکت "PVM اویل آسوشیتس" در گفت و گو با شبکه سی ان بی سی اظهار کرد که اوپک با سه چالش برای موفقیت بیشتر توافق کاهش تولید خود روبروست. نخستین چالش مربوط به لیبی و نیجریه است که از اعضای اوپک هستند اما از شرکت در توافق کاهش تولید که از ژانویه به اجرا درآمده، معاف شده‌اند. اگرچه نیجریه برای محدود کردن تولیدش به ۱.۸ میلیون بشکه در روز که سطح کنونی تولید این کشور است، ابراز تمایل کرده اما هیچی تضمینی وجود ندارد که با صعود برنت به بالای ۶۰ دلار، تولیدش را در سطح مذکور محدود نگه دارد.

چالش‌های دوم و سوم به یکدیگر مربوط هستند. تقلب باید متوقف شود اما زمانی که قیمت‌ها بالاتر رفته‌اند و تقاضای رو به رشدی وجود دارد که تولیدکنندگان خارج از اوپک به خصوص شیل آمریکا با خوشحالی به تامین آن خواهند پرداخت، چگونه می‌توان آن را متوقف کرد.

صادرات نفت خام آمریکا ماه گذشته به رکورد بیش از ۲.۱ میلیون بشکه در روز رسید و تا زمانی که اختلاف قیمت میان برنت و وست تگزاس اینترمدیت مانند اکنون وجود دارد و نفت آمریکا را نسبت به گریدهای خاورمیانه‌ای مرتبط با برنت جذاب‌تر می‌کند، رشد صادرات نفت آمریکا ادامه پیدا خواهد کرد.

روسیه نیز با توجه به این حقیقت که سهمیه کاهش تولید اندک ۳۰۰ هزار بشکه در روز دارد، در حال ربودن سهم بازار اوپک است.

اوپک در واقع تلاش زیادی انجام داده تا همه را به رعایت از مقررات مجاب کند زیرا حتی در میان اعضای اوپک، رقابت برای کسب سهم بازار وجود دارد.

یا اگر به افزایش اخیر قیمت‌های نفت بنگریم، تحت تاثیر اخبار کاهش عرضه نفت نبوده بلکه حاصل اظهارات اخیر ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه و وزیر انرژی و ولیعهد عربستان بوده که از تمدید توافق کاهش تولید حمایت کرده‌اند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، اگرچه حمایت قوی از سوی دو رهبر کلیدی توافق کاهش تولید، می‌تواند شانس موفقیت توافق در کاهش عرضه به سطح هدف گذاری شده را بدنبال داشته باشد اما به هیچ وجه کافی نیست. در چنین وضعیتی عربستان سعودی می‌تواند با این استدلال که هر چه پایبندی بالاتر باشد، قیمت‌ها افزایش بیشتری پیدا خواهد کرد، رویکرد "هر آنچه لازم باشد" را گسترش دهد یا اینکه به همتایانش بگوید اگر همکاری نکنند، نفت به ۴۰ دلار در هر بشکه سقوط خواهد کرد.

انتهای پیام