مهدی فیض در گفت‌وگو با ایسنا، پیرامون اقدامات انجام شده در راستای کاهش آسیب‌های فضای مجازی در جمعیت دانش‌آموزی اظهار کرد: یک اقدام رسمی در آموزش و پرورش پیرامون تدوین کتب سواد رسانه شکل گرفت و اکنون شاهد تدریس آن در دبیرستان‌ها هستیم، البته معتقد نیستیم این اقدام کفایت می‌کند، اما می‌تواند تا حدی دانش‌آموز را نسبت به پیامدهایی که حضور و درگیری با فضای مجازی و رسانه‌های جدید دارد آشنا کند.
وی افزود: از سوی دیگر به مشاورین مدارس توصیه شده است که به این موضوع بپردازند.
معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه البته معمولا مقوله فضای مجازی باید در خانه دنبال شود و نه در مدرسه؛ بر این عقیده که « بیش از مدرسه، خانواده‌ها هستند که باید فرزندان خود را کنترل کنند» تاکید کرد و گفت: اگر محیط خانواده منسجم باشد و کودک احساس کند در محیطی منسجم زیر چتر محبت پدر و مادر قرار دارد کنترل ساده‌تر خواهد بود.
فیض افزود: آمارها نشان می‌دهند عمده‌ترین مشکلات در این حوزه مربوط به دانش‌آموزانی است که فرزندان طلاق اند یا درون خانواده شان بحران‌هایی وجود دارد و پدر و مادر نسبت به یکدیگر موضع منفی دارند. در خانواده‌های گرفتار بحران دانش‌آموز در وضعیت رهاشدگی قرار می‌گیرد و این رهاشدگی باعث می‌شود دانش‌آموز بدون نظارتی از سوی پدر و مادر، عمده وقت خود را در فضای مجازی بگذراند.
وی با اشاره به اینکه معتقدیم بیشتر از مدرسه، خانواده‌ها و محیط صمیمی آنهاست که در کنترل و هدایت فرزندان در مسیر صحیح نقش دارند گفت: حضور موثر خانواده در هدایت فرزندان منجر به آن می‌شود تا دیگر شاهد تکرار بحران‌هایی از قبیل نهنگ آبی و خودکشی دانش‌آموزان نباشیم.
معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش درباره میزان حضور دانش آموزان در فضای مجازی اظهار کرد: در پایشی که به روش نمونه‌گیری در چند کلانشهر صورت گرفته، میانگین زمانی که دانش آموزان پای اینترنت، تلگرام و امثالهم صرف می‌کنند بیش از دو ساعت در روز است.
فیض درباره زمان استاندارد حضور کودکان و نوجوانان در فضای مجازی گفت: این استاندارد برای سنین مختلف، متفاوت است؛ اما نرم عادی این شاخص در دانش آموزان با سنین بالاتر حدود نیم ساعت در روز و در سنین پایین حدود یک ربع است. این در حالی است که اکنون دانش آموزان چهار برابر مقدار مورد توصیه به فضای مجازی وقت اختصاص می‌دهند.
انتهای پیام
نظرات