‌مرجان انصاری در گفت و گو با خبرنگار ایسنا‌ با اشاره به اهمیت آگاهی بخشی به کودکان در جلوگیری از آزار جنسی عنوان کرد: کودک آزاری آسیبی روانی و اجتماعی است و پیامدهای ناگواری دارد؛ کودک آزاری جنسی یکی از بدترین نوع آزار در کودکان است که به مراتب تبعات بیشتری دارد از این رو راهکارهای پیشگیرانه امری مهم و حیاتی است.

وی تصریح کرد: غفلت از کودکان مهم ترین علت در گرفتاری کودکان در دام کودک آزارها به شمار می رود. شنیدن خبر آزار و اذیت جنسی هر کودک و نوجوانی بی شک همواره برای همه ناگوار است و اگر در بین ما کسی فرزند خردسالی داشته باشد، دچار اضطرابی فزاینده می شود.

انصاری اظهار کرد: والدین از سویی می‌خواهند فرزند خود را در برابر چنین آسیبی محافظت کنند و ازسوی دیگر موظفند کودک خود را مستقل و غیروابسته بار بیاورند و این کار دشواری است.

این پژوهشگر اجتماعی بیان کرد: واقعیت این است که هیچ یک از والدین نمی‌توانند تا ابد و همواره در کنار فرزند خود حضور داشته باشند وشخصا از او محافظت کنند. کودکان در نهایت به سنین مدرسه و بلوغ و نوجوانی می‌رسند و ضروریست که برخی موقعیت‌های اجتماعی را به تنهایی تجربه کنند.

انصاری افزود: مهم‌ترین رویکرد در جلوگیری از کودک آزاری این است که چگونه فرزند خود را به سلاح "خودمراقبتی" مجهز کنیم تا در نبود ما بتوانند به تنهایی از خود محافظت کنند.

وی تاکید کرد: در واقع خودمراقبتی و آگاهی ابزاری مهم در مقابله با کودک آزاری جنسی است بدان معنا که باید با آموزش به فرزندان،سطح آگاهی و خودمراقبتی شان را ارتقاء دهیم.

این جامعه شناس عنوان کرد: مسلم است که تا سن ۵ سالگی والدین باید شخصا مسئول تامین امنیت کودک باشند اما پس از آن به دلیل ضرورت حضور کودک در دوره‌های پیش‌دبستانی و دبستان اوقاتی از روز را به دور از والدین سپری خواهند کرد.

وی تصریح کرد: در این مواقع بهتر است که کودکان نیز بخشی از مسئولیت مراقبت از خود را بر عهده بگیرند. به طور کلی تربیت جنسی کودکان باید از سن ۲ سالگی آغاز شود؛ والدین می توانند اینکار را با پوشاندن اندام جنسی کودک آغاز کنند.

لزوم پوشیدگی بدن و حفاظت از اندام‌های جنسی را در قالب داستان برای کودکان تثبیت کنیم

وی خاطرنشان کرد: کودکان را نباید به برهنگی بدن و برهنگی جنسی در حضور افرادی جز والدین عادت داد. یعنی همواره در منزل و در میهمانی ها لباس های معمول کودک را برتن او کرده و به او تاکید کنیم که کسی جز شما اجازه دست زدن به بدن و درآوردن لباس های کودک را ندارد.

وی بیان کرد: باید از سن ۳ سالگی، کم کم داستان‌هایی با موضوع آشنایی و مراقبت جنسی برای کودک خود تعریف و لزوم پوشیدگی بدن، حفاظت از اندام های جنسی و صحبت نکردن با غریبه ها را در ذهن کودک خود تثبیت کرد.

انصاری گفت: هنگامی که والدین برای کودکان داستان‌های آموزشی و هدف‌دار تعریف می‌کنند آنها را خسته نکنند. بلکه داستان را ساده و سرراست تعریف کرده و مخاطب داستان را حتما فرد سوم شخص انتخاب کنند تا در کودک احساس اضطراب ایجاد نشود.

"نه" بگو و "فریاد" بزن

وی افزود: در کنار تعریف داستان‌های آموزشی به کودکان حتما مهارت "نه " گفتن آموزش داده شود همچنین باید به درک و حق انتخاب کودک از ابتدا احترام گذاشته و اجازه دهیم در موقعیت‌های مناسبی که افراد به عنوان سرپرست در اختیار او گذاشته می‌شود، نظر و انتخابش را بیان کند.

این جامعه شناس بیان کرد: با این کار اعتماد به نفس کودک را تقویت کرده و ترس از "نه" گفتن را در او کمرنگ می‌کنیم و کودکی که بتواند در برابر خواسته‌های نابجا "نه" بگوید بهتر میتواند از خود مراقبت کند.

چه کنیم کودکمان رازش را از ما پنهان نکند

وی عنوان کرد: اگر فرزند کار نادرستی انجام داد نباید با تحقیر و تنبیه و سرزنش او را از خود دور کرد کودکی که از والدینش بترسد، مشکلاتش را به آنها نخواهد گفت.

انصاری خاطرنشان کرد: ضروری است صداقت کودک خود را تشویق کنیم و برای راستگویی اش ارزش قائل شویم با این کار او دیگر رازی را از ما پنهان نخواهد کرد.

وی اظهار کرد: در سنین بالاتر از ۷ سالگی در مورد ۴ مرحله مهم کودک آزاری با فرزند خود صحبت کنیم که شامل "آزار دیداری- نگاه به اندام جنسی کودک"، "آزار گفتاری-شوخی های جنسی"، "آزار لمسی-لمس اندام کودک" و "آزار مکانی-بردن کودک‌به مکان خلوت" است.

این روانشناس اجتماعی تصریح کرد: باید به کودک آموزش دهیم در صورتی که در هر یک از این موقعیت‌ها قرار گرفت سریعا از فرد آزارگر دور شود و با فریاد از سایر بزرگسالان کمک بخواهد.

‌

انتهای پیام