به گزارش ایسنا، یوسف رشیدی در نخستین نشست تخصصی مجازی پایش هوشمند محیط زیست، با اشاره به اینکه حوزه محیط زیست دو نیروی محرکه نیاز دارد، گفت: یکی از نیروهای محرکه مسائل فنی، تخصصی و دانش مرتبط با مسائل زیست محیطی و دیگری فشار افکار عمومی است که تلفیق این دو نیروی محرکه برای به نتیجه رسیدن برنامه‌های زیست محیطی لازم است.

وی ادامه داد: در بسیاری از مواقع شاهد بوده‌ایم که هر زمان دولت به مشکلی بر می خورد اولین بخشی که در آن کوتاهی می‌شود، محیط زیست است. به‌عنوان مثال در سال 1393 مصوبه‌ای مبنی بر لزوم نصب فیلتر دوده بر خودروهای سنگین توسط دولت تصویب و به دستگاه‌های اجرایی از جمله وزارت صنعت و خودروسازان ابلاغ شد اما با توجه به فشارهایی که این دستگاه‌های اجرایی آوردند اجرای این مصوبه به نتیجه نرسید؛ این درحالی بود که بخش فنی و تکنولوژی در این زمینه به‌درستی پیش رفته بود اما جای فشار افکار عمومی در این میان خالی بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه در تمام دنیا معتقدند که فشار افکار عمومی کمک بسزایی به متخصصین در زمینه پیشبرد برنامه‌ها و اهداف آنان می‌کند، اظهار کرد: یکی از عللی که فشار  افکار عمومی در کشور کافی نیست، در دسترس نبودن اطلاعات مربوط به پایش‌های حوزه محیط زیست است؛ چراکه مردم به شبکه آنلاین اطلاعات دسترسی ندارند و دستگاه‌های اجرایی اطلاعات را در اختیار آنان قرار نمی‌دهند. بنابراین دلیل اصلی کند پیش رفتن برنامه‌های زیست محیطی این است که اطلاعات میان یک قشر کوچکی می‌چرخد و در دسترس عموم قرار نمی‌گیرد وگرنه از نظر تخصصی در حوزه آلودگی هوا و محیط زیست به‌خوبی کار شده است.

وی ادامه داد: باید اطلاعات مربوط به مسائلی از جمله پایش برخط آلودگی هوا و پایش واحدهای صنعتی با روش‌های معمول و متداول در اختیار مردم قرار گیرد تا مردم بدانند در هر لحظه چه میزان آلاینده در هوا و توسط چه واحدهای صنعتی منتشر می‌شود. در چنین شرایطی هم مردم و هم دستگاه‌های متولی تحت فشار قرار می‌گیرند و مردم نیز از وضعیت موجود اطلاعات کافی خواهند داشت.

رشیدی در پایان با بیان اینکه در زمینه هوشمندسازی پایش محیط زیست دو رکن اصلی وجود دارد، گفت: یک رکن اعتقاد مسئولان و مدیران به اجرایی کردن هوشمندسازی پایش محیط زیست است و رکن دیگر مربوط به مسائل فنی سخت‌افزار و نرم افزاری است. درحالیکه مانعی جدی در بخش فنی وجود ندارد اما مشکل اصلی تغییر رویکرد مدیران و مسئولان در زمینه اطلاع‌رسانی برخط به عموم است؛ چراکه می‌توان با سیستم‌های اطلاعاتی و فناوری‌های موجود اطلاعات را در اختیار مردم قرار داد اما به‌نظر می‌رسد تغییر رویکرد برای مدیران دشوار است.

انتهای پیام