رژیم پهلوی
-
آخرین توصیۀ رضاشاه به فروغی چه بود؟
«هر چند دیگر میدانی به نام ۲۵ شهریور در تهران و هیچ جای دیگر ایران نیست اما از این روز نمی‌توان یاد نکرد زیرا ۸۰ سال قبل را فرایاد می‌آورد که شاه ایران آشفته و سراسیمه چاره‌ای جز ترک کشور ندید.»
-
«دریای خون» در «جمعه سیاه»
«به نوشته یرواند آبراهامیان «آمار درست هر چه باشد، ۱۷ شهریور که به جمعه سیاه معروف شد، تاثیر بسزایی در جریان وقایع داشت. با کشتار ۱۷ شهریور دریایی از خون بین شاه و مردم پدید آمد. بنابراین، احساسات عمومی تحریک، نفرت مردم تشدید و جمعیت آتشی‌تر شد. همچنین موقعیت میانه‌روهایی را که خواهان اجرای قانون اساسی مشروطه بودند و برای سازش با سلطنت می‌کوشیدند تضعیف کرد.»
-
مرگ سیدضیاء
سید ضیاءالدین طباطبایی تابستان ۱۳۴۸ در چنین روزی در تهران مُرد.
-
عکسی که ۱۵ سال چاپ نشد
عکسش بعد از ۱۵ سال برای اولین بار در صفحه اول روزنامه کیهان چاپ شد، آنهم یک ماه و یک هفته قبل از تبعید از نجف اشرف به نوفل لوشاتو و این اولین باری بود که عکس یک رهبر سیاسی منتقد و مبارز در روزنامه یک حکومت طاغوتی چاپ می شد.
-
عالیخانی: سفارش هویدا و شاه را نپذیرفتم
شاه که متوجه سرسختی و مقاومت من شده بود ترجیح داد با من روبه‌رو نشود و به هویدا گفت که از این موضوع صرف نظر کند. ولی در واقع از یک چنین نافرمانی به هیچ وجه خوشش نیامد و من خوب می‌دانستم که در همان زمان وزیرهای دیگر چنین رفتاری را نمی‌کردند.
-
مرگ سرتیپ ریاحی
بعد از کودتای ۲۸ مرداد و سقوط دولت مصدق، او هم محاکمه و به زندان محکوم شد. فهرست اتهاماتش از دستگیری نصیری و خلع سلاح گارد شاهنشاهی شروع می‌شد و به حذف نام شاه از مراسم صبحگاه پادگان‌های ارتش می‌رسید. برایش درخواست اشد مجازات یعنی اعدام کرده بودند اما در نهایت به جرم «ایستادگی مقابل قیام ملی و مخالفت با حکومت مشروطه سلطنتی» فقط به ۳ سال زندان محکوم شد، چون مصدق مردانه مسئولیت همه چیز را پذیرفت.
-
چرا رییس جمهور در بیست و هشتمین روز شهید شد؟
معلم، وزیر آموزش و پرورش، اولین نخست وزیر و دومین رییس جمهور ایران. مردی با ته ریش و سبیل که برای رفتن به دیدار دوستانش از دست محافظانش فرار می کرد. ۲۸ روز بعد از رییس جمهور شدن به فجیع ترین شکل ممکن در دفتر نخست وزیری همراه با نخست وزیر محبوبش تکه تکه شد.
-
۳۰ تیر تنها نام یک خیابان نبود
۳۰ تیر ۱۳۳۱ شاید برای نسل جدید صرفا یادآور نام خیابانی در تهران باشد اما پشت سر این نام واقعه‌ای عظیم از جنس مطالبات سیاسی ملت ایران جریان دارد که در ارتباط با شخصیت‌های مختلف تاریخی از جمله حزب توده ایران، محمد مصدق، قوام‌السلطنه، شاه، آیت‌الله کاشانی و جبهه ملی قرار دارد که هر کدام جزئیات بسیاری را دربرمی‌گیرند.
-
قتل در سقاخانه
مطبوعات حامی دولت (یا در واقع حامی رضاخان) انگشت اتهام را به سمت مخالفان سردارسپه گرفتند و آنان را به دست داشتن در قتل ایمبری و دسیسه‌چینی برای تضعیف و سرنگونی دولت متهم کردند. آن روزها عده زیادی به حبس افتادند و شکنجه شدند و شمار دیگری هم به تبعید رفتند. از این رو می‌گویند واقعیت ماجرای قتل ایمبری هر چه بود، در نهایت به نفع رضاخان و جریان هوادار او تمام شد.
-
مرگ فوزیه
«فوزیه سقوط رضاشاه و خروج او از ایران را به چشم دید و حتی در مراسم وداع با او حضور داشت. حدود ۷ سال بعد از طلاق از محمدرضاشاه، سرنگونی خاندان خودش از قدرت را هم تجربه کرد. همان زمان ثروتش را از او گرفتند و دارایی‌هایش را به نفع دولت جدید مصر مصادره کردند. اما در مصر ماند و گویا تا پایان عمر محترمانه با همان عنوان – البته غیر رسمی – شاهدخت زندگی کرد.»
-
خدیجه مصدق؛ دختری که قربانی آزادیخواهی پدر شد
روزی آمدند و اتومبیل ما را به زور گرفتند با شوفر خودشان و پدر من را انداختند توی اتومبیل و همان روزی بود که خواهر من، خواهر کوچک من، می‌رفتند که غذا ببرند برای پدرم که در شهربانی بود. دید که پدر مرا لوله کرده‌اند و او نمی‌خواست برود، به زور طناب پیچش کردند و انداختند توی اتومبیل و او را بردند. خواهر من دیوانه شد. هنوز هم در سوییس است. یک شوک شدید روحی به خواهر من دست داد.