مهدی کوشکی: خودم را تحمیل نکردم

مهدی کوشکی که به زودی نمایش را «نان» را روی صحنه می‌برد، می‌گوید این روزها همه آنچنان گرفتارند که آدم خجالت می‌کشد کسی را برای تماشای نمایشش دعوت کند.

میرطاهری:

شرافتم اجازه نمی دهد که خیلی کارها را بازی کنم

حالا دیگر خیلی از بازیگران حوصله ندارند برای تمرین و آماده‌سازی یک تئاتر دو سه ماه وقت بگذارند، آنان می‌خواهند یک ماهه، سر و ته همه چیز را هم بیاورند، در حالیکه ماست هم برای بسته شدن، به دو هفته زمان نیاز دارد. اما بین بستن یک کار تئاتری با بستن ماست، نباید تفاوت‌هایی وجود داشته باشد؟!

گرگ‌ها از خانه امیر سالار نمی‌روند!

گرگ‌ها در خانه امیر سالار ساکن شده‌اند. طبق قوانین خودشان آنها باید بعد از 21 روز می‌رفتند ولی همچنان در این خانه جا خوش کرده‌اند و همین مساله سبب می‌شود کم کم آذوقه آدم‌ها ته بکشد و حالا  وجه دیگری از انسان‌ها نمایان می‌شود، دشمنی جای دوستی را می‌گیرد و ...

روایتی از تاریخ ایران توسط یک جن!

روایتی از تاریخ ایران در قالب یک اثر نمایشی روی صحنه می‌رود، منتها راوی این دوره‌های تاریخی یک جن است!

یک کارگردان تلویزیونی پاسخ می‌دهد؛

چرا در اردبیل سریال تلویزیونی تولید نمی‌شود؟

یک کارگردان تلویزیونی گفت: اولین و مهم‌ترین مسئله در مورد عدم تولید سریال‌های تلویزیونی سطح ملی در استان اردبیل، کمبود بودجه است.

ناگفته های خسرو معصومی از سیامک اطلسی و رفاقت سر فیلم بیضایی

آشنایی سیامک اطلسی و خسرو معصومی در فیلم «سفر» بهرام بیضایی اتفاق افتاد و از آن پس این دو دوستان نزدیکی شدند و حالا خسرو معصومی کارگردان گزیده‌کار سینما ازدرگذشت دوست دیرین خود بسیار اندوهگین است.

گفت‌وگوی ایسنا با کارگردان مدیترانه:

رفیق نامرد سینما کیست؟/ فیلم بعدی‌ام کمدی است

کارگردان فیلم «مدیترانه» با اشاره به اکران این فیلم در شرایط کنونی سینما معتقد است آنان که فیلم‌هایشان را در این روزها اکران نکرده به ظاهر دوستان سینما هستند، اما جیب خود را بیشتر دوست دارند؛ آنان رفیق نامرد سینما هستند و حال سینما را درک نکردند.

دعای هر روزه کارگردان جوان برای گروهش

یک کارگردان جوان تئاتر که دلواپس است بازیگرانش به کرونا مبتلا شوند، می‌گوید: هر روز کارم شده دعا خواندن که مبادا یکی از بچه‌ها کرونا بگیرد.

گفتگوی ایسنا با ساناز بیان

یک اتفاق هولناک برای جامعه / « عشق بورزیم»

ساناز بیان، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر که همراه با خانواده‌اش دچار کرونا شده‌ است، از شرایط تلخ این روزها سخت دلگیر است و می‌گوید: نمی‌دانم برای پسر جوان آقای هژیرآزاد (یکی از بازیگران با سابقه) گریه کنم که بر اثر کرونا از دست رفته یا برای بسته شدن رشته نمایش در هنرستان سوره دختران یا غصه پسر هفته ساله‌ام را بخورم که علیرغم همه تلاش‌هایم دچار اضطراب و افسردگی شده و هیچ تصوری از زندگی اجتماعی ندارد. با هیچ معیاری، این شرایط و این زندگی، حق ما نیست.