به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، قریب به ۴۰ روز در فضا برای تلسکوپ فضایی "جیمز وب" گذشته است و دانشمند ارشد عملیاتی آن می‌گوید که این مأموریت در مسیر خوبی قرار دارد و به زودی به کاوش کیهان می‌پردازد.

"جان ماتر" برنده جایزه نوبل و اختر فیزیکدان مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا می‌گوید: هم اکنون ابزارهای تلسکوپ در حال خنک شدن هستند.

برای اینکه ابزار مادون قرمز "وب" بتواند ظرافت‌های کهکشان‌ها، سیارات فراخورشیدی و دیگر اجرام را بررسی کند، باید بسیار سرد باشد و "ماتر" می‌گوید که فوتون‌های منفرد(ذرات نور) هم اکنون شروع به ثبت در آشکارسازهای تلسکوپ کرده‌اند. وی می‌گوید: هنوز تصویری برای نشان دادن وجود ندارد، اما امیدواریم به زودی به وجود بیاید.

"ماتر" در مورد سفر حماسی که "وب" تاکنون تا رسیدن به یک مکان دوردست به نام نقطه لاگرانژ ۲(Lagrange Point L۲) انجام داده است، گفت که قرار گرفتن در این نقطه چندین نیروی گرانشی را متعادل می‌کند تا به تلسکوپ اجازه دهد با حداقل مصرف سوخت در فضا بچرخد.

وی افزود: در حدود پنج ماه دیگر، "وب" یک برنامه علمی جاه‌طلبانه را آغاز خواهد کرد که تمام جنبه‌های اخترفیزیک را پوشش می‌دهد، اما باید ابتدا یک دوره راه‌اندازی دقیق را پشت سر بگذارد.

در حال حاضر، یک فعالیت کلیدی تراز کردن ۱۸ عنصر شش ضلعی آینه اولیه در حال انجام است. "ماتر" توضیح داد که در حال حاضر، آنها به عنوان ۱۸ تلسکوپ جداگانه کار می‌کنند، اما به زودی باید به عنوان یک آینه منفرد به اعماق جهان نگاه کنند.

وی می‌گوید: ابتدا ما باید تصاویری را که همه آن ۱۸ شش ضلعی مختلف می‌سازند، پیدا کنیم، سپس بفهمیم کدام به کدام است و سپس شروع به ارسال فرمان‌ها به موتورهای کوچکی کنیم که آنها را به اطراف حرکت می‌دهند تا آنها را در جای درست قرار دهند. در نهایت ما آنها را در یک ردیف تراز قرار می‌دهیم تا با یک دوربین نزدیک به فروسرخ یک تصویر واضح و زیبا ایجاد کنند. سپس باید بررسی کنیم که سه ابزار دیگر نیز در حالت فوکوس باشند.

یکی از ابزارها که حتی هنوز روشن هم نشده است، ابزار فروسرخ میانی است. بنابراین این فرآیند هنوز شروع نشده است. این ابزار حدود چهار ماه پس از پرتاب آماده خواهد شد، در حالی که بقیه ابزارها باید دو ماه پس از پرتاب در دسترس باشند. "ماتر" گفت: پس ما آماده هستیم تا اولین نتایج خود را در تابستان آینده اعلام کنیم.

"ماتر" می‌گوید تصاویری که "وب" تولید می‌کند، چون عمدتاً در طیف فروسرخ هستند، با آنچه در تلسکوپ فضایی "هابل" که از طول موج‌های فروسرخ متفاوت و نور مرئی استفاده می‌کند، متفاوت خواهد بود.

وی توضیح داد: ما می‌توانیم با استفاده از فروسرخ، درون و میان ابرهای غباری را ببینیم، زیرا فروسرخ به جای جهش، دانه‌ها و غبارها را دور می‌زند. بنابراین به عبارت دیگر، "وب" قادر خواهد بود به عمق ابرهای غباری که در آن سیارات فراخورشیدی در حال شکل‌گیری هستند، نگاه کند یا به قلب کهکشان‌های پر از غبار نظر کند. این تصاویر، زیبا و متفاوت خواهند بود.

ماتر می‌گوید: "وب" ابتدا توجه خود را به اجرام منظومه شمسی مانند مریخ یا قمر مشتری به نام "اروپا" معطوف می‌کند که در دهه ۲۰۳۰ و پس از آن، هدف اکتشافات رباتیک بیشتری هستند. سپس به سیاراتی به اندازه زمین که به دور ستاره‌های "کوتوله M" می‌چرخند که بسته به محیط‌شان ممکن است قابل سکونت باشند، توجه خواهد کرد.

"ماتر" گفت: "وب" در جستجوی حیات در مناطق دوردست کیهان، نمی‌تواند پاسخ‌های قطعی به ما بدهد، اما می‌تواند به ما نکاتی را ارائه دهد.

وی درباره نگاه کردن به سیارات هم‌اندازه و مشابه با زمین برای یافتن نشانه‌هایی از حیات نیز گفت: ما انتظار نداریم که با این رصدخانه، اکسیژن ببینیم، این خیلی سخت است. همچنین ما به دنبال طول موج مناسب نیستیم تا بتوانیم این کار را انجام دهیم، اما انتظار داریم که شاهد حضور بخار آب در جو سیارات کوچک باشیم.

"ماتر" در پاسخ به سوال دیگری گفت که "وب" ممکن است بتواند به شناسایی ستارگان در خوشه‌های کروی کمک کند که به ما در درک سن ستارگان و تکامل جهان به طور کلی کمک می‌کند.

نمونه‌هایی از دیگر تحقیقات آتی که او به آنها اشاره کرد شامل مشاهده منظومه‌های خورشیدی جوان در سحابی‌ها یا ابرهای گازی و استفاده از ابرنواخترها برای ارزیابی نرخ انبساط جهان است.

انتهای پیام