به گزارش ایسنا، امیر جوهری‌خو، قهرمان رشته تیراندازی در مسابقات هانگژو از خاطره آن روز با همشهری صحبت کرده است که در ادامه می‌خوانید:

چه شد که انگشتر مقام‌معظم رهبری به شما رسید. قبل از مراسم صحبتی شده بود و قرار گذاشته بودند که انگشتر را شما بگیرید؟

نه کسی چیزی نگفته بود. برنامه که شروع شد، در دلم گفتم آخر مراسم از حضرت آقا چفیه‌شان را می‌گیرم که تبرک داشته باشم. در مراسم دیدم که دست آقا انگشتر هست و فکر کردم که بهتر است انگشتر را بگیرم. جواد فروغی هم پیش من نشسته بود و به او گفتم که می‌خواهم تبرک بگیرم. فروغی هم گفت که او هم می‌خواهد همین کار را انجام بدهد و چفیه را از ایشان بگیرد. با حرف او دیگر تصمیم من برای گرفتن انگشتر قطعی شد. مراسم که تمام شد، سمت ایشان رفتم و گفتم می‌شود انگشترتان را بدهید و ایشان هم دادند.

سخت نبود که این درخواست را داشته باشید؟

نه چرا سخت باشد. خدا را شکر حضرت آقا انگشتری را که دست خودشان بود، در آوردند و به من دادند. دوستان بعد از مراسم گفتند که واقعا تیراندازی و تیر را وسط خال زدی و امتیاز خوشگلی گرفتی. رهبری انگشترشان را به هر کسی نمی‌دهند.

نگران نبودید که انگشتر را به شما هم ندهند؟

شانسم را امتحان کردم. اگر هم انگشتر را نمی‌دادند باز هم خدا را شکر می‌کردم. خدا را شکر که دادند.

آقای فروغی هم توانست چفیه را بگیرد؟

نه نشد. او بعد از اینکه قهرمان المپیک شده بود، عبای آقا را گرفته بود. این سری نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که نتوانست چفیه را بگیرد.

رهبری شما را شناختند؟

آن لحظه، لحظه خداحافظی بود و نمی‌شد خودم را معرفی کنم.

جالب است بدون اینکه شما را بشناسند، انگشتر را دادند.

قسمت این بود.

با انگشتر چه کار می‌کنید؟

تا آخر عمر نگهش می‌دارم. هر مسابقه‌ای هم که بروم، صددرصد با خودم می‌برم.

موقع مسابقه نمی‌توانید انگشتر را به دستتان کنید.

نه نمی‌شود انگشتر به دستمان باشد ولی همراه ‌خودم می‌برم.

از وضعیت خودتان هم بگویید، از بازی‌های آسیایی و اینکه نشد در انفرادی مدال بگیرید.

۳روز قبل از مسابقات انفرادی سرمای شدید خورده بودم و سرمسابقه هم فقط با اختلاف یک نمره نتوانستم به فینال برسم. خیلی ناراحت‌کننده بود. می‌خواستم به فینال برسم و برای مدال مبارزه کنم که نشد. خدا را شکر ۲روز بعد در مسابقات میکس مدال برنز گرفتم.

برای بازی‌های المپیک می‌توانید سهمیه بگیرید؟

باید در مسابقات ببینیم چه اتفاقی می‌افتد. من تلاش خودم را می‌کنم. مربیان تیم ملی ۳مسابقه را برای رکوردگیری مشخص کرده‌اند و هر تیراندازی که بالاترین نمره را داشته باشد به مسابقات کسب سهمیه می‌رود. مربیان از بین ۴ملی‌پوش، ۳نفر را برای مسابقات گزینشی المپیک که بهمن‌ در اندونزی برگزار می‌شود، انتخاب می‌کنند. توکل به خدا، هر چه قسمت باشد، همان اتفاق می‌افتد.

توانایی گرفتن سهمیه و رفتن به المپیک را در خودتان می‌بینید؟

نمی‌شود گفت که من حتما سهمیه را می‌گیرم و به المپیک می‌روم ولی مربیان که کارم را می‌بینند، راضی هستند.

انتهای پیام