احسان امیری در گفت و گو با ایسنا، روستاها را ظرفیت خوبی برای رونق گردشگری در کرمانشاه دانست و اظهار کرد: طی سالهای گذشته در برخی از روستاهای استان از جمله در مناطقی از اورامانات کارهای خوبی برای جذب گردشگران شده و در روزهای تعطیل، سیلی از گردشگران روانه این روستاها می شوند، اما متاسفانه در بحث زیرساخت ها با چالش هایی مواجه هستند.

رئیس انجمن راهنمایان گردشگری کرمانشاه تصریح کرد: برای نمونه در روستایی مانند هجیج زمانی که در پیک سفرها قرار داریم، ظرفیت اقامتی و پذیرایی این روستا اصلا جوابگوی حجم مسافران نیست. همچنین در بحث زیرساخت‌ها همچون سرویس های بهداشتی و پارکینگ ها و راه‌های دسترسی نیز به شدت کمبودهایی در این روستاها دیده می شود.

امیری در ادامه از تغییر بافت سنتی در برخی از روستاهای گردشگری کرمانشاه نیز به عنوان یک چالش نام برد و گفت: در استان تعدادی روستا داریم که به واسطه شرایط جغرافیایی و تاریخی خود دارای بافت و معماری اصیل و بومی هستند، اما متاسفانه در طول سالهای اخیر تغییراتی در این بافت‌ها بوجود  آمده و تا حدودی از آن اصالت دور شده‌اند.

وی عنوان کرد: هرچند تعداد این گونه روستاها در کرمانشاه زیاد است، اما اگر بخواهیم از یک نمونه نام ببریم می توان به روستای شمشیر اشاره کرد. روستایی که بافت آن به شکل پلکانی و اصیل است، اما به مرور زمان معماری سنتی آن تاحدود زیادی از بین رفته است.

رئیس انجمن راهنمایان گردشگری کرمانشاه تصریح کرد: متاسفانه در اینگونه از روستاها، حتی شکل زندگی سنتی مردم هم تغییر پیدا کرده و بعضا آداب و روسوم سنتی خود را نیز فراموش کرده اند.

وی تاکید کرد: البته در برخی از روستاهای شرق استان همچون روستاهایی که در اطراف آبشار بدر و پریشان سنقر واقع شده اند و یا روستاهایی در منطقه کندوله صحنه و یا روستاهای نجار و شرکان در پاوه، توانسته اند اصالت خود را حفظ کنند که می شود روی این دسته از روستاها برای ثبت جهانی شدن کار کرد.

امیری یادآور شد: یکی از مسائلی که سبب شده تا اصالت معماری و شکل زندگی در برخی از روستاهای منطقه اورامانات کمرنگ شود، ورود بی حد گردشگران به این روستاها بوده که روی فرهنگ مردم این روستاها تاثیر گذاشته، اما اگر همگام با رونق گردشگری در این مناطق آموزش هایی صورت می گرفت، شاید اینگونه دچار تغییر نمی شدند.

وی تاکید کرد: بیشتر روستاهایی که هنوز در استان دست نخورده و بکر باقی مانده اند، روستاهایی هستند که گردشگران ورود کمتری به آنها داشته اند.

رئیس انجمن راهنمایان گردشگری کرمانشاه در ادامه عنوان کرد: اگر می خواهیم کرمانشاه نیز در آینده روستایی جهانی داشته باشد، در گام اول میراث فرهنگی استان باید روستاهایی که هنوز شکل قدیمی و سنتی خود را حفظ کرده اند شناسایی کند و در مرحله بعد به مردم این روستاها آگاهی بخشی و اطلاع رسانی داشته باشد که باید سنت ها و اصالت های خود را حفظ کنند و از این راه درآمدزایی داشته باشند.

وی خاطرنشان کرد: در گام بعدی باید برای این دسته از روستاها رویدادسازی کرد تا به گردشگران معرفی شوند و شناخته شوند و زیرساخت های مختلف اقامتی و پذیرایی در آنها شکل گیرد. در بحث راه ها و دیگر زیرساخت ها نیز باید دستگاه های ذیربط پای کار بیایند، چرا که کار از عهده میراث فرهنگی به تنهایی بر نمی آید. 

امیری تاکید کرد: البته گاها در برخی از روستاهای گردشگری استان مانند روستای کانی کچگینه در روانسر با تلاش های زیاد رویدادسازی هایی صورت می گیرد، اما متاسفانه پوشش رسانه ای داده نمی شود و همین موضوع آنها را گمنام نگه می دارد.

به گفته این فعال گردشگری، برگزاری تورهای آشناسازی برای اینفلوئنسرها و بلاگرهای پرمخاطب می تواند به معرفی بیشتری روستاهای گردشگری کرمانشاه کمک کند و به تقویت بیشتر گردشگری در آنها منجر شود.

وی در ادامه عنوان کرد: روستاهای داریان و ساتیاری نیز نمونه دیگری از روستاهای گردشگری استان هستند که می توانند کاندیدای ثبت جهانی شدن باشند، اما متاسفانه مسیر دسترسی به آنها دشوار است.

انتهای پیام