به گزارش ایسنا، ستاره‌های بزرگ عناصر سنگین را در هسته‌های خود می‌سازند و پس از چند میلیون سال، زندگی خود را با انفجارهای قوی ابرنواختر به پایان می‌رسانند.

به نقل از ناسا، بقایای ابرنواختر نسبتاً سریع سرد و محو می‌شوند و همین امر تشخیص آنها را دشوار می‌کند. برای کشف چنین بقایای ابرنواختر کم‌نور و ناشناخته‌ای، گروهی از عکاسان نجومی آماتور با بررسی آسمان به دنبال گزینه‌های احتمالی بقایای ابرنواختر گشتند.

نتیجه این جست‌وجو، ثبت اولین تصویر از بقایای ابرنواختر «G115.5+9.1» بود که کاشفان آن را «اسکایلا»(Scylla) نامیدند. این بقایای ابرنواختر به صورت کم‌نور در صورت فلکی «قیفاووس»(Cepheus) می‌درخشد که از روی نام پادشاه اساطیری اتیوپی نام‌گذاری شده است. تابش اتم‌های هیدروژن در این بقایا با رنگ قرمز و تابش کم‌نور اکسیژن با رنگ‌ آبی نشان داده شده است.

کاشفان با کمال تعجب دریافتند که یک کشف دیگر نیز در بالای سمت راست تصویر کمین کرده است. این کشف، یک سحابی سیاره‌ای کم‌نور و ناشناخته بود. آنها سحابی سیاره‌ای را «خاروبدیس»(Charybdis) یا «سای ۲»(Sai 2) نامیدند که از داستان گرفتاری اسکایلا و خاروبدیس در کتاب «ادیسه» گرفته شده است.

انتهای پیام