به گزارش ایسنا، این نمای تلسکوپی رنگارنگ از صورت فلکی «شلیاق»(Lyra)، هاله‌های بیرونی کم‌نور و ناحیه مرکزی حلقه‌ای شکل و درخشان‌تر «مسیه ۵۷»(M57) را که به «سحابی حلقه»(Ring Nebula) معروف است، نشان می‌دهد. 

به نقل از ناسا، مسیه ۵۷ برای ستاره‌شناسان یک سحابی سیاره‌ای شناخته‌شده است و با داشتن یک حلقه مرکزی به عرض حدود یک سال نوری قطعاً یک سیاره نیست، بلکه پوشش گازی یکی از ستاره‌های خورشیدمانند در حال مرگ کهکشان راه شیری است.

کهکشان مارپیچی میله‌ای کم‌نورتر و اغلب نادیده گرفته‌شده در سمت چپ، «آی‌سی ۱۲۹۶»(IC 1296) نام دارد که تقریباً به اندازه ظاهری مسیه ۵۷ است.  

آی‌سی ۱۲۹۶ بیش از ۱۰۰ سال پیش به عنوان یک سحابی مارپیچی شناخته می‌شد. به طور اتفاقی، این دو در یک میدان دید قرار دارند و اگر چه به نظر می‌رسد اندازه‌های مشابهی داشته باشند، در واقع بسیار از هم دور هستند.  

مسیه ۵۷ با فاصله تنها ۲۰۰۰ سال نوری از زمین، کاملاً در کهکشان راه شیری قرار دارد. در مقابل، به نظر می‌رسد که کهکشان آی‌سی ۱۲۹۶ حدود ۲۰۰ میلیون سال نوری از ما فاصله داشته باشد. این فاصله حدود ۱۰۰ هزار برابر دورتر از مسیه ۵۷ است، اما از آنجا که اندازه آنها تقریباً مشابه به نظر می‌رسد، سحابی مارپیچی آی‌سی ۱۲۹۶ نیز باید حدود ۱۰۰ هزار برابر بزرگتر از سحابی سیاره‌ای مسیه ۵۷ باشد. 

با دقت به این تصویر نجومی واضح قرن ۲۱ نگاه کنید تا کهکشان‌های پس‌زمینه دورتر را که در سراسر قاب پراکنده شده‌اند، ببینید.

انتهای پیام