در تاریخ اسلام، شخصیت‌هایی وجود دارند که نه تنها برای زمان خویش بلکه برای همه عصرها چراغ هدایت و الگوی پایداری‌اند. یکی از این چهره‌های درخشان، امام حسن عسکری (ع) است؛ امامی جوان و بزرگوار که در شرایطی بسیار دشوار به امامت رسید و با وجود محدودیت‌ها و فشارهای عباسیان، مسئولیت سنگین رهبری جامعه شیعه را بر عهده گرفت. او یازدهمین پیشوای شیعیان دوازده امامی بود و زندگی کوتاهش سرشار از آموزه‌های ایمانی، اخلاقی و سیاسی است. شهادت مظلومانه ایشان نقطه عطفی در تاریخ تشیع شد و با آن، دوران غیبت فرزند بزرگوارش حضرت مهدی (عج) آغاز گشت.
امام حسن عسکری (ع) در سال ۲۳۲ هجری قمری در مدینه متولد شد. پدرشان امام هادی (ع) و مادرشان بانویی پاکدامن و پارسا به نام «حدیث» یا «سوسن» بود. ایشان از همان کودکی در محیطی سرشار از علم و معنویت پرورش یافت و به دلیل دانش، تقوا و اخلاق والا، مورد توجه همگان قرار گرفت. لقب «عسکری» از اقامت اجباری ایشان در شهر نظامی سامرا گرفته شده است؛ شهری که پادگان‌های عباسی در آن قرار داشت و حضور امام در آنجا به معنای نوعی حبس خانگی بود.
امام حسن عسکری (ع) از نظر علمی و معنوی جایگاهی بی‌نظیر داشت. بسیاری از دانشمندان و حتی مخالفان به فضل علمی او اعتراف کرده‌اند. ایشان در تفسیر قرآن، پاسخ به مسائل اعتقادی و تربیت شاگردان برجسته نقشی مهم ایفا کرد. شخصیت‌هایی مانند ابوهاشم جعفری و علی بن حسین بن بابویه قمی از شاگردان ایشان بودند که بعدها در انتقال معارف شیعه نقش بسزایی داشتند.
از نظر اخلاقی نیز امام عسکری (ع) الگویی کامل از مهربانی، بردباری و سخاوت بود. ایشان همواره به یاری نیازمندان می‌شتافت و حتی به کسانی که دشمنی می‌کردند نیز نیکی می‌نمود. همین رفتارهای بزرگوارانه سبب شد محبت او در دل‌های بسیاری جای گیرد و حقیقت اهل‌بیت بیش از پیش آشکار گردد.
یکی از رسالت‌های اصلی امام، آماده‌سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزندش بود. به همین دلیل، بیشتر ارتباط ایشان با مردم از طریق نامه‌ها و وکلا انجام می‌شد. این روش سبب شد جامعه شیعه بیاموزد چگونه در غیبت ظاهری امام نیز با هدایت غیرمستقیم مسیر خود را ادامه دهد.
در رابطه با شخصیت والای امام‌حسن عسگری (ع) رئیس اداره تبلیغات اسلامی ایجرود در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: زندگی این امام بزرگوار، نماد صبر، بصیرت و هدایت در دوران سخت و پر از محدودیت سیاسی بود. ایشان با وجود کنترل شدید دستگاه خلافت عباسی، توانستند با تربیت یاران خاص و تبیین آموزه‌های ناب اسلامی، زمینه‌ساز غیبت صغری و امامت حضرت ولی‌عصر (عج) شوند.
حجت‌الاسلام سعید اسدی می‌افزاید: امام حسن عسگری (ع) با تقوا، علم گسترده، و ارتباط پنهان اما مؤثر با شیعیان، نشان دادند که حتی در شرایط اختناق، می‌توان مسیر حق را روشن نگه داشت. ایشان با رفتار کریمانه، اخلاق الهی، و هدایت‌های دقیق، چراغ راهی برای مؤمنان بودند.
وی تأکید می‌کند: امروز وظیفه ما است که با شناخت دقیق‌تر از سیره امام حسن عسگری (ع)، در مسیر ولایت باقی بمانیم، بصیرت سیاسی و اجتماعی خود را تقویت کنیم، و در برابر هجمه‌های فرهنگی و فکری دشمنان، با آگاهی و استقامت ایستادگی کنیم.
او ادامه می‌دهد: ادامه راه امامان معصوم (ع) تنها با محبت قلبی ممکن نیست، بلکه نیازمند عمل، شناخت و تعهد به ارزش‌های دینی و انسانی است.
او تصریح می‌کند: باید تلاش کنیم تا در زندگی فردی و اجتماعی خود، جلوه‌ای از سیره اهل بیت (ع) را نمایان سازیم. امروز بیش از هر زمان دیگری، نیازمند بازگشت به آموزه‌های امام حسن عسگری (ع) هستیم تا بتوانیم در مسیر ظهور، جامعه‌ای منتظر و آگاه بسازیم.
امام‌جمعه سلطانیه نیز در این‌باره در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا می‌گوید: جهاد علمی، توسعه شبکه وکالت میان شیعیان و آماده‌سازی آنان برای دوران غیبت، از مهم‌ترین اقدامات امام حسن عسکری (ع) بود.
حجت‌الاسلام سیدعمران حسینی‌نسب تأکید می‌کند: ایشان جامعه را برای غیبت امام زمان (عج) آماده کردند و تأکید داشتند که نجات در دوران غیبت تنها با پایبندی به امامت و دعا برای فرج ممکن است.
انتهای پیام
نظرات