به گزارش ایسنا، تاکسی‌های هوایی ممکن است پدیده بزرگ بعدی باشند، اما اگر جایی برای فرود آنها وجود نداشته باشد، نمی‌توانند خیلی بزرگ شوند.

اکنون شرکت «اتوفلایت»(AutoFlight) در حال توسعه یک «ورتی‌پورت»(vertiport) به معنی «فرودگاه عمودی» است که اساساً یک فرودگاه خورشیدی است که در صورت وجود آب می‌تواند به هر جایی که نیاز است، برود.

تاکسی‌های پرنده عمودپرواز(VTOL) مبتنی بر نسل جدیدی از هواپیماهای چند ملخه، ممکن است وعده خدمات مسافربری بالگردی قدیمی را که در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ در آمریکا و بریتانیا ظهور کردند، برآورده کنند، اما حالا می‌بینیم که از رونق افتاده‌اند و به یک بازار خاص تقلیل یافته‌اند.

دلایل این امر بسیار بود، اما یکی از عوامل اصلی آن، کمبود مکان برای فرود بالگردها بود. آنها با پرش از روی ترافیک شهر، چشم‌اندازی انقلابی در سفرهای شهری را ارائه می‌دادند، به طوری که سفر از فرودگاه به مرکز شهر یا بین شهرهای نزدیک می‌توانست در عرض چند دقیقه به جای چند ساعت انجام شود. اما متأسفانه وقتی گزینه‌های فرود، تعداد انگشت‌شماری پشت بام آسمان‌خراش یا اسکله‌های تغییر کاربری داده شده باشد، در نهایت این ایده کار نمی‌کند.

ابتکار «اتوفلایت»

اکنون شرکت «اتوفلایت» راه‌حل خود را در قالب یک فرودگاه خورشیدی خودران به نمایش می‌گذارد که می‌تواند در هر ساحل با اندازه معقولی به هر جایی که نیاز باشد منتقل شود.

این فرودگاه شناور که شامل یک سکوی فرود پوشیده از پنل‌های خورشیدی و یک کابین است که به عنوان اتاق فنی نیز عمل می‌کند، به اندازه کافی بزرگ است که نه تنها می‌تواند هواپیمای ۶ سرنشینی عمودپرواز «Prosperity I» شرکت «اتوفلایت»، بلکه تاکسی‌های پرنده رباتیک باری و تجاری را نیز در خود جای دهد.

ادعا می‌شود که ماهیت متحرک این فرودگاه شناور جدید، آن را برای تعدادی از کاربردها فراتر از رفت و آمد شهری مناسب می‌کند. شرکت سازنده آن می‌گوید که می‌تواند برای کارهای تعمیر و نگهداری دریایی، عملیات جستجو و نجات و گردشگری هوایی نیز مورد استفاده قرار گیرد. همچنین می‌توان تعدادی از آن را در مدت زمان کوتاهی برای پاسخگویی به افزایش ناگهانی تقاضای مسافر یا بار در یک گروه راهی کرد.

گفتنی است که نمایشی از این فرودگاه شناور به تازگی در دریاچه دیانشان در شانگهای چین انجام شد.

انتهای پیام