به گزارش ایسنا، تهدیدهای نظامی آمریکا علیه تجارت نفت ونزوئلا، با توقیف یک نفتکش در دو هفته قبل آغاز شد. سپس دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، لفاظی‌ها را تشدید کرد و تهدید به محاصره ترافیک نفتکش‌های ونزوئلا کرد و از ونزوئلا خواست «نفت، زمین و سایر دارایی‌هایی را که قبلا از ما (آمریکا) دزدیده بود» بازگرداند که به احتمال زیاد به دارایی‌های نفتی ملی شده توسط دولت هوگو چاوز در دهه ۹۰ اشاره دارد. رئیس‌جمهور آمریکا همچنین در شبکه اجتماعی خود نوشت: حضور نظامی آمریکا در سواحل ونزوئلا، «فقط بزرگتر خواهد شد و شوکی که به آنها وارد می‌شود، مانند هیچ چیزی نخواهد بود که قبلا دیده باشند.»

در پاسخ، ونزوئلا اسکورت نیروی دریایی را برای نفتکش‌ها تعیین کرد و چندین کشتی هفته گذشته، ساعاتی پس از اعلام آخرین تهدیدهای رئیس‌جمهور آمریکا، به حرکت درآمدند. طبق گزارش نیویورک تایمز که به داده‌های ردیابی کشتی و منابع ناشناس استناد کرده است، چندین کشتی حامل اوره، کک نفتی و سایر فرآورده‌های نفتی به مقصد این کشور اعزام شده‌اند.

با این حال، طبق گزارش روزنامه وال استریت ژورنال، ۷۵ نفتکش در سواحل ونزوئلا پهلو گرفته‌اند که طبق داده‌های وب سایت تانکر تِرکِر، فقط نیمی از آنها در فهرست تحریم‌های آمریکا قرار دارند. برخی، همانطور که قبلا ذکر شد، برای جلوگیری از توقیف، از مسیر اصلی خود به سمت ونزوئلا تغییر مسیر داده‌اند. به گفته یک اقتصاددان ونزوئلایی که وال استریت ژورنال به آن اشاره کرده است، سرکوب نفتکش‌های تحریم شده می‌تواند هشت میلیارد دلار درآمد نفتی برای ونزوئلا هزینه داشته باشد.

بنا بر گزارش این روزنامه آمریکایی، نفتکش‌های تحریم‌ شده، تا ۷۰ درصد از تجارت نفت ونزوئلا را تشکیل می‌دهند. به طور کلی، ناوگان نفتکش‌هایی که نفت خام ونزوئلا را به خارج از کشور و عمدتا به آسیا حمل می‌کنند، حدود ۹۰۰ کشتی است.

آژانس بین‌المللی انرژی، تولید نفت ونزوئلا را ماه گذشته، ۸۶۰ هزار بشکه در روز تخمین زد. این رقم نسبت به ۱.۰۱ میلیون بشکه در روز در اکتبر و به طور مشابه بالاتر از سطح یک میلیون بشکه در روز در  سپتامبر که تولید نفت خام ونزوئلا به بالاترین حد خود از فوریه ۲۰۱۹ رسید، کاهش یافته است. تولید در بحبوحه فشار تحریم‌های دولت آمریکا، به دلیل کمبود فضای ذخیره‌سازی در این کشور، در آستانه کاهش بیشتر است.

برخی معتقدند که کمپین ترامپ علیه ونزوئلا می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد. به گفته سیریل ویدرشوون، تحلیلگر انرژی، آمریکا هیچ سود استراتژیکی از کمپین فشار خود بر نفت ونزوئلا نخواهد برد. در عوض، چنین فشاری فقط ونزوئلا را به چین و روسیه نزدیک‌تر می‌کند، زنجیره‌های تامین جهانی را به خطر می‌اندازد و نوسانات بازار را تشدید می‌کند. به عبارت دیگر، ونزوئلا تنها کشوری نیست که در صورت تشدید بیشتر اوضاع، از این وضعیت ضرر می‌کند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، تحلیلگران دیگر استدلال کرده‌اند که آمریکا هیچ گونه عوارض جانبی ناشی از محاصره ترافیک نفتکش‌های ونزوئلا متحمل نخواهد شد. این مفسران ادعا می‌کنند پالایشگاه‌های منطقه گلف کاست تا حد زیادی نفت خام ونزوئلا را متوقف کرده‌اند، بنابراین از هرگونه اختلال در عرضه مصون هستند. با این حال، شرکت‌های تحلیلی مانند کپلر هشدار داده‌اند که چنین نیست و اختلال در تجارت نفت ونزوئلا، اختلالی برای پالایشگاه‌های این هاب پالایش نفت نیز خواهد بود. بازار هشت میلیارد دلاری که اکنون دچار اختلال شده، ممکن است تنها بخشی از یک نمایش طولانی‌تر اختلال در بازار نفت باشد.

انتهای پیام