به گزارش ایسنا، این خوشه که با نام درخت کریسمس کیهانی (Cosmic Christmas Tree) شناخته می‌شود، درون ناحیه‌ای به نام NGC ۲۲۶۴ و در فاصله تقریبی ۲۷۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد.

به نقل از آی‌ای، این منطقه در صورت فلکی کم‌نور تک‌شاخ (Monoceros) و نزدیک صفحه متراکم میانی کهکشان راه شیری واقع شده است؛ جایی که هنوز گاز و غبار به‌وفور یافت می‌شود.

این نام مستعار از الگوی مثلثی‌شکلی می‌آید که توسط ستارگان جوان ایجاد شده است. وقتی این ناحیه با تلسکوپ دیده می‌شود، این شکل شباهت زیادی به یک درخت کریسمس دارد. اما پشت این جذابیت بصری، محیطی بسیار پرانرژی پنهان است. درون این ابرها، ستارگان همچنان در حال شکل‌گیری‌ هستند، انرژی آزاد می‌کنند و محیط اطراف خود را دگرگون می‌سازند.

اخترشناسان این ناحیه را ارزشمند می‌دانند، زیرا چندین مرحله از تولد ستارگان را هم‌زمان و در یک مکان به تصویر می‌کشد.

ناحیه NGC ۲۲۶۴ شامل ابرهای گسترده‌ای از گاز هیدروژن است که با غبار کیهانی ضخیم درهم آمیخته‌اند. وقتی ستارگان تازه‌متولدشده گرم می‌شوند، تابش شدید فرابنفش از خود ساطع می‌کنند.

این انرژی اتم‌های هیدروژن اطراف را برمی‌انگیزد و باعث می‌شود نواحی بزرگی به رنگ قرمز بدرخشند. این ابرهای غباری فقط نور را جذب نمی‌کنند. وقتی نزدیک ستارگان داغ قرار می‌گیرند، طول‌موج‌های آبی نور را پراکنده می‌کنند.

این فرایند به شکل‌گیری سحابی‌های بازتابی (Reflection Nebulae) می‌انجامد.

این نواحی آبیِ ملایم، غباری را نشان می‌دهند که با نور ستارگان اطراف روشن شده است. در کنار هم، گسیل سرخ‌رنگ و بازتاب آبی، به درخت کریسمس کیهانی ظاهری لایه‌لایه و چشمگیر می‌بخشند.

ترکیب گاز و غبار، مواد تازه‌ای برای شکل‌گیری ستارگان آینده فراهم می‌کند. در عین حال، تابش ستارگان موجود به‌تدریج این ابرها را فرسایش می‌دهد.

درخت کریسمس کیهانی، تصویری فصلی و دیدنی ارائه می‌دهد، اما مهم‌تر از آن، به اخترشناسان نمایی گسترده از چگونگی تولد ستارگان، تعامل آن‌ها با یکدیگر و دگرگون‌سازی محیط پیرامونشان در مقیاسی عظیم می‌دهد.

انتهای پیام