به گزارش ایسنا، مجموع آب های فسیلی ایران حدود ۵۰۰ میلیارد متر مکعب است که از این میزان ۳۰۰ میلیارد متر مکعب آب های شور و مابقی را آب شیرین تشکیل داده همچنین از مجموع ۲۰۰ میلیارد متر مکعب آب‌های شیرین فسیلی از ۱۷۰ تا ۱۸۰ میلیارد مترمکعب نیز مصرف شده و می‌توان گفت ذخایز آب های زیر زمینی ایران رو به پایان است.

میزان آب های تجدید پذیر کشور در سال های گذشته ۱۳۱ میلیارد متر مکعب تخمین زده شده و اکنون این میزان به ۸۸ میلیارد متر مکعب رسیده که بر اساس گزارش کارشناسان، در صورت برخورداری از ۸۸ میلیارد متر مکعب آب های تجدید پذیر باید میزان برداشت ۳۵ میلیارد متر مکعب باشد در صورتی که سالانه بیش از ۹۷ میلیارد متر مکعب از آب های تجدید پذیر برداشت می شود.

علاوه بر این در حالی که میزان بارش در نقاط مختلف کشور بیش از ۱۵ درصد کاهش داشته با این وجود تنها عامل کاهش آب های زیر زمینی مصرف و برداشت بی رویه از منابع است البته اضافه برداشت آب های زیر زمینی در دهه ۶۰، حدود ۲۵۰ میلیون متر مکعب بود که این میزان در دولت های پنجم و ششم به یک میلیارد مترمکعب، در دولت های هفتم و هشتم به چهار میلیارد مترمکعب و در دولت های نهم و دهم به ۹ میلیارد و ۵۰۰ میلیون متر مکعب رسید که با وجود تلاش های دولت تدبیر و امید و تاکید شخص رئیس جمهوری این میزان در همین سطح باقی ماند.

طبق تعریف بین المللی آب فسیلی یا آب دیرینه به پهنه‌ای قدیمی از آب گفته می‌شود که برای هزاران سال در فضایی دست‌نخورده که معمولاً یک سفره آب زیرزمینی است جای گرفته باشد. دریاچه زیریخی مانند دریاچه وستوک در جنوبگان و حتی آب‌های قدیمی در سیاره‌های دیگر را می‌توان از انواع دیگر آب‌های فسیل برشمرد. یونسکو آب زیرزمینی فسیل را به این صورت تعریف می‌کند، آبی که معمولاً هزاران سال پیش و اغلب در شرایط اقلیمی متفاوت از امروز، در زیر زمین ذخیره شده‌است.

انتهای پبام