سید صادق قماشی پژوهشگر بنیاد بین‌المللی امامت در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: حضرت خدیجه(س) همسر پیامبر اسلام که با ایمان به آن حضرت‌ و همراهی ایشان و همچنین انفاق ثروت خود، تأثیرات بسزایی در برپایی دین اسلام داشته، و نام خود را به عنوان اولین بانویی که به اسلام پیوستند در تاریخ ثبت کردند.

وی گفت: این بانوی پاکدامن که با تمام وجود از حجت الهی زمان خود یعنی پیامبر دفاع کرده و در این راه ذره‌ای کوتاهی نکردند، در پیچ و خم گزارشات تاریخی، مورد کم لطفی قرار گرفته و در تحریفات تاریخی نسبت به آن بانوی مکرمه بی انصافی‌هایی صورت گرفته است.

قماشی بیان کرد: یکی از راهکارهای منافقین برای کم جلوه نشـان دادن جایگاه والای حضرت علی(ع) در اسلام، تحریف تاریـخ صدر اسلام و فضائل و مناقب آن حضرت بوده آنان برای عملی کردن این راهکار خود آنقدر مصمم بودند که فقط به تحریف و حذف تاریخ مربوط به زندگی امیرالمؤمنین بسـنده نکردند بلکه اثری از فضائل اهل بیت، یاران و شیعیان ایشان نیز باقی نگذاشتند. در عوض، از دشمنان آنان و غاصبین حقوقشان تعریف و تمجیـد شده و برایشان فضیلت و منقبت جعل کردند. یکی از جنایت‌های منافقین در راه پرده پوشـی حق، تحریف تاریـخ زندگانی ام المؤمنین حضرت خدیجه کبری(س) است.

علل تحریف تاریخ زندگی حضرت خدیجه(س)

وی ادامه داد: علت‌های مختلفی می‌تواند انگیزه تحریف کنندگان زندگانی حضرت خدیجه(س) بوده باشد که انتساب ایشان با حضـرت فاطمه زهرا(س) و همچنین با امیرالمؤمنین(ع) و اهل بیت پیامبر(ص) را می‌توان از مهمترین علت این امر به حسـاب آورد. زیرا این انتساب یکی از افتخارات ائمه اطهار(ع) و باعث سـرفرازی ایشـان در مقابل دشمنانشان بوده است، به گونه‌ای که در مفاخره‌هـای اهل بیت(ع) در مقابل دشـمنانشان یکی از موارد افتخار، داشتن مادری مثل حضرت خدیجه کبری(س) بوده است. به عنوان نمونه امام حسین(ع) در روز عاشورا در ضمن خطبه‌ای که خود را به دشمن معرفی می‌کردند فرمودند: شما را به خدا سوگنـد آیا می‌دانید که جده‌ی من خدیجه دختر خویلد است.» حضرت زینب(س) در کربلا در روز یازدهم محرم در سال۶۱ ه. ق هنگامی که کنار پیکر پاره پاره‌ شهیدان آمدند، و مطالبی جانسوز گفتند، از جمله در آنجا پس از یاد پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) از خدیجه(س) یاد کرده و فرمودند: «بابی خدیجه الکبری» پدرم به فدای خدیجه بانوی بزرگ باد.

پژوهشگر بنیاد بین‌المللی امامت اضافه کرد: علت دیگر تحریف زندگی ام‌المؤمنین خدیجه کبری(س) ریشه در محبت بی حد پیامبر(ص) به ایشان بود؛ محبتی که حتی سال‌ها بعـد از وفات ایشان بر زنانی مانند عایشه و حفصـه به دشمنی با این بانو وا داشت؛ به گونه‌ای که از قول عایشه نقل شده بر هیچکدام از همسران رسول خدا(ص) به اندازه خدیجه(س) حسادت نبردم، با اینکه اصـلا او را ندیده بودم.

منافقان برای پیشبرد اهداف خود اقداماتی در تحریف تاریخ زندگانی حضرت خدیجه(س) کرده و موفق شدند در اذهان این چنین وانمود کنند که حضرت خدیجه کبری(س) محبوب‌ترین زنان پیامبر(ص) نیست. زیرا اولاً حضرت خدیجه(س) بیوه بود و تفاوت سـنی زیادی با پیامبر داشت و پیامبر بیشتر معطوف عایشه جوان بوده است، ثانیا؛ خـدیجه کبری(س) در سن چهل سالگی در حالی که قبلا ازدواج کرده بود و فرزندانی از ازدواج قبل داشت، به نکاح پیامبر اسـلام در آمده است.

وی بیان کرد: در حالی که ازدواج ایشان قبل از پیامبر(ص) و داشتن فرزندانی از شوهران قبل نیز در کتب به تصریح بیان شده است که آن حضرت هنگام ازدواج با رسول خدا باکره بوده و فرزندانی به ایشان نسبت داده شده است، فرزندان هاله خواهر ایشان بوده که از آن جهت که حضرت سرپرستی آنان را به عهده گرفته بود، آنان را به حضرت نسبت می‌دادند.

پژوهشگر بنیاد بین‌المللی امامت یادآور شد: از آنجا که ماه همیشه پشت ابر نمی‌ماند و حق در آخر نمایان می‌گردد نسبت به زندگانی حضرت خدیجه(س) نیز همین‌گونه بوده و با کمی دقت در نقل‌های بیان شده نسبت به حضرت حقیقت نمایان می‌گردد.

سن حضرت خدیجه(س) هنگام ازدواج با پیامبر(ص)

قماشی گفت: در منابع مختلف، نسبت به سن رسول خدا هنگام ازدواج چهار قول ذکر شده که عبارتند از: ۲۱، ۲۳، ۲۵ و سی سـال؛ آنچه در میان این اقوال صحیح به نظر می‌رسد قول به ۲۵ سالگی است که روایات پانزده سـال قبل از بعثـت بودن زمان ازدواج و روایات متعدد دیگر، این قول را تأیید می‌کند.

وی اشاره کرد: در مورد سـن حضـرت خدیجـه(س) هنگام پیوندشان با پیامبر(ص)، دیدگاه یکسانی نیست و تاریخ نگاران سن ایشان را ۲۵ تا ۴۶ سال بیان کردند؛ قول ۲۵ سـال کـه بیهقی آن را درسـت دانسـته و می‌گوید: «می‌گویند که حضرت خدیجه(س) در ۶۵ سالگی وفات یافت در حالی که پنجاه سالگی درست‌تر است.» بنابراین، اگـر حضرت خدیجـه(ص) پانزده سـال قبل از بعثـت ازدواج کرده که بیهقی نیز آن را تأیید می‌کند، با توجه به آن که متفق است که سـال وفات ایشـان سـال دهم بعثـت اسـت. یعنی هنگام ازدواج با پیامبر(ص) ۲۵ سـال داشتند قول دیگر ۲۸ سال است که بیشتر مورخین این قول را ترجیح داده‌اند. به عنوان نمونه بلاذری می‌گوید: پیامبر(ص) هنگام ازدواج با حضرت خدیجه جوانی ۲۳ ساله و حضرت خدیجه(س) ۲۸ ساله بوده‌اند.

قماشی اضافه کرد: اما نسبت به قول ۴۰ سال که به اشتباه و به قصد و غرض ناصحیح شهرت پیدا کرده است، گفته خواهد شد که حاکم نیشابوری از مورخین و استوانه‌های علمی اهل تسنن می‌گوید: هشام از پدرش عروة بن زبیر نقل می‌کند که حضرت خدیجه در زمان وفات شصت وپنج ساله بود. وی در ادامه می‌نویسد: قول به شصت و پنج سالگی ایشان، قولی شاذ است و به نظر من سن حضرت خدیجه در زمان وفات به شصت سال نرسیده بود. بنابر آنچه بیان شدن روشن شد که حضرت خدیجه(س) هنگام ازدواج با پیامبر اکرم(ص) کمتر از ۳۰ سال داشتند و اینکه آن حضرت فردی پیر جلوه داده شده است از تحریفات تاریخی دشمنان است.

انتهای پیام