به گزارش ایسنا، بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است و معمولا در مراحل پایانی خود براساس علائم بالینی که عمدتا اختلالات حرکتی هستند، تشخیص داده می‌شود، اما در این مرحله، مغز به شدت و به طور جبران‌ناپذیری آسیب دیده است. علاوه بر این، تشخیص معمولا دشوار و اغلب نادرست است، زیرا این بیماری شکل‌های گوناگونی را به خود می‌گیرد و علائم آن به علائم سایر اختلالات شباهت دارد.

به نقل از نوروساینس نیوز، پژوهشگران «مرکز تشخیص پروتئین PRODI» در «دانشگاه رور بوخوم»(Ruhr University Bochum) و شرکت زیست‌فناوری «بتاسنس»(betaSENSE) یک نشانگر زیستی را در مایع نخاعی کشف کرده‌اند که تشخیص قابل اعتماد را در مراحل اولیه تسهیل می‌کند و می‌تواند پیشروی بیماری و تأثیر درمان را آشکار سازد.

بیماری پارکینسون با از بین رفتن سلول‌های عصبی دوپامینرژیک در مغز مشخص می‌شود که معمولا با پیشروی علائم به افزایش اختلالات حرکتی می‌انجامد. مکمل‌های دوپامین می‌توانند این فقدان را جبران کنند و علائم را به طور موقت کاهش دهند.

تاخوردگی نادرست پروتئین کلیدی «آلفا-سینوکلئین»(αSyn) از ساختارهای مارپیچی α به ساختارهای غنی از صفحات β، نقش مهمی را در ایجاد بیماری پارکینسون بر عهده دارد. پروفسور «کلاوس گرورت»(Klaus Gerwert)، بنیان‌گذار و مدیرعامل مرکز تشخیص پروتئین PRODI و مدیرعامل شرکت بتاسنس توضیح داد: این تاخوردگی‌های نادرست، پروتئین را چسبنده می‌کنند و به تشکیل ترکیبات بزرگتری به نام الیگومرها منجر می‌شوند. سپس الیگومرها رشته‌های فیبریل بلندی را تولید می‌کنند و به تجمع این رشته‌ها در اجسام لِوی بزرگ مغز منجر می‌شوند.

پژوهشگران در دو گروه بالینی مستقل با مجموع ۱۳۴ شرکت‌کننده نشان دادند که تاخوردگی نادرست αSyn در مایعات بدن با حساسیت و اختصاص بیش از ۹۰ درصد، یک نشانگر زیستی مناسب برای تشخیص بیماری پارکینسون است.

بررسی‌های این دو گروه با استفاده از حسگر ایمونو فروسرخ «iRS» شرکت بتاسنس انجام شد. بتاسنس پیش از این با موفقیت فناوری iRS را برای تشخیص بیماری آلزایمر پیاده‌سازی کرده است. در این بررسی مشخص شد که تاخوردگی نادرست نشانگر زیستی Aβ می‌تواند خطر ابتلا به زوال عقل آلزایمر را در مراحل بعدی با دقت بالا تا ۱۷ سال پیش از تشخیص بالینی نشان دهد.

گرورت گفت: ما اکنون این رویکرد را برای بررسی تاخوردگی نادرست αSyn به پارکینسون تعمیم داده‌ایم.

این پژوهش در مجله «EMBO Molecular Medicine» به چاپ رسید.

انتهای پیام