به گزارش ایسنا، دیو برنت ۶۸ ساله در سال ۱۹۷۶ در رشته کشاورزی دانشگاه گلف ثبت‌نام کرد. این پسر مزرعه‌دار تازه از دبیرستان فارغ‌التحصیل شده بود و آن زمان دانشگاه گلف فقط ۱۲ سال از تأسیسش می‌گذشت.  او در مورد آن دوره می‌گوید: دهه‌ ۷۰ بود، ما یک نسل شورشی بودیم. به دلیل همین تفکرات بعد از حدود یک سال و نیم، ترک تحصیل کردم.

او در طول زندگی‌اش با فراز و نشیب‌های زیادی روبه‌رو شد، از جمله اینکه حدود ۲۰ سال اعتیاد به الکل داشت. وضعیت او در آن روزها به قدری وحشتناک بود که حتی نمی‌دانست چه روزی از هفته است. او پس از ترک اعتیاد، تشکیل خانواده داد. او ابتدا مدتی به عنوان آسیابان کار کرد و در ادامه هم مدیر مزارع صنعتی شد. در تمام این سال‌ها او هیچ‌وقت رویای گرفتن مدرک تحصیلی‌اش را فراموش نکرد.

در این بین، با چالش‌های جدی در مورد سلامتی‌اش هم مواجه شد؛ یک دوره سرطان پوست، یک سکته مغزی و سپس دو سال پیش، تشخیص بیماری پارکینسون. با این حال برای برنت، گرفتن مدرک تبدیل به یکی از اهداف مهم زندگی‌اش شده بود.

وقتی برنت ۶۵ ساله شد، فهمید که واجد شرایط معافیت از پرداخت شهریه است. بنابراین دوباره ثبت‌نام کرد و با دوره‌هایی در زمینه‌ علوم کشاورزی، ادامه تحصیل را از سر گرفت. جان کرنفیلد، رئیس دانشکده کشاورزی انتاریو در مورد او می‌گوید: او نمونه‌ فوق‌العاده‌ای از استقامت، پشتکار و اراده برای رسیدن به هدف است.

برنت الهام‌بخش هم‌کلاسی‌هایش نیز بود. جاشوا ناسیلسکی، استاد بخش کشاورزی دانشگاه در این باره گفت: همه‌ کلاس برای دیو احترام قائل بودند. او همیشه با انرژی و شوخ‌طبعی به کلاس می‌آمد. دیو با اشتراک‌گذاری تجربیات واقعی‌اش به عنوان مزرعه‌دار، نکات ارزشمندی به کلاس اضافه می‌کرد. او شاید یکی از معدود دانشجویانی باشد که در کلاسی که خودش در آن ثبت‌نام کرده بود، به عنوان مهمان سخنرانی ارائه داد.

برنت هنگام دریافت مدرک کارشناسی خود با چشمانی پر از اشک گفت: لحظه‌ای بسیار احساسی در زندگی‌ام را تجربه کردم. موقعی که لباس فارغ‌التحصیلی رو می‌پوشیدم، خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم.

انتهای پیام