به گزارش ایسنا، «میگل کلارو»(Miguel Claro) عکاس حرفه‌ای، نویسنده و متخصص علوم ساکن پرتغال است که تصاویر دیدنی را از آسمان شب ارائه می‌دهد.

به نقل از اسپیس، کلارو به عنوان سفیر عکس «رصدخانه جنوبی اروپا»(ESO)، عضو پروژه «جهان در شب»(The World At Night) و عکاس نجومی رسمی سایت «Dark Sky Alqueva Reserve»، در ثبت چشم‌اندازهای آسمانی تخصص دارد که زمین و آسمان شب را به هم متصل می‌کنند.

این نمای عمیق از «صورت فلکی شکارچی»(Orion Constellation) به لطف نمای فیلترشده از تابش آلفای هیدروژن می‌درخشد که نوعی نور ساطع‌شده از اتم‌های هیدروژن به رنگ‌های مایل به قرمز است.

نیم‌دایره بزرگ و پیچیده اطراف سه ستاره که کمربند شکارچی را تشکیل می‌دهند، به عنوان «حلقه برنارد»(Barnard's Loop) شناخته می‌شود. حلقه برنارد در واقع یک سحابی‌ در فاصله حدود ۱۶۰۰ سال نوری از زمین است که حدود ۳۰۰ سال نوری وسعت دارد. این سحابی، بخشی از مجموعه بزرگتر ابر مولکولی شکارچی است که از غبار، هیدروژن و هلیوم تشکیل شده و زادگاه ستاره‌هاست.

کلارو گفت: من همیشه می‌خواستم تصویری مانند این بسازم که همه هیدروژن سرخ‌رنگ زیبایی که یکی از دیدنی‌ترین و رنگارنگ‌ترین مناطق آسمان شب را احاطه کرده است، نشان دهد. این ابر شامل شگفتی‌های شناخته‌شده‌ای مانند «سحابی شکارچی»(Orion Nebula) یا «مسیه ۴۲»(Messier 42)، «سحابی سر اسب»(Horsehead Nebula)، سحابی «LDN 1622»، «حلقه لامبدا اوریونیس»(Lambda Orionis Ring) و «سحابی سر جادوگر»(Witch Head Nebula) نزدیک به «ستاره پای شکارچی»(Rigel) است.

کلارو ادامه داد: من تجهیزات لازم را برای این عکس آماده کرده بودم و دو ماه پیش از این که صورت فلکی شکارچی همکاری کند، آماده شدم. ثبت این عکس به دلیل آب‌وهوای نامناسب و غروب زودهنگام صورت فلکی شکارچی در امتداد افق غربی، کمی چالش‌برانگیز بود.

وی افزود: من بین فوریه و مارس ۲۰۲۵ از منظر آسمان تاریک منطقه حفاظت‌شده آلکوا در پرتغال، برای هر شب صاف فقط ۴۰ دقیقه زمان داشتم. بنابراین، جمع‌آوری هفت ساعت داده برای این عکس در مجموع شب‌های زیادی طول کشید. اگر عکس را در اوایل زمستان گرفته بودم، می‌توانستم آن را در یک شب ثبت کنم. امیدوارم از نتیجه لذت ببرید.

انتهای پیام