حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌اصغر ظهیری،  استاد حوزه علمیه قم در سخنرانی مراسم عزاداری دهه اول ماه محرم هیئت خادم‌الرضا(ع) قم که شامگاه ۹ تیر در ورزشگاه شهید حیدریان قم برگزار شد، با اشاره به برخی رفتارهای ناهنجار زائران در بین‌الحرمین، گفت: کربلا سرزمین اشک و ناله است، جایی که از لحظه ریخته‌شدن خون سیدالشهدا(ع) تا قیامت، صدای ضجه و گریه ملائکه از آن بلند است، حال چگونه می‌توان در چنین فضایی خندید و عکس یادگاری گرفت. کسی که قصد زیارت واقعی دارد، باید با آمادگی درونی و قلبی مشرف شود

وی با اشاره به مقام طهارت اهل‌بیت (ع) گفت: آنچه اهل‌بیت (ع) را از انبیا متمایز می‌سازد، تنها عصمت نیست، بلکه طهارت واقعی است که در آیه شریفه «إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا؛ خدا چنین می‌خواهد که هر رجس و آلایشی را از خانواده شما ببرد و شما را از هر عیب پاک و منزه گرداند» (سوره احزاب/آیه ۳۳) تجلی دارد و این طهارت، سطحی فراتر از عصمت و معصوم بودن است.

این کارشناس مسائل دینی با تأکید بر اثرات دوگانه گناه در دنیا و آخرت، تصریح کرد: گناه علاوه بر جزای اخروی، اثری دنیوی نیز دارد که حتی با توبه نیز از بین نمی‌رود و خداوند در توبه را باز گذاشته و حتی اگر بنده‌ای صدبار توبه خود را بشکند، باز هم پذیراست، اما آثار دنیوی گناه، چون نابسامانی در زندگی یا زخم‌های روحی و اجتماعی، با توبه به‌سادگی التیام نمی‌یابد.

ظهیری گفت: توبه‌ای که با عشق به سیدالشهدا (ع) همراه باشد، درهای رحمت الهی را به روی انسان می‌گشاید و حتی یک قطره اشک بر ابی‌عبدالله (ع) می‌تواند موجب گشایش‌های فراوان شود.

وی با اشاره به فرمایشات امیرالمؤمنین (ع) و امام مجتبی (ع) درباره حفظ حرمت حدود الهی، تأکید کرد: گناه مکرر، موجب برداشته شدن پرده‌های ستر و در نهایت رسوایی است و خداوند تا حد زیادی صبر می‌کند، اما وقتی آبرو رفت، نشانه آن است که گناه از حد گذشته است.

استاد حوزه علمیه قم گفت: گناه زندگی انسان را پیچیده می‌کند و برخی از پیامدهای آن را باید با صبر و مجاهدت تحمل کرد.

استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر باز بودن باب توبه بیان کرد: گناهکار هرچقدر هم آلوده باشد، راه بازگشت دارد و هیچ‌کس حق ندارد دریچه رحمت الهی را به روی بندگان خدا ببندد و پیامبر اکرم (ص) فرمود: «توبه، حتی بعد از ثبت گناه، قابل قبول است و اما عوارض گناه در زندگی باقی می‌ماند»، همان‌طور که کسی اگر سمی بخورد و بعد توبه کند، هرچند توبه‌اش برای آخرت سودمند است ولی باید با اثرات آن سم در دنیا دست و پنجه نرم کند.

ظهیری تأکید کرد: در مکتب اهل‌بیت (ع)، اعتراف به گناه برای عموم یا در برابر افراد، نه تنها جایز نیست، بلکه نکوهیده است و برخلاف باور کلیسایی در مسیحیت، که توبه با اعتراف نزد کشیش ممکن است، در اسلام، بهترین توبه، توبه‌ای است که فقط بین بنده و خدای متعال باشد.

وی افزود: در آموزه‌های دینی ما، فاش‌کردن گناه نه‌تنها جایز نیست، بلکه مذموم است چرا که خداوند دوست ندارد حرمت بنده‌اش شکسته شود و باید بدانیم راه بازگشت همواره باز است اما این مسیر نباید از کانال اعتراف علنی یا بازگویی گذشته‌های تلخ عبور کند.

استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه جوانان به‌جای ناامیدی، از درِ رحمت خدا وارد شوند و بدانند که توبه حقیقی، زمینه‌ساز آغازی نو در زندگی معنوی آنان است، بیان کرد: خداوند متعال برای آبروی بندگان خود ارزش فراوانی قائل است و خوشا به حال کسانی که حتی اگر در خلوت مرتکب اشتباه شدند، حاضر نیستند پرده حرمت خود را بدَرند و عزت خویش را در نگاه خداوند از میان ببرند.

ظهیری با اشاره نقش حر در کربلا، افزود: اگر حر به کربلا نمی‌آمد، کتاب عاشورا ناقص می‌ماند و امام حسین (ع) جنگ را به تأخیر انداخت تا افراد جای خود را پیدا کنند و برخی شهدا مانند حر، روز عاشورا به سپاه امام پیوستند؛ امام حسین (ع) سفره کربلا را برای همه گشود، از کودک شش‌ماهه و دختر خردسال تا پیرمرد ۹۰ ساله و این یعنی که حتی گناهکاران نیز در این دستگاه امام حسین(ع) جای دارند.

این سخنران مذهبی با بیان اینکه حضور در مجالس حسینی و بهره‌برداری از آن، نیازمند حداقل‌هایی است، اظهار کرد: این مسئله فقط محدود به دهه اول محرم نیست و در هر امری که انسان به دنبال موفقیت است، باید مقدماتی فراهم سازد و بدون فراهم کردن شرایط، بهره‌ای حاصل نمی‌شود.

وی افزود: در دستگاه سیدالشهدا (ع)، کسانی که طالب فیض خاص هستند، باید از آلودگی‌ها فاصله بگیرند، به هر میزان که انسان از معصیت فاصله می‌گیرد، به همان میزان از رزق معنوی بهره‌مند می‌شود.

ظهیری با اشاره به روایاتی از سیره معصومین (ع) گفت: در روایات آمده است که حتی ورود به حرم اهل بیت (ع) یا محضر امام معصوم، نیازمند طهارت جسمی است و طهارت باطنی نیز از شروط اصلی بهره‌مندی از معارف حسینی است و این طهارت جز با ترک گناه حاصل نمی‌شود.

وی با تأکید بر اینکه زیارت کربلا آمادگی و اجازه می‌خواهد، گفت: برخی تنها برای انجام مناسک می‌روند، اما زیارت واقعی نیازمند عشق و حضور قلبی است و به نقل از مرحوم مقدس اردبیلی آمده که با یک وضو به کربلا مشرف می‌شد و با همان وضو بازمی‌گشت؛ چراکه در طول حضور خود در آن سرزمین مطهر، حتی مباحی هم انجام نمی‌داد.

انتهای پیام