به گزارش ایسنا، بیشتر گوشت‌خواران تنها گوشت شکار خود را می‌خورند و از خوردن استخوان‌ها اجتناب می‌کنند یا آن‌ها را هضم‌ نشده دفع می‌کنند، اما بسیاری از مارها و خزندگان اغلب شکار خود را به‌طور کامل، از جمله استخوان‌ها، می‌بلعند. مکانیسم‌های سلولی‌ که به آن‌ها اجازه این کار را می‌دهد، تاکنون ناشناخته باقی مانده بود.

به نقل از فیز، مارهایی که با شکار بدون استخوان تغذیه می‌شوند، دچار کمبود کلسیم می‌شوند؛ بنابراین استخوان‌ها بخش ضروری رژیم غذایی آن‌ها هستند. بااین‌حال، جذب تمام کلسیم موجود در اسکلت می‌تواند منجر به ورود بیش از حد کلسیم به جریان خون آن‌ها شود.

دکتر ژهان-هروه لیگنو (Jehan-Hervé Lignot)، استاد دانشگاه مون‌پلیه، می‌گوید: ما می‌خواستیم مشخص کنیم که آن‌ها چگونه قادر به پردازش و محدود کردن این جذب عظیم کلسیم از طریق دیواره روده هستند.

دکتر لیگنو و گروهش سلول‌های پوششی روده (انتروسیت‌ها) پیتون برمه‌ای (Python bivittatus)  را با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی و همچنین اندازه‌گیری‌های سطح کلسیم خون و هورمون‌ها تحلیل کردند. این مطالعه نشان داد که نوع جدیدی از سلول در طول روده وجود دارد که در تولید ذرات بزرگی از کلسیم، فسفر و آهن نقش دارد.

دکتر لیگنو می‌گوید: تحلیل مورفولوژیک اپی‌تلیوم (پوشش) روده پیتون، ذرات خاصی را نشان داد که من هرگز در مهره‌داران دیگر ندیده بودم. این ذرات درون سلول‌های تخصص‌یافته‌ای پیدا شدند که با سلول‌های روده‌ای سنتی تفاوت داشتند.

او اضافه می‌کند: بر خلاف انتروسیت‌های معمولیِ جذب‌کننده، این سلول‌ها بسیار باریک هستند.

برای بررسی عملکرد این سلول‌های جدید، سلول‌های روده‌ای پیتون‌ها پس از تغذیه با سه نوع رژیم غذایی تحلیل شدند: یک رژیم عادی شامل جوندگان کامل، یک رژیم کم‌کلسیم شامل «شکار بدون استخوان»، و یک رژیم غنی از کلسیم شامل جوندگان بدون استخوان به همراه تزریق کلسیم.

پژوهشگران دریافتند زمانی که پیتون با شکار بدون استخوان تغذیه می‌شود، این ذرات غنی از کلسیم و فسفر تولید نمی‌شوند، اما زمانی که با جوندگان کامل یا رژیم غنی‌شده با کلسیم تغذیه می‌شود، سلول‌ها با ذرات بزرگی از کلسیم، فسفر و آهن پر می‌شود. در مدفوع پیتون هیچ‌گونه قطعه‌ای از استخوان یافت نشد، که تایید می‌کند اسکلت‌ها همیشه به‌طور کامل درون بدن حل می‌شوند.

این سلول تخصص‌یافته جدید «استخوان‌هضم‌کن» اکنون در چندین گونه از پیتون‌ها و بوآها، و همچنین در هیولای گیلا (Gila monster)  که یک مارمولک سمی بومی جنوب‌غربی ایالات متحده و مکزیک است، شناسایی شده است.

با این‌حال، رژیم‌های غذایی حاوی استخوان تنها محدود به خزندگان نیستند و بسیاری از گوشت‌خواران دیگر نیز حیوانات استخوان‌دار را به‌طور کامل می‌خورند. دکتر لیگنو می‌گوید: شکارچیان دریایی که ماهی‌های استخوان‌دار یا پستانداران دریایی را می‌خورند نیز باید با همین مشکل مواجه باشند. پرندگانی که عمدتا استخوان می‌خورند، مانند کرکس ریش‌دار، هم می‌توانند گزینه‌های بسیار جالبی برای بررسی باشند.

انتهای پیام