سیدعباس صالحی، امروز دوشنبه ۲۷مرداد در دیدار با هنرمندان اظهار کرد: خدمت خانواده معزز استاد گرامی تسلیت ویژه دارم. استاد ایران بود؛ استادی که رنگ و بو و طعم خاصی داشت و از هر زاویه‌ای که به او نگاه کنیم یا یگانه بود یا کم‌نظیر.

وی افزود: در ایران زمین هنرمندان بسیاری داشتیم، اما در میان پیشکسوتان و اساطیر هنر، هر یک رنگ و بوم و سبک خاص خود را داشته‌اند و سهمی مشخص در تاریخ پرفروغ چند هزار ساله هنر ایران ایفا کرده‌اند. استاد فرشچیان را می‌توان با ویژگی‌های متعددی شناخت.

به گزارش ایسنا، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: او نابغه‌ای بود که نبوغش با پشتکار پیوسته همراه بود. اهل هنر می‌دانند که برخی تنها استعداد دارند اما استمرار ندارند، یا بالعکس. در تاریخ هنر ایران کمتر کسی چنین ترکیبی از نبوغ و تلاش مداوم را دارا بوده است. استاد فرشچیان بهره‌ای متفاوت از خلق و خلاقیت هنری داشت و پشتکارش این استعداد را به شکوفایی رساند.

صالحی بیان کرد: ویژگی دیگر او امتداد عمر هنری بود. بیش از هشتاد سال از کودکی تا پایان حیات، در مسیر خلاقیت هنری حرکت کرد. در نوجوانی آثاری داشت که خریدنی و هدیه‌دادنی بود. در هنرستان‌های معاصر شاگردی کرد و هنری را آغازید که تا پایان عمر ادامه یافت.

وی تأکید کرد: از دیگر خصوصیاتش نسبتی بود که میان شعر و هنر برقرار کرده بود. او نه تنها نقاش بود، بلکه شاعر هم بود و در انجمن‌های ادبی اصفهان حضور فعال داشت. در این ترکیب، هنر تصویری او همچون شعری مصور بود. ویژگی‌های شعر در آثار تصویری‌اش متجلی می‌شد و این یکی از رازهای جذابیت آثار او بود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: استاد فرشچیان انسانی عقلانی بود و از خرافه‌گرایی پرهیز داشت، اما زندگی او سرشار از نشانه‌ها و رمزهای معنوی بود. او در شب اربعین متولد شد و در آستانه اربعین و هم‌زمان با ایام شهادت امام رضا(ع) از دنیا رفت. تعلق خاطرش به امام حسین(ع) و امام رضا(ع) بر همگان روشن بود. شاید این حوادث را نتوان تنها تصادف دانست؛ بلکه پیوندی ملکوتی میان جان او و عالم معنا برقرار بود.

صالحی اذعان کرد: روحش شاد که بخشی از حافظه ماندگار تاریخ ایران زمین شد؛ بخشی از هویت و جایگاه ماندگار ایران. او سفیر فرهنگی و هنری ایران بود؛ چه در زمانی که در حیات مادی می‌زیست و چه اکنون که در حیات معنوی است. هرچند مدتی در خارج از ایران زندگی کرد، اما همواره دل‌بسته‌ی این خاک و فرهنگ و هویت بود و این نقش را به‌خوبی ایفا کرد.

وی گفت: بسیاری از هنرمندان تنها در جغرافیای خود شناخته می‌شوند، اما استاد فرشچیان این توفیق را یافت که سفیر هویت ایرانی، اسلامی و معارف اهل‌بیت(ع) در جهان باشد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یادآور شد: این سرزمین نشان داده است که چه استعدادهایی در دل خود دارد. خاکیان از آن برمی‌خیزند و این خود نشانه‌ای است از ویژگی‌های خاص این خاک که ریشه در سده‌های مختلف دارد؛ جایی که تراکم امواج انرژی انسانی، معنوی و هنرمندانه شکل گرفته تا فرشچیان‌ها ظهور و بروز کنند و پس از آن وصیت کنند و به خاک بازگردند.

صالحی با بیان اینکه اصفهان را می‌توان با تعاریف مختلف شناخت، توضیح داد: برداشت من این است که هر کشوری یک پایتخت سیاسی دارد؛ طبیعی است که مرکزیت سیاسی در طول تاریخ جابه‌جایی‌های متعددی داشته باشد. ایران نیز در طول تاریخ خود بارها مرکز سیاسی‌اش را به شهرها و استان‌های مختلف منتقل کرده است، اما نکته مهم آن است که دست‌کم در ایران، اصفهان را می‌توان پایتخت هنر دانست.

وی اظهار کرد: اصفهان در کنار ظرفیت‌های سیاسی و اقتصادی، جایگاه ویژه‌ای به عنوان پایتخت هنر ایران دارد. این جایگاه ارزشمند است و تلاش می‌کنم این پایتختی هنری استمرار تاریخی پیدا کند؛ چرا که هرگونه انقطاع تاریخی گسست هویتی ایجاد خواهد کرد؛ هم در کل سرزمین و هم در این بخش از خاک.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان کرد: اصفهان گذرگاه اصلی دیپلماسی فرهنگی و هنری کشور است. اگر کشورها به دیپلماسی عمومی، فرهنگی و هنری نیاز دارند، بی‌تردید برخی مناطق اهمیت مضاعف پیدا می‌کنند و اصفهان یکی از مهم‌ترین گذرگاه‌های دیپلماسی فرهنگی و هنری ایران است. این ویژگی‌ها مسئولیت بزرگی بر دوش ما می‌گذارد و ایجاب می‌کند که تلاش‌های بیشتری در مسیر اعتلا و توسعه فرهنگ و هنر صورت گیرد.

صالحی اذعان کرد: اصفهان سرزمینی است که در کنار جایگاه صنعتی و اقتصادی، بار سنگین فرهنگی و هنری را نیز به دوش می‌کشد. این ترکیب خاص، مسئولیت مدیریت و برنامه‌ریزی را سنگین‌تر می‌سازد. اکنون نیز در شرایط کشورداری، بیش از گذشته نیازمند «با هم بودن» و «همراه بودن» هستیم تا بتوانیم چشم‌اندازهای روشن‌تری پیش روی این سرزمین و فرزندان هنرمندش ترسیم کنیم.

انتهای پیام