دکتر احمد اسماعیل‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا، درباره پیاده‌سازی نظام مراقبت غذا و تغذیه برای تمام گروه‌های سنی در بستر شبکه بهداشتی اظهار کرد: پیش از پیاده‌سازی نظام مراقبت غذا و تغذیه در بستر شبکه بهداشتی، داده‌های ملی در ارتباط با تغذیه را هر ۱۰ سال یکبار به شرط در دسترس بودن منابع مالی جمع‌آوری می‌کردیم. هدف اصلی پیاده‌سازی این نظام این است که به جای اینکه ۱۰ سال برای جمع‌آوری اطلاعات صبر کنیم، می‌بایست داده‌های روتین بر بستر نظام شبکه را به صورت سالانه جمع‌آوری کنیم تا از وضعیت اجرای مداخلات سیستم بهداشتی در حوزه غذا و تغذیه و پاسخ به پرسش «آیا مداخلات سیستم بهداشتی، جامعه را به سمت بهبود تغذیه پیش می‌برد؟» مطلع شویم. هدف اصلی پیاده‌سازی نظام مراقبت غذا و تغذیه در بستر شبکه این است که از وضعیت تغذیه و شاخص‌های غذایی به صورت سالانه و مستمر آگاه شویم. 

مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت درباره تاثیر برنامه پزشکی خانواده بر نظام مراقبت غذا و تغذیه در بستر شبکه توضیح داد: اجرای پزشکی خانواده سبب می‌شود که تمام افراد جامعه از سیستم مراکز بهدشتی به سطوح بعدی ارجاع داده شوند. هنگامی که افراد از مراکز بهداشتی به سطوح دیگر ارجاع داده شوند، میزان ارباب‌رجوع به مراکز بهداشتی افزایش می‌یابد.

وی افزود: در حال حاضر، تنها حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد افراد جامعه که از دهک‌های پایین جامعه هستند برای دریافت خدمات به «خانه‌های بهداشت» و «مراکز جامع سلامت» مراجعه می‌کنند؛ چرا که هیچ اجباری برای مراجعه به سطوح ارائه‌دهنده خدمات سلامت از طریق نظام ارجاع وجود ندارد. به همین دلیل، افرادی که وضعیت اقتصادی مناسبی دارند بدون هیچ دغدغه‌ای به پزشک متخصص مراجعه می‌کنند. 

وی گفت: هنگامی که نظام ارجاع و برنامه پزشکی خانواده در کشور اجرا شود، تمام افراد از مراکز جامع سلامت و خانه‌های بهداشت به سطوح بعدی ارجاع داده می‌شوند. اگر برنامه نظام ارجاع عملیاتی شود، شاخص‌های  نظام مراقبت غذا و تغذیه در بستر شبکه قابل استنادتر می‌شوند؛ چرا که شاخص‌های کنونی از ۳۰ تا ۴۰ درصد جامعه است.

اسماعیل‌زاده افزود: در حال حاضر، حدود ۶۰ تا ۷۰ جامعه برای دریافت خدمات به خانه‌های بهداشتی و مراکز جامع سلامت مراجعه نمی‌کنند. اگر نظام ارجاع و برنامه پزشکی خانواده اجرا شود، میزان مراجعه به کارشناس تغذیه افزایش می‌یابد و شاخص‌ها برپایه یک جمعیت بزرگ به دست می‌آید. هنگامی که شاخص‌ها برمبنای یک جمعیت بزرگ به دست‌آید، به طور قطع، مطمئن‌تر و قابل اتکاتر است.

انتهای پیام