به گزارش ایسنا، در این نامه آمده است: در سال‌های گذشته سقف سنی پذیرش دانشجو معلم در دانشگاه‌های تربیت معلم یک بار از ۲۲ سال به ۲۴ سال افزایش یافته بود، با این حال اخیرا بنا به درخواست وزارت آموزش و پرورش در حالی که بیش از ۱۰ ماه بحث و بررسی در کمیسیون معین شورای عالی انقلاب فرهنگی به طول انجامیده بود و مخالفت‌های کارشناسی گسترده‌ای وجود داشت بار دیگر مصوبه در این کمیسیون برای افزایش سقف سنی پذیرش دانشجو معلم در دانشگاه فرهنگیان به سقف ۲۰ سال به تصویب رسیده است.
جمعی از اساتید و اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی که مسئولیت خطیر تربیت مربیان و معلمان کشور را بر عهده داریم بر اساس مبانی علمی پژوهشی و تجربی معتقدیم این تصمیم بنا به دلایل متعدد نه تنها موجب بهبود وضعیت دانشگاه نخواهد شد که تبعات جدی و منفی برای نظام تربیت معلم کشور به همراه خواهد داشت .
اهم دلایل مخالفت به شرح زیر است:
۱- عدم توجه به تفاوتهای استخدام معلم و دانشجو معلم: پذیرش دانشجو معلم در دانشگاه فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی تنها فرآیندی برای استخدام معلم نیست که فرایندی تربیتی و نیازمند بسترهای لازم از جمله سن مناسب دانشجو معلم جهت ورود به این دانشگاه شبانه روزی است.
تجربه های علمی و مطالعات روان شناختی نشان می‌دهد که بهترین بازه سنی برای شکل‌گیری هویت حرفه‌ای اجتماعی و تربیتی معلم ۱۸ تا ۲۴ سالگی است؛ سنی که فرد روحیاتی انعطاف پذیر دارد و ذهن و جانش آماده یادگیری عمیق و زیست تربیتی است. بر این اساس افزایش سقف سنی موجب ورود دانشجو معلمانی با سنین بالاتر و در نتیجه کاهش کارآمدی فرآیندهای تربیتی و هویتی دانشگاه و خروجیهای آن خواهد شد.
تأثیر گذاری بی بدیل همسالان در فرایند تربیت و رشد خلاقیت از اصول بدیهی تربیتی است که در دوره دانشجو معلمی بر اساس ساحت‌های شش گانه سند تحول بنیادین دنبال می‌شود.
۲- نادیده گرفتن زیست تربیتی و فضای شبانه روزی دانشگاه فرهنگیان: دانشگاه فرهنگیان به دلیل ماهیت شبانه روزی خود مبتنی بر یک زیست تربیتی تمام وقت طراحی شده است؛ زیستی که لازمه آن حضور دانشجو معلمان جوان و انعطاف پذیر در محیطی هم سالانه و هم نسلان است.
در حال حاضر نیز به دلیل افزایش ظرفیتهای پذیرش و محدودیتهای زیرساختی و مالی برنامه‌های فرهنگی و تربیتی دانشگاه با چالش‌های جدی مواجه است، ورود افراد با سنین بالاتر این تعارض را تشدید می‌کند و موجب تضعیف کارآمدی برنامه‌های فرهنگی و تربیتی و در نهایت کاهش کیفیت خروجی دانشگاه خواهد شد.
۳- نادیده گرفتن ضرورت پشتوانه کارشناسی و پژوهشی در تصمیم گیری‌های کلان: تصمیم گیری و سیاست گذاری در نظام مسائل آموزش و پرورش به ویژه تربیت معلم، نیازمند بهره‌گیری از تحلیل‌های کارشناسی و پژوهشی و مشورت با صاحب نظران دلسوز است.
عدم توجه به این الزامات در ماجرای افزایش سقف سنی دانشگاه فرهنگیان خطری است که ممکن است به سایر حوزه های سیاست گذاری در آموزش و پرورش نیز سرایت کند و الگویی ناصحیح برای تصمیم گیرندگان آینده ایجاد کند.
با توجه به دلایل فوق و همچنین برگزاری سالیانه آزمون استخدامی وزارت آموزش و پرورش که سقف سنی شرکت در آن به ۳۵ سال نیز می‌رسد از جناب عالی و اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی که همواره با دوراندیشی و اهتمام به ارتقای کیفیت تربیت معلم در کشور تصمیمات مطلوبی اتخاذ می‌کنند، تقاضا داریم ضمن رد مصوبه کمیسیون معین شورا بر سقف سنی ۲۴ سال و لزوم تفکیک سن استخدام و تربیت معلم تأکید فرمایید.
انتهای پیام
نظرات