به گزارش ایسنا، ابوالقاسم  قاسم‌زاده در یادداشتی در روزنامه اطلاعات نوشت: اگر بخواهید سیاست‌ورزی و مدیریت ترامپ را بعد از گذشت یک سال از دوره ریاست‌جمهوری او در آمریکا  بررسی کنید به گزاره‌های گوناگونی می‌رسید . به لحاظ سیاست‌ورزی در داخل آمریکا و هم در روابط بین‌المللی او با کشورهای جهان برخی از این گزاره‌ها را می‌توان تاکتیکی و گذرا دانست، اما برخی از آن‌ها در مدیریت ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا که قدرت اول در کشورش است، پایدار و به‌قول معروف «استراتژیکی» هستند.

اینک که بیش از یک سال از دوره چهارساله ریاست‌جمهوری ترامپ گذشته است، بسیاری بر این باورند که اساس سیاست‌ورزی ترامپ در مجموعه روابط بین‌المللی، آشفته‌سازی و زخمی کردن روابط آمریکا با کشورها و سپس چیدن میوه مطلوب خود از این شیوه سیاست‌ورزی است. البته تا اینجا بعد از یک سال ترامپ هنوز آنچه که می‌طلبد  را از اجرای سیاست خارجی‌اش به‌دست نیاورده است. به عنوان نمونه در  آغاز ریاست‌جمهوری یکباره و به‌صورت علنی گفت: «پاناما از آن آمریکا است و ما مالکیت این آبراه مهم را در اختیار داریم!»

گزاره دوم او در آغاز ریاست‌جمهوری‌اش، اعلام علنی و یکباره ادعای مالکیت آمریکا بر سراسر کانادا بود. ابتدا برای بخشی از آن و سپس یکباره گفت: «سراسر کانادا ازآنِ آمریکاست!» که اندکی بعد پیامد رسانه‌ای و خبری آن نه‌تنها در روابط دو کشور کانادا و آمریکا خبری شوک‌آور شد که در سراسر جهان از سوی اغلب دولت‌ها به سخره گرفته شد و در نتیجه، ترامپ از این اعلام مواضع خود واپس رفت.

در خاورمیانه، ترامپ همه سرمایه حمایتی خود را برای «نتانیاهو» و حمایت بی‌چون و چرا  از او هزینه کرد و در سخنرانی خود در «کنست» مجلس اسرائیل او را سیاستمدار و مدیر برجسته و بزرگ نامید و به اصطلاح معروف سنگ‌تمام گذاشت؛ بدون آنکه  به قتل‌عام زنان و کودکان و سالخوردگان فلسطینی در غزه که صدای اعتراض دبیرکل سازمان ملل را درآورد، نیم اشاره‌ای داشته باشد.

ترامپ چند روز قبل به‌طور علنی دستور اجرای مجدد آزمایش‌های هسته‌ای برای ساخت بمب‌های جدید را داد. این خبر حتی در کشورهای اروپایی به‌صورت شوک عجیب از سوی رسانه‌ها اعلام شد.
واقعیت این است که روش سیاست‌ورزی ترامپ بر اساس تولید آشفتگی در صحنه‌های گوناگون و سپس ارزیابی بازخورد آن برای نشان دادن قدرتمداری خود در صندلی ریاست‌جمهوری آمریکا است.

ادامه این روش موجب خواهد شد تا ترامپ اندک، اندک و به‌قول معروف «ترمز» را بکشد. هم‌اکنون بسیاری رسانه‌های آمریکایی و حتی در اروپا، بزرگترین خصلت رئیس‌جمهوری کنونی آمریکا را «پرگویی» و بیان گزاره‌های بحران‌آفرین در کاخ سفید می‌شمارند که موجب جز گسترش کمی و کیفی آشفتگی‌ها برای خود وی خواهد داشت.

انتهای پیام