فاطمه میری طایفه‌فرد در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: ما حضرت زهرا(س) را مادر و همسری فداکار و یک بانوی تمام‌عیار در ابعاد خانوادگی، مذهبی و اجتماعی و یک الگوی کامل می‌دانیم، حضرت زهرا(س) یکی از معصومین هستند، معصوم بودن به این معنا نیست که امکان گناه کردن یا امکان انجام فعل مکروه برای ایشان وجود نداشته است، معصوم بودن از این جهت است که عصمت در ایشان ایجاد شده و حتی با وجود اینکه امکان انجام فعل گناه یا مکروه را داشته‌اند، اما خویشتن‌داری کرده و به انجام آن مبادرت نمی‌ورزیدند.

وی ادامه داد: زندگی حضرت زهرا(س) در حوزه‌های گوناگون و از چند جهت قابل بررسی و تامل است، حضرت زهرا(س) پاره تن پدرشان حضرت رسول(ص) بودند، یعنی بُعد دخترانگی زندگی ایشان بسیار برجسته و باعظمت بوده است، در دوران اعراب پس از اسلام با وجود ریشه‌های جاهلیت و تعصبات قومی و قبیله‌ای در جامعه آن زمان، پیامبر اسلام(ص) دختر خود را در جمع تکریم کرده و به گونه‌ای رفتار می‌کردند که دیگران هم متوجه مقام و جایگاه حضرت زهرا(س) باشند و به تاسی از ایشان به دختران و همسران خود به‌عنوان یک کالا نگاه نکنند، چرا که در آن دوران تفکر اعراب این‌گونه بود که حتی زن را به‌عنوان یک انسان هم در نظر نمی‌گرفتند.

این پژوهشگر عنوان کرد: حضرت زهرا(س) در سنین کودکی مادر بزرگوارشان حضرت خدیجه(س) را از دست دادند و فقدان جای مادر را حس کردند، حضرت خدیجه(س) در لحظات سخت همواره یار، یاور و همدم پیامبر(ص) بودند و تمام زندگی خود را وقف پیامبر(ص) و دین خدا کرده بودند.

وی بیان کرد: یکی از ابعاد شخصیتی حضرت زهرا(س) بُعد همسرانگی ایشان است، در تاریخ آمده حضرت زهرا(س) با مادر همسرشان یعنی فاطمه بنت اسد(س) رفتارهایی داشتند که در خور توجه است و بسیار به ایشان احترام می‌کردند؛ حضرت زهرا(س) در شب لیله‌المبیت در همان خانه‌ای بودند که امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه بنت اسد(س) در آن خانه بودند، بنابراین ما در صدر اسلام شاهد وقایعی هستیم که بخشی از آن‌ها همزمان با زندگی کوتاه حضرت زهرا(س) بوده و نگرانی‌ها و اضطراب‌هایی را برای ایشان نسبت به پدر بزرگوارشان و همسرشان ایجاد کرده است.

این فعال فرهنگی و اجتماعی خاطرنشان کرد: در بحث ویژگی‌های همسرداری حضرت زهرا(س) نیز روایت‌های متعددی در اسناد تاریخی موجود است، ایستادگی تمام‌قد حضرت در دفاع از ولایت بی‌نظیر است، با وجود گذشت بیش از ۱۴۰۰ سال از شهادت حضرت زهرا(س)، هر بار ابعاد جدیدی از معصومیت و مظلومیت ایشان برای ما متجلی می‌شود و ما بیشتر می‌توانیم شخصیت ایشان را درک کنیم.

وی تأکید کرد: روایات متعددی در خصوص نوع دفاع حضرت زهرا(س) از حریم ولایت و مدیریت و تدبیر ایشان در امورات منزل وجود دارد. با همه این تفاسیر، آن حضرت در مقایسه با تمام زنان خلقت، بیشترین عبادت‌کننده به درگاه خداوند و جزو بهترین بندگان خدا روی زمین بوده و بُعد عبادت ایشان بسیار پررنگ بود، ایشان با وجود سن کم و دارا بودن ۴ فرزند، به بعد معنوی زندگی خود بسیار اهمیت می‌دادند.

میری طایفه‌فرد تصریح کرد: امروز برخی بانوان مذهبی تصور می‌کنند صرفا فرزندآوری به‌خاطر اجابت امر ولی کفایت می‌کند، اما لازم است در نظر داشت که نباید به واسطه فرزندآوری، در مسائل عبادی کم گذاشت، حضرت زهرا(س) در تمام امور زندگی نیت الهی و قصد قربت داشتند، این باعث شده تمام افعال و اعمال ایشان رنگ و بوی الهی بگیرد.

وی یادآور شد: مادران ما زحمات بسیاری می‌کشند، اما گاهی به این نیت اولیه الهی توجه کافی ندارند، برای مثال غذایی که همه روزه طبخ می‌کنیم، به واسطه طهارت جسمی و روحی بانوی منزل می‌تواند بر همسر و فرزندان تأثیر بسزایی داشته باشند، حضرت زهرا(س) از تمام لحظات زندگی‌شان این‌گونه برای عبادت خداوند استفاده می‌کنند و بر جزئی‌ترین مسائل نیز دقت داشتند.

این نویسنده اظهار کرد: حضرت زهرا(س) سه روز پیاپی افطار خود و اعضای خانواده را به مسکین، یتیم و فقیر دادند و آیاتی در منزلت ایشان نازل شد، بنابراین آن حضرت بهترین عبد بودند، زمانی که انسان بهترین عبد باشد و سعی کند همواره در مسیر عبودیت گام بردارد، این حرکات و سکنات مادر خانواده بسیار می‌تواند در روند تربیتی فرزندان اثرگذار باشد.

این پژوهشگر عنوان کرد: اساتید اهل فن می‌گویند نیازی نیست مادر دائما به‌صورت کلامی به فرزندان خود نماز اول وقت را تأکید کند، بلکه مادری که خودش ملزم به اقامه نماز اول وقت باشد، فرزندانش هم این الزام را به‌صورت ضمنی آموزش می‌بینند. برای مثال در برخی خانواده‌های مقید، ساعات وعده‌های غذایی با ساعات شرعی تنظیم شده است، یعنی پس از اذان صبح و اقامه نماز، موعد صبحانه بوده، پس از اذان ظهر و اقامه نماز ظهر و عصر، موعد وعده ناهار بوده و پس از اذان مغرب و اقامه نماز مغرب و عشاء، موعد وعده شام است، این تنظیم وعده‌های غذایی پس از اقامه نماز اول وقت توسط مادران بسیار می‌تواند در زندگی سایر اعضای خانواده و اهمیت آنان به نماز اول وقت اثرگذار باشد.

وی بیان کرد: بنابراین زمانی که ما از رفتار حضرت زهرا(س) به‌عنوان الگو یاد می‌کنیم، به این معنا نیست که بگوییم رفتار ایشان آنقدر خارج از دسترس بوده که ما نمی‌توانیم از آن حضرت الگوبرداری کنیم، بلکه با رعایت نکات کوچک می‌توانیم از حضرت زهرا(س) تأسی کنیم.

میری طایفه‌فرد خاطرنشان کرد: حضرت زهرا(س) در بعد مادرانگی نیز مادری نمونه و الگو بودند، آن حضرت در اواخر عمر پربرکتشان جراحت‌های زیادی را تحمل کردند، اما در طول این مدت هیچ‌گاه در ابعاد همسرانگی و مادرانگی کم نگذاشتند.

وی تأکید کرد: مادر باید آنقدر وسعت وجودی داشته باشد که اگر درد و بیماری در وجود او باشد، به سرعت این درد و بیماری را ابراز نکند و خود را کم‌تحمل جلوه ندهد، به نحوی که اگر زمانی درد و بیماری سختی بر او عارض شد، همسر و فرزندان سراسیمه برای کمک به او بشتابند، متأسفانه برخی مادران امروز تمام تلاش خود را می‌کنند که خود را کم‌تحمل جلوه دهند، این مسئله باعث می‌شود روحیه شادابی و نشاط در خانواده کمرنگ شود.

این فعال فرهنگی و اجتماعی تصریح کرد: ما در زندگی حضرت زهرا(س) مشاهده می‌کنیم با وجود جراحاتی که آن حضرت داشتند، کارهای منزل را در حد وسع خود انجام می‌دادند، خدای متعال این روحیه تدبیر برای امور منزل را در وجود بانوان قرار داده و همین امر باعث ایجاد حس علقه و آرامش بین اعضای خانواده می‌شود.

وی یادآور شد: در زندگی حضرت زهرا(س) می‌بینیم که ایشان با حفظ پوشش کامل و رعایت حجاب و عفاف به ابعاد مختلف زندگی اجتماعی و سیاسی خود می‌پرداختند و هیچ‌گاه حجاب و عفاف ایشان مانع انجام فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در بیرون از منزل نشد.

میری طایفه‌فرد اظهار کرد: باغ فدک توسط پیامبر(ص) به حضرت زهرا(س) هبه شده بود، آن حضرت کارگزارانی در فدک داشتند که به واسطه آنان فدک را اداره می‌کردند، بنابراین حضرت زهرا(س) فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی خود را نیز داشتند، آورده مالی فدک به نفع مسلمانان و اقشار کم‌درآمد بود و این دشمنان را ترسانده بود، دشمنان همان کسانی بودند که در ولایت امیرالمؤمنین(ع) فاصله انداختند.

وی عنوان کرد: حضرت زهرا(س) در عین دارا بودن حجاب و عفاف، سخنرانی‌ها و خطابه‌های غرا و جامعی را در دفاع از حریم ولایت انجام می‌دادند، زمانی که ما آن حضرت را به‌عنوان اسوه و الگو معرفی می‌کنیم، برخی از دختران ما که به واسطه حضور بیش از اندازه و مستمر در فضای مجازی از مسائل مربوط به عفاف و حجاب تا حدودی فاصله گرفته‌اند، می‌گویند رفتار حضرت زهرا(س) مربوط به بیشتر از ۱۴۰۰ سال پیش است و در جامعه امروز نمی‌توان این‌گونه رفتار کرد، در حالی که این دیدگاه صحیح نیست و حضرت زهرا(س) در همان ایام نیز کارهای منحصر به فردی انجام می‌دادند.

این نویسنده بیان کرد: کارهایی که حضرت زهرا(س) در آن دوران انجام می‌دادند، برای خانم‌های دیگر قابل انجام و حتی قابل تصور نبود، یعنی این‌گونه نیست که بگوییم ایشان به واسطه اینکه دختر پیامبر(ص) بودند فعالیت‌های اجتماعی خود را محدود کرده بودند، فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی ایشان همواره انجام می‌شد، اما در هیچ بُعدی از زندگی، از پوشش، حیا و عفاف ایشان کم نشد.

وی خاطرنشان کرد: برخی بانوان و دختران امروز تصور می‌کنند برای انجام فعالیت‌های اجتماعی باید در نوع پوشش آزادی داشته باشند، یا تصور می‌کنند الزاما باید تحصیلات عالیه‌ای داشته باشند و پس از آن اقدام به ازدواج و فرزندآوری کنند، در حالی که این‌ها تفکرات اشتباهی است که در طول تاریخ برای ما ایجاد شده است، حضور بانوان ما در اجتماع باید در سایه موازین شرعی و باید و نبایدهای دینی باشد.

این پژوهشگر تأکید کرد: متأسفانه ما در رسانه ملی، رسانه‌های جمعی و فضای مجازی کمتر به این موارد پرداخته‌ایم، این آزادی‌های بی‌حد و حصر و سبک زندگی غربی، بانوان ما را از این مسئله دور می‌کند که بخواهند تشکیل خانواده داده، فرزندآوری کنند و در سایه تأهل و تعهد، فعالیت‌های اجتماعی داشته باشند، این موارد باعث می‌شود تشکیل خانواده اتفاق نیفتد و بانوان در سنین میانسالی احساس تنهایی، یأس و پوچی کنند، حتی کاهش آمار ازدواج و موالید در کشور می‌تواند مسائل سیاسی را نیز تحت‌الشعاع قرار دهد، بنابراین تغییر سبک زندگی می‌تواند پایه رقم زدن بسیاری از اتفاقات منفی در جامعه باشد.

میری طایفه‌فرد یادآور شد: ما با معرفی صحیح سیره زندگی حضرت زهرا(س) برای بانوان جامعه می‌توانیم ایشان را به‌عنوان الگویی کامل و جامع برای همگان معرفی کنیم و سبک زندگی صحیحی را به خانم‌ها ارائه دهیم، وجهه عبودیت، دخترانگی، همسرانگی، مادرانگی، فعالیت‌های صحیح اجتماعی و مدیریت حضرت زهرا(س) بسیار برجسته و بی‌نظیر است، در هر یک از شئون زندگی با توجه به نوع زندگی حضرت زهرا(س) می‌توانیم از ایشان الگوبرداری کنیم، چراکه لحظه به لحظه زندگی آن حضرت دارای نکات نابی برای زنان و مردان است.

وی اظهار کرد: در خصوص مطالعه منابع اطلاعاتی پیرامون جنبه‌های مختلف زندگی حضرت زهرا(س) به منابع تاریخی، روایی-توصیفی و داستانی-ادبی خوبی دسترسی داریم، از جمله منابع تاریخی می‌توان به کتاب «زندگانی حضرت زهرا(س)» نوشته سید جعفر شهیدی، «رنج‌ها و فریادهای فاطمه(س)» نوشته محمد محمدی اشتهاردی و «منتهی‌الامال» نوشته حاج شیخ عباس قمی اشاره کرد.

این فعال فرهنگی و اجتماعی عنوان کرد: از جمله منابع روایی-توصیفی پیرامون زندگی حضرت زهرا(س) می‌توان به کتاب «فاطمه از نگاه علی» نوشته محمد محمدیان، «فاطمه اسوه بشر» نوشته آیت‌الله جوادی آملی، «من فاطمه هستم» نوشته سید محمدتقی قادری، «یاس در آتش» نوشته آیت‌الله سبحانی، «سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا(س)» نوشته دکتر محمدرضا جباری و «صحیفه فاطمیه» نوشته حمید احمدی جلفایی اشاره کرد.

میری طایفه‌فرد در پایان سخنانش بیان کرد: از جمله منابع داستانی-ادبی پیرامون زندگی حضرت زهرا(س) می‌توان به کتاب «کشتی پهلو گرفته» نوشته سید مهدی شجاعی، «شبیه مریم» نوشته اکرم صادقی، «دفتر خاطرات فضه» نوشته محمدرضا انصاری و «خاطرات نازک گل» نوشته حسین سیدی اشاره کرد.

انتهای پیام