به گزارش ایسنا، لحظاتی پیش «گاردین» باب دیلن را به عنوان برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۶ معرفی کرد.

او این جایزه را به خاطر «خلق تعابیر جدید شاعرانه در سنت شعر آمریکایی» دریافت می‌کند.

«سارا دانیوس» دبیر دائمی آکادمی سوئدی نوبل با اعلام این خبر «دیلن» ۷۵ ساله را «نمونه‌ای بزرگ که طی ۵۴ سال در حرفه‌ خود فعالیت کرده و خود را بازآفرینی کرده» توصیف کرد. وی درباره برنده امسال نوبل ادبیات گفت: «دیلن» هنرمند است و به طور قابل توجهی تطبیق‌پذیر. او به عنوان یک نقاش، بازیگر و ترانه‌سرا فعال بوده.

«سارا دانیوس» در ادامه به افرادی که با کارهای «باب دیلن» آشنایی ندارند، توصیه کرد با آلبوم «Blonde on Blonde» شروع کنند. این آلبوم نمونه خارق‌العاده سبک قافیه‌سازی درخشان او، کنار هم قرار دادن ترجیع‌بندها و تفکر درخشان اوست.

وی پس از اعلام نام برنده، طی صحبت با خبرنگاران گفت که امیدوار است آکادمی برای این انتخاب مورد انتقاد قرار نگیرد.

او همچنین اظهار داشت: مسلما او شایستگی‌اش را دارد. این جایزه از آن اوست. «دیلن» شاعری بزرگ در شعر انگلیسی‌زبان است. او 54 سال در این حرفه فعالیت داشته و دائما خود را بازآفرینی کرده و هویت‌هایی جدید ساخته است.

این عضو آکادمی نوبل سپس ترانه‌های «دیلن» را با کارهای «هومر» و «سافو» مقایسه کرد و گفت: شاید انتخاب «دیلن» به نظر غافلگیرکننده باشد اما اگر به عقب برگردید، به 5000 سال پیش، به «هومر» و «سافو» می‌رسید. آن‌ها متونی شاعرانه می‌گفتند تا روی صحنه اجرا شود و همین در مورد «باب دیلن» هم صدق می‌کند. ما هنو زهم آثار «هومر» و «سافو» را می‌خوانیم و لذب می‌بریم. ما می‌توانیم و باید کارهای او را بخوانیم.

«دانیوس» در خلال صحبت‌هایش اقرار کرد که در جوانی طرفدار «باب دیلن» نبوده و کارهای «دیود بویی» را ترجیح می‌داده است. او در این‌باره گفت: شاید این سوال نسل من باشد. امروز من از هواداران «باب دیلن» هستم.

«دیلن» پس از برنده شدن «تونی موریسون» در سال 1993، اولین آمریکایی است که جایزه نوبل را به خود اختصاص می‌دهد.

برنده جایزه نوبل ادبیات توسط 18 تن از اعضای آکادمی سوئدی نوبل ادبیات برگزیده می‌شود. طبق وصیت‌نامه «آلفرد نوبل» بنیان‌گذار این جایزه، این افتخار نصیب فردی می‌شود که «برجسته‌ترین آثار ادبی را در مسیری ایدآل» خلق کرده باشد.  

*****

«رابرت آلن زیمرمان» معروف به «باب دیلن» خواننده، نقاش، آهنگساز، شاعر و ترانه‌سرای آمریکایی در ۲۴ ماه می ۱۹۴۱ میلادی در مینه‌سوتای آمریکا متولد شد.  او در نوجوانی زادگاه خود را ترک کرد و برای این‌که با گذشته‌اش ارتباطی نداشته‌ باشد، نام خود را تغییر داد. گفته می‌شود او نام هنری خود را از نام «دیلن توماس» شاعر ولزی گرفته‌ است.

وی که در سبک موسیقی بومی آمریکا فعالیت می‌کرد، در دهه‌ ۱۹۶۰ میلادی به سبک راک رو آورد و اشعار عاشقانه‌ «راک اند رول» روز را با اشعار ادبی و روشنفکرانه کلاسیک درهم آمیخت. وی در پدیدار شدن سبکی در موسیقی به نام «راک بومی» در اواسط دهه‌ ۶۰ بسیار تأثیرگذار بود و به نام شکسپیر هم‌نسلانش شهرت یافت.

ترانه‌ معروف او «چون یک خانه‌به‌دوش» توسط «رولینگ استون» به‌عنوان بهترین ترانه‌ تمام زمان‌ها انتخاب شد. دیلن به‌خاطر ترانه‌های پرمفهومش بارها نامزد دریافت جایزه‌ نوبل ادبیات شده ‌است. این خواننده مطرح آمریکایی مدال آزادی ریاست‌ جمهوری کشورش را نیز در سال ۲۰۱۲ به گردن آویخت.

«دیلن» در پنج دهه اخیر در موسیقی آمریکا به‌عنوان پدیده مطرح بوده‌ است .«باب دیلن» از دید بسیاری، تأثیرگذارترین چهره در تاریخ موسیقی آمریکا بوده ‌است. برخی از ترانه‌های او توسط بسیاری از خوانندگان مشهور دوباره‌خوانی شده‌ که از جمله آن‌ها می‌توان به اجرای «از فراز برج دیدبانی» توسط «جیمی هندریکس» اشاره کرد.

«مارتین اسکورسیزی» کارگردان سرشناس سینما فیلم مستند «راهی به خانه نیست« را درباره‌ «باب دیلن» ساخته ‌است. همچنین فیلم سینمایی «من آنجا نیستم «ساخته «تاد هینز» برگرفته از زندگی این هنرمند است.

انتهای پیام