به بهانه روز جهانی نابینایان؛

چشم‌هایی که نمی‌بینند اما دست‌هایی که می‌سازند

هر ساله با فرارسیدن پانزدهم اکتبر، مصادف با روز جهانی نابینایان و کم‌بینایان، جامعه ما فرصتی می‌یابد تا یک بار دیگر به یکی از توانمندترین، اقشار خود خود نظر بیندازد. در این روزها، سخن از «عصای سفید» به میان می‌آید؛ نمادی که در نگاه اول، یادآور نیاز به کمک و همراهی است، اما در نگاه عمیق‌تر، پرچم استقلال، آگاهی و خوداتکایی است.  

نور در تاریکی، داستان توانمندی‌ها و نیازهای برآورده‌نشده روشندلان ساوه

۲۳ مهرماه، روز جهانی نابینایان و عصای سفید، فراتر از یک مناسبت تقویمی، فرصتی است برای ارج نهادن به روحیه تسخیرناپذیر و توانمندی‌های بی‌مرز روشندلانی که با اراده‌ای استوار، مرزهای محدودیت را درنوردیده و در عرصه‌های علمی، فرهنگی، ورزشی و اجتماعی، الگویی از موفقیت و امید آفریده‌اند.

/گزارش/

رنگ‌هایی که با یک انفجار در «بو، صدا و لمس» خلاصه شد

فکرش را بکنید روزی با چشم‌هایش، دنیا را می‌دید، برای آینده‌اش برنامه‌ریزی کرده بود، قرار بود با این چشم‌ها بسیار سفر کند، همسرش را ببیند، به زیبایی فرزندانش فتبارک الله بگوید، اما یکباره با یک انفجار در خط مقدم زندگی‌اش در «بو، صدا و لمس» خلاصه شد، این کلیاتی از زندگی جانبازانی است که ناگهان نور از چشمانشان به دلشان تابید.

/روز جهانی عصای سفید/

صدایی که به گوش مسئولان نمی‌رسد

امروز ۱۵ اکتبر روز جهانی عصای سفید است؛ روزی برای توجه به نابینایان و آگاهی بخشی نسبت به این معلولیت؛ روزی برای یادآوری جمعی درباره اهمیت رعایت حقوق افرادی که از بینایی به عنوان تأثیرگذارترین حس ۵ گانه محروم هستند.