حجت‌الاسلام والمسلمین منصوریان دامغانی -استاد حوزه- در گفت‌وگو با ایسنا در تفسیر آیه‌های ۲ و ۳ سوره مبارکه عنکبوت «أحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ * وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ» اظهار کرد: خداوند در این آیات می‌فرماید «آیا مردم گمان کردند به حال خود رها می‌شوند و آزمایش نخواهند شد!؟ ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان می‌کنیم) باید علم خدا در مورد کسانی که راست می‌گویند و کسانی که دروغ می‌گویند تحقق یابد».

وی با اشاره به اینکه چند نکته‌ در این دو آیه وجود دارد، ادامه داد: نکته اول اینکه طبق این دو آیه شریفه ایمان عجین با ابتلاء الهی است. در اصل در محضر پروردگار کسی نمی‌تواند مومن باشد ولی مشمول ابتلاء و فتنه نباشد.

این استاد حوزه با اشاره به نکته دوم خاطرنشان کرد: کسانی که ایمان آوردند تصور می‌کنند دیگر در امنیت هستند اما خداوند می‌فرماید اینگونه نیست صرف ایمان آوردن حصار امنیتی برای مومن ایجاد نمی‌کند، بلکه وقتی پا در زندگی مومنانه گذاشتید حتما مورد امتحان و فتنه قرار می‌گیرید چرا که قرار است رشد کنید.

حجت‌الاسلام منصوریان دامغانی در پایان گفت: نکته سوم قابل تامل در این دو آیه این است که سنت ابتلاء الهی صرفاٌ مربوط به شریعت ختمیه و امت پیامبر خاتم حضرت محمد(ص) نبوده و امت‌های گذشته را هم شامل شده است.

انتهای پیام