محسن رضایی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به مکانیسم بروز گرمازدگی، اظهار کرد: دمای طبیعی بدن انسان بین ۳۶ تا ۳۷٫۵ درجه سانتی‌گراد است و بدن به طور خودکار با استفاده از تعریق، گشاد شدن موقت رگ‌های محیطی و افزایش تعداد تنفس، این دما را در همین محدوده حفظ می‌کند. اما زمانی که دمای بدن از ۳۷.۵ درجه بالاتر رود، خطر گرمازدگی افزایش می‌یابد و باید به این موضوع توجه ویژه داشت.

وی با تأکید بر حساسیت کودکان نسبت به گرما، گفت: کودکان به دلیل تکامل نیافتن کامل سیستم تنظیم دمای بدن، بیشتر در معرض گرمازدگی هستند. علائم گرمازدگی در این گروه شامل بی‌حالی، کم‌تحرکی، تشنگی، پوست مرطوب و مهم‌تر از همه بی‌قراری است که باید به آن توجه ویژه شود. 

مسئول آموزش اورژانس پیش‌بیمارستانی استان زنجان همچنین درباره تأثیر تجمعات انسانی در گرمازدگی، گفت: ازدحام جمعیت می‌تواند شدت گرمازدگی را افزایش دهد. توصیه می‌کنیم تجمعات ترجیحاً در فضای باز برگزار شود و در صورت برگزاری در فضای بسته، حتماً از تهویه مناسب و سیستم سرمایش سالم استفاده شود.

رضایی به راهکارهای مهم پیشگیری از گرمازدگی اشاره و تصریح کرد: نوشیدن آب کافی در طول روز، به ویژه در روزهای گرم، اهمیت فراوانی دارد. در حالت عادی، بدن به ۸ تا ۱۰ لیوان آب نیاز دارد، اما با افزایش دما این میزان باید به ۱۲ تا ۱۵ لیوان برسد. همچنین استفاده از شربت‌های خانگی مانند بیدمشک و سکنجبین می‌تواند به حفظ آب و الکترولیت‌های بدن کمک کند. لازم است افراد منتظر احساس تشنگی نمانند و به طور منظم آب بنوشند.

وی افزود: کودکان، سالمندان، افرادی که شغلشان ایجاب می‌کند مدت طولانی در معرض آفتاب باشند، ورزشکاران، افراد دارای توده بدنی بالا و کسانی که بیماری‌های مزمن دارند، بیشتر در معرض خطر گرمازدگی قرار دارند.

رضایی درباره انواع گرمازدگی توضیح داد: گرمازدگی به سه دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم می‌شود. در نوع خفیف که به آن کرامپ گرمایی گفته می‌شود، بدن به دلیل تعریق زیاد، آب و سدیم خود را از دست می‌دهد و فرد دچار انقباضات عضلانی در نواحی ساق پا، شکم و دست‌ها می‌شود. در این حالت، خروج از محیط گرم و نوشیدن آب نمک‌دار و کمی شکردار بسیار مؤثر است.

این کارشناس افزود: در نوع متوسط یا خستگی گرمایی، تعریق بیشتر شده و ضربان قلب و تنفس افزایش می‌یابد. علائم شامل استفراغ، سرگیجه و سردرد ضربان‌دار است، اما دمای بدن هنوز زیر ۴۰ درجه سانتی‌گراد باقی می‌ماند. در این شرایط استراحت و مصرف مایعات توصیه می‌شود. اما در نوع شدید، دمای بدن به بالای ۴۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد و این موضوع بسیار خطرناک است. در این مرحله، سیستم‌های بدن دچار اختلال می‌شوند و فرد ممکن است سطح هوشیاری خود را از دست دهد و به محرک‌های محیطی پاسخ ندهد. در چنین شرایطی، انتقال فوری بیمار به مراکز درمانی ضروری است.

رضایی گفت: بهتر است فعالیت‌های روزانه را به ساعات غیر اوج گرما یعنی خارج از بازه زمانی ۱۰ صبح تا ۶ عصر موکول کنیم. اگر مجبور به حضور در محیط گرم هستیم، هر ۲۰ دقیقه یک بار به مکان خنک رفته و آب بنوشیم. همچنین توصیه می‌شود مصرف مواد کافئین‌دار کاهش یابد تا از بروز گرمازدگی جلوگیری شود.

انتهای پیام