به گزارش ایسنا، خورشید اغلب به صورت حلقه‌ای فوران می‌کند. پلاسمای داغ خورشیدی از سطح خورشید به صورت برآمدگی‌هایی بیرون می‌پرد که رایج‌ترین نوع آنها یک حلقه ساده است. شکل حلقه‌ای از میدان مغناطیسی خورشید سرچشمه می‌گیرد که الکترون‌ها و پروتون‌های مارپیچی را به جا می‌گذارد.

به نقل از ناسا، بسیاری از حلقه‌های درون تاج پایینی خورشید به اندازه‌ای بزرگ هستند که زمین را در بر می‌گیرند و به اندازه‌ای پایدارند که تا چند روز دوام بیاورند. آنها معمولاً در نزدیکی مناطق فعالی که لکه‌های خورشیدی تیره را نیز شامل می‌شوند، رخ می‌دهند.

این عکس، چهار حلقه را نشان می‌دهد که هر کدام در نزدیکی لبه خورشید در طول سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ ثبت شده‌اند. این عکس با یک تلسکوپ شخصی در شهر منتووا ایتالیا و در رنگ بسیار خاصی از نور که عمدتاً توسط هیدروژن ساطع می‌شود، گرفته شده‌ است.

برخی از زبانه‌های خورشیدی ناگهان باز می‌شوند و ذراتی را به منظومه شمسی پرتاب می‌کنند و یک توالی آب و هوای فضایی را به وجود می‌آورند که می‌تواند بر آسمان و سیم‌های روی زمین تأثیر بگذارد.

انتهای پیام