به گزارش ایسنا، نهم ربیع‌الاول، یک روز پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) به عنوان اولین روز امامت حضرت مهدی (عج) گرامی داشته می‌شود. این روز پس از عید بزرگ نیمه شعبان از جمله اعیاد بزرگ شیعیان به شمار می‌رود و این روز را «عیدالله الاکبر»، «عید اهل بیت(ع)»، «روز پیروزی مظلوم» و «روز دوستی مؤمنین» نیز می‌نامند.

در بزرگداشت این رویداد که نمایانگر امید مؤمنان به ظهور حضرت و جهانی عاری از ظلم و ستم است، در گوشه و کنار کشور و در مناطق مختلف آیین‌هایی مختلفی برگزار می‌شود که به بخشی از فرهنگ عامه مردم تبدیل شده است.

در شادباش‌های این روز، آیین‌های شادمانی، جلوه‌ای از شور و اشتیاق شیعیان را به نمایش می‌گذارند، یعنی همچنان که در جشن‌های نیمه شعبان ولادت امام زمان (عج) با شکوه بسیار جشن گرفته می‌شود، در این روز نیز امامت وی با برگزاری آیین‌هایی همچون مجالس جشن و سرور، آذین‌بندی و چراغانی، پخش خیرات، نذری و دیگر مؤلفه‌های جشن‌های مذهبی همراه است.

در کرمان روز پس از شهادت امام حسن عسکری (ع)، روز بزرگداشت امام حی و حاضر است. در این روز مردم با برپایی جشن و مراسم در مساجد، تکایا و منازل و بـا توزیع نذری و هدیه، آغاز امامت امام زمان (عج) را گرامی می‌دارند.

در خضری دشت بیاض (استان خراسان جنوبی)، جشن امامت امام زمان (عج) با شکوه فراوان برگزار می‌شود. جمع‌آوری نذری، دود کردن اسفند، فرستادن صلوات، چراغانی کردن معابر، مساجد و خیابان‌های مرکز شهر و همچنین تبریک گفتن به مناسبت آغاز امامت امام زمان (عج) در این روز مرسوم است. سرودخوانی، شعرخوانی، طنزخوانی و نورافشانی نیز از دیگر اموری است که در طول مراسم انجام می‌گیرد. کسانی هم که تفنگ شکاری دارند، هنگام نورافشانی، چند تیر هوایی شلیک می‌کنند.

مردم خضری دشت بیاض چند روز مانده به این روز مغازه‌ها، مساجد و حسینیه‌ها را آذین‌بندی می‌کنند. همچنین در ایستگاه‌های صلواتی با چای و شیرینی از مردم پذیرایی می‌کنند. پخش نذری از دیگر آئین‌های مرسوم در این شهر است. اغلب مردم این شهر همچنین در این روز به دیدن خانواده‌های سادات می‌روند و عیدی می‌گیرند و برای آنها هدیه می‌برند. 

در میبد (استان یزد) نیز زمان برگزاری جشن به این مناسبت بیشتر بعد از نماز مغرب و عشاء است. در مساجد یا سایر مکان‌ها، مداحان به مدح حضرت می‌پردازند و روحانیون در وصف صفات و جایگاه والای ایشان سخنرانی می‌کنند. هنگام سخنرانی نیز از حاضران پذیرایی می‌شود. هزینه این پذیرایی را نیز اغلب هیأت امنای همان مکان فراهم می‌کند. باور و نیت مردم میبد این است که به خواست خداوند، امام زمان (عج) ظهور خواهند کرد و مظلومان دادرسی و ظالمان نابود خواهند شد. در پایان مراسم نیز اشعاری از سوی خطیب یا مداح خوانده می‌شود. نمونه‌ای از این اشعار شامل: 

یک شب به من ای دوست از لطف نظر کن / از آمدن خود یک شهر خبر کن

دلدار منی یار منی عشقی و هستم / ساقی ز شراب تو ننوشیدم و مستم

عمری به سر راه تو، دیوانه نشستم / با یاد تو دلبر، مستانه نشستم

یک بار بکش دست محبت به سر من / از جام ولایت شده باز، بال و پر من

صد شکر که دلبر از راه رسیده / عطر رضوی بر این خاک وزیده

یار آمده از راه بگویید مبارک / هنگام سحرگاه بگویید مبارک

یک گوشه چشمی به من خانه نشین کن / شاد از نگهت قلب و دل زار و حزین کن

دلداده عشقیم، دلدار نداریم / با صحبت اغیار ما کار نداریم

از دین خدا جز سخن و نام نمانده / چیزی ز کلام‌الله و احکام نمانده

هنگام قرائت اشعار، حاضران مجلس، در پایان هر بیت، صلوات می‌فرستند.

در کازرون (استان فارس) نیز در مساجد و منازل به مولودخوانی می‌پردازند و در معابر و مساجد شربت و شیرینی بین شرکت‌کنندگان پخش می‌کنند و به افرادی که هم نام حضرت مهدی (عج) هستند، هدیه می‌دهند و به جشن و سرور می‌پردازند. مردم کازرون در این روز شهر را با پارچه‌ها و لامپ‌های رنگی، بنرها و پلاکاردهای مناسب آذین بندی می‌کنند.

همچنین در برخوار (استان اصفهان) نیز با فرا رسیدن این روز، جشن و سرور در کوچه و محله‌های روستا اوج می‌گیرد و با برپا کردن طاق نصرت و پخش کردن نقل و شیرینی این مراسم را جلا می‌دهند. در تاکستان (استان قزوین) نیز سر در منازل، مساجد و اماکن مذهبی را با نصب پرچم‌های رنگی تزئین می‌کنند.

در پلدختر (استان لرستان) با پخش شیرینی و غذاهای نذری مانند آش رشته محلی، عدس پلو و آش نوژی، همچنین برگزاری مجالس مدح و مداحی به استقبال امامت امام زمان (عج) می‌روند.

پی‌نوشت: این گزارش با استفاده از اطلاعات مقاله «تقویم آیینی ماه‌های قمری؛ ماه ربیع‌الاول» نوشته الهه عطاردی منتشر شده در واحد فرهنگ مردم ایران مرکز تحقیقات صدا و سیما نوشته شده است. 

انتهای پیام