صفدر نیازی شهرکی امروز چهارشنبه، ۱۲ شهریور در نخستین کنگره ملی هوش مصنوعی در کشاورزی، منابع طبیعی و محیط‌زیست در دانشگاه شیراز گفت: منابع آبی کشور در سال گذشته با کاهش ۴۰ درصدی بارش‌ها و حدود ۶۷۰ درصد افت دبی رودخانه‌ها با بحران جدی روبه‌رو شد. این مسئله لطمه سنگینی به بخش کشاورزی زد و بیش از ۵۰ تا ۶۰ درصد اراضی کشاورزی کشور با کم‌آبیاری مواجه شدند.

وی با بیان اینکه امنیت غذایی امروز به ابزاری برای فشار بر ملت‌ها تبدیل شده است، گفت: دو سال است که در غزه جنگ ادامه دارد و دشمن تلاش دارد مردم را با غذا تسلیم کند. این نشان می‌دهد غذا مقوله‌ای حیاتی است و نمی‌توان آن را به واردات وابسته کرد. کشور ما سالانه ۱۲۰ میلیون تن مواد غذایی مصرف می‌کند و ۱۰ تا ۲۰ میلیون تن هم واردات دارد. اما واردات محصولاتی مانند تره‌بار عملاً غیرممکن است. هیچ کشوری نمی‌تواند ۴۰ میلیون تن تره‌بار به ما بدهد.

معاون وزیر جهاد کشاورزی تصریح کرد: برای تأمین غذای مردم سه ضلع باید در کنار هم باشند؛ دانشگاه در مقام علم، کشاورز در مقام تولید و دولت در مقام سیاستگذاری. در این مسیر باید ارتقای بهره‌وری را جدی بگیریم. اساتید باید در حوزه به‌نژادی ارقام مقاوم به خشکی و کم‌آب‌بر ورود کنند و کشاورزان نیز روش‌های نوین مانند آبیاری شبانه و تغذیه مناسب را دنبال کنند.

وی با تأکید بر اینکه کشاورزی ایران نیازمند نظم و مدیریت در بخش آب است، افزود: دو محور باید جدی گرفته شود؛ نخست تحویل حجمی آب تا بدانیم چه میزان مصرف می‌شود و دوم مدیریت الگوی کشت. اگر این دو محقق شود بخش عمده مشکلات تولید حل خواهد شد.

نیازی شهرکی با اشاره به ضرورت توسعه کشاورزی هوشمند گفت: اکنون بیش از ۱۰۰ پایلوت آبیاری هوشمند با همکاری دانشگاه‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان اجرا شده است اما چالش اصلی، انتقال این فناوری‌ها به مزرعه است. ما فاصله زیادی با یافته‌های علمی دانشگاه‌ها داریم و باید بتوانیم علم را به کشاورزی سنتی و معیشتی منتقل کنیم.

وی با اشاره به نیاز به زیرساخت‌های فناورانه اظهار کرد: هوش مصنوعی صرفاً ابزار نیست؛ به اینترنت پرسرعت، داده‌های دقیق و حتی ماهواره‌های ملی نیاز دارد. با تصاویر کم‌دقت نمی‌توان الگوی کشت علمی طراحی کرد. بنابراین توسعه زیرساخت‌ها باید در اولویت قرار گیرد.

معاون آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی بیان کرد: اگر نتوانیم هزینه تولید را کاهش دهیم، فناوری‌های پیشرفته عملاً کاربردی نخواهند داشت. کشاورز نمی‌تواند سیستم‌های چندصد میلیون تومانی آبیاری را اجرا کند. بنابراین باید راهکارهایی ارائه دهیم که متناسب با شرایط اقتصادی و معیشتی کشاورزان باشد. دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و سیاستگذاران باید دست به دست هم دهند تا بتوانیم امنیت غذایی کشور را حفظ کنیم.

انتهای پیام