کاخ زمستاني داريوش که در 12 کيلومتري شمال برازجان قرار دارد به نام بردک سياه معروف است و در سال 1350 به وسيله يک هيئت باستان‌شناسي ايراني به سرپرستي آقاي علي اکبر سرفراز مورد مطالعه قرار گرفت . به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، بلاگر "جاذبه‌هاي گردشگري" به نشاني http://tachar.blogsky.com در ادامه نوشته است: اين کاخ با توجه به شيوه‌ي معماري به خصوص از نظر بست‌هاي دم چلچله‌اي و استفاده از سنگ سياه بر خلاف بست‌هاي ساده‌ي کاخ پاسارگاد و کاخ برازجان و همچنين با توجه به استفاده از انواع سنگ سياه و سفيد در بناي کوروش، در بناهاي دوره داريوش قرار مي‌گيرد. در ادامه آمده است: کاخ داراي 10 ستون در دو رديف پنج تائي است که با سبک و شيوه‌ي معماري هخامنشي ساخته شده است. وجه تسميه‌ي آن به خاطر استفاده از سنگ سياه در زير سازي پايه ستون‌ها است . بر اساس اين نوشته، در جريان عمليات اخير حفاري و کاوش در کاخ بردک سياه ، علاوه بر قطعات شکسته‌اي از سنگ درگاه جنوبي تالار ، پايه‌ي ستوني به دست آمد که روي آن يک سطر کنده‌کاري شده است. اين سنگ نبشته که ابتدا و انتهاي آن شکسته است، مشتمل بر چند واژه است که هم اکنون توسط کارشناسان زبان و خطوط باستاني در دست بررسي و مطالعه است. در پايان مي‌خوانيد: روي اين سنگ نيز نقشي از صورت داريوش شاه حک شده که از پشت سر ، يک خدمتکار ، چتري سايبان گونه، بر فراز سرش نگاه داشته است. بررسي‌هاي اوليه نشان مي‌دهد صورت داريوش شاه در اين تصوير به سختي آسيب ديده و تکه‌هاي خرد شده آن از لابه لاي خاک‌ها به دست آمده که احتمالا حاصل يورش مهاجمان در حمله به اين کاخ ، پيش از دستيابي به تخت جمشيد بوده است. انتهاي پيام