به گزارش ایسنا، یک مطالعه نشان داده است که درمان شش هفته‌ای طب سوزنی به طور قابل توجهی عملکرد زبان، کیفیت زندگی و اختلالات عصبی را در افراد مبتلا به مشکلات گفتاری پس از سکته مغزی بهبود می‌بخشد.

به نقل از نیو اطلس، طب سوزنی با بهبودهایی که هنوز پس از شش ماه مشاهده می‌شود، می‌تواند یک درمان کمکی ایمن و موثر برای کمک به بیماران سکته مغزی باشد تا صدای خود را دوباره بازیابند.

در طول دوران دشوار پس از سکته مغزی، حدود یک سوم از بازماندگان دچار زبان‌پریشی(آفازی-aphasia) حرکتی پس از سکته یا همان عدم قدرت تکلم و ناتوانی در صحبت کردن یا سازماندهی حرکات عضلانی گفتار می‌شوند که ۶۱ درصد از آنها هنوز پس از یک سال تحت تأثیر این مشکل قرار دارند.

زبان‌پریشی یا آفازی، اختلال در بیان یا درک زبان به‌ دنبال آسیب مغزی است. زبان‌پریشی اختلال زبانی ناشی از آسیب مغزی است و یک نوع آن، زبان‌پریشی ورنیکه است که در آن بخش معنایی آسیب می‌بیند. به این معنی که ارتباط معنایی بین واژه‌های عبارات به‌ شکل جدی به هم می‌خورد و علت آن نوعی آسیب مغزی است که در دانش معنایی فرد بیمار اختلال ایجاد کرده‌ است، اما دانش واج‌شناسی سالم مانده‌ است و جمله فرد گرچه فاقد معنی است، اما روان و با مکث و آهنگ مناسب ادا می‌شود.

اگر آسیب مغزی به بخش‌هایی از مغز وارد شود که با بیان و درک زبانی ارتباط دارند این آسیب‌ها می‌توانند منجر به زبان‌پریشی شوند. زبان‌پریشی الزاماً بر درجهٔ هوش فرد تأثیری ندارد.

گفتنی است که اگر از دست دادن قدرت تکلم به صورت کامل باشد، به آن زبان‌پریشی گفته می‌شود، ولی اگر بخشی از این قدرت از دست برود به آن دشگویی(dysphasia) گفته می‌شود.

اغلب زبان‌پریشی‌ها در پی سکته مغزی با آسیب به نیم‌کره چپ مغز ایجاد می‌گردند. مطالعه زبان‌پریشی از آنجا که به افزایش بینش ما در باب سازماندهی عصبی زبان در مغز می‌انجامد، همواره مورد توجه کارشناسان علوم اعصاب، زبان‌شناسی و گفتاردرمانی بوده‌ است. در بیشتر موارد پس انجام اقدامات پزشکی بیماران به خدمات توانبخشی به‌ ویژه گفتاردرمانی نیاز دارند.

بدیهی است که اختلال در گفتار و توانایی برقراری ارتباط بر کیفیت زندگی تأثیر منفی می‌گذارد.

خط اول درمان توانبخشی برای زبان‌پریشی حرکتی پس از سکته مغزی، گفتار درمانی و زبان درمانی رفتاری است.

در چین، طب سوزنی به طور منظم به عنوان یک درمان مکمل و جایگزین برای زبان‌پریشی پس از سکته مغزی توصیه می‌شود. اکنون یک مطالعه جدید توسط پژوهشگران بیمارستان آموزشی دانشگاهی تیانجین چین، تأثیر طب سوزنی بر عملکرد زبان، کیفیت زندگی و اختلالات عصبی در بیماران مبتلا به زبان‌پریشی حرکتی پس از سکته مغزی را بررسی کرده است.

پژوهشگران ۲۵۲ شرکت کننده(۷۸.۶ درصد مرد) ۴۵ تا ۷۵ ساله را که پس از اولین سکته مغزی ایسکمیک با تشخیص زبان‌پریشی ثبت‌نام و بررسی کردند.

بر اساس آزمون زبان‌پریشی تشخیصی بوستون(BDAE)، شرکت کنندگان واجد شرایط افرادی بودند که زبان‌پریشی آنها از ۱۵ تا ۹۰ روز به طول انجامیده بود و دارای نمره شدت زبان‌پریشی صفر تا سه(از پنج) بودند که در آن نمره هرچه بالاتر باشد نشان دهنده نقص زبان کمتری است.

شرکت‌کنندگان برای دریافت طب سوزنی دستی یا طب سوزنی شم(sham) (استفاده از روش وارد کردن کم عمق سوزن) به صورت تصادفی تقسیم شدند.

هر دو گروه ۳۰ جلسه در شش هفته متوالی(پنج جلسه ۳۰ دقیقه‌ای در هر هفته)، همراه با زبان و گفتاردرمانی معمولی دریافت کردند.

طب سوزنی دستی از پروتکل استاندارد Xing-Nao Kai-Qiao پیروی می‌کرد و حس De Qi القا شد. احساس De Qi که در تئوری طب سنتی چین به عنوان کلید درمان موفق طب سوزنی در نظر گرفته می‌شود، به احساسات ذهنی بیمار و پاسخ‌های عینی بدن و همچنین ادراک متخصص طب سوزنی در هنگام سوزن زدن نقاط خاص اشاره دارد.

پیامدهای اولیه از لحاظ ضریب آفازی(AQ) و امتیاز ارتباطی عملکردی چینی(CFCP) در هفته ششم اندازه‌گیری شد. AQ یک معیار حساس، معتبر و قابل اعتماد برای عملکرد زبان‌پریشی است که در آن نمره پایین‌تر در محدوده صفر تا ۱۰۰ نشان دهنده اختلال شدیدتر در عملکرد زبان است. CFCP نیز توانایی ارتباط عملکردی را اندازه‌گیری می‌کند که نمره بالاتر در محدوده صفر تا ۲۵۰ نشان دهنده توانایی بهتر است.

پیامدهای ثانویه نیز شامل ارزیابی کیفیت زندگی مبتلایان به سکته مغزی و درجه نقص عصبی شرکت‌کنندگان بود.

در گروه طب سوزنی دستی، میانگین نمره AQ در هفته ششم ۶۹.۶۶ بود که میانگین بهبودی از پایه ۲۹.۶۰ را نشان می‌دهد. همچنین میانگین در گروه طب سوزنی «شم» ۶۱.۶۸ بود که بهبود از امتیاز ۱۷.۸۸ را نشان می‌دهد.

گروه طب سوزنی دستی از نظر بالینی ۷.۹۹ امتیاز افزایش در نمره AQ نسبت به گروه شم داشتند.

میانگین نمرات CFCP نیز در هفته ششم در گروه طب سوزنی دستی ۱۶۷.۶۰ و در گروه شم ۱۴۴.۰۸ بود که میانگین بهبودی نسبت به خط پایه به ترتیب ۷۲.۶۸ و ۵۰.۵۲ را نشان می‌داد. افرادی که در گروه طب سوزنی دستی بودند نیز در پایان این پیگیری شش ماهه، بهبود قابل توجهی در نمرات AQ و CFCP نشان دادند.

طب سوزنی دستی در مقایسه با طب سوزنی شم از طریق پیگیری در شش ماه پس از شروع زبان‌پریشی، بهبود قابل توجه و مستمری در عملکرد زبان، کیفیت زندگی و اختلالات عصبی ایجاد کرد. سه واکنش نامطلوب مرتبط با درمان در گروه طب سوزنی دستی و سه مورد در گروه شم رخ داد، اما گذرا بود و جدی نبودند.

به گفته پژوهشگران این مطالعه، کارآزمایی آنها اولین کارآزمایی تصادفی‌ و کنترل ‌شده با پیگیری طولانی‌مدت برای ارزیابی اثربخشی طب سوزنی در بیماران مبتلا به زبان‌پریشی حرکتی پس از سکته مغزی است.

آنها با توجه به تأثیر طب سوزنی بر بهبود نقایص زبان به این نتیجه رسیدند که یک برنامه درمانی ۳۰ جلسه‌ای طب سوزنی می‌تواند مفید واقع شود و تأثیر آن را به پیروی دقیق از یک پروتکل درمانی استاندارد نسبت می‌دهند.

پژوهشگران می‌گویند: نتایج این مطالعه تأیید کرد که زبان‌پریشی حرکتی پس از سکته، وضعیت غالب تحت‌ تاثیر درمان طب سوزنی است که نشان می‌دهد طب سوزنی می‌تواند به عنوان یک درمان کمکی برای بیماران مبتلا به زبان‌پریشی حرکتی پس از سکته مغزی عمل کند. علاوه بر این، اثرات بالینی و نتایج ایمنی این مطالعه شواهدی را برای سیاستگذاران، پزشکان و بیماران در مورد مدیریت زبان‌پریشی پس از سکته مغزی با طب سوزنی فراهم می‌کند.

این مطالعه در مجله JAMA Network Open منتشر شده است.

انتهای پیام