با توجه به فصل تابستان و حضور گردشگران و طبیعت‌گردان در روستاهای هدف گردشگری استان همدان، روستای ورکانه نیز یکی از مقاصد گردشگری در این فصل به شمار می‌رود تا علاوه بر دیدن معماری منحصر به فرد سنگی این روستا، از گرمای طاقت‌فرسای تابستان به طبیعت خنک و دلچسب آن پناه ببرند.  اما متاسفانه به دلیل عدم مدیریت پسماند و زباله، طبیعت این روستای زیبا و تاریخی چهره زشتی به خود گرفته است.

 تعدادی از طبیعت‌گردان و فعالان محیط‌زیست استان همدان تصاویری از وضعیت نامناسب رهاسازی زباله در این روستای هدف گردشگری برای ایسنا ارسال کرده و خواستار بررسی این موضوع شدند که ایسنا بنا بر رسالت خود این موضوع را از مسئولان و متولیان امر جویا شد:

بی توجهی دهیاران روستاهای هدف گردشگری به دفع پسماند

یک طبیعت‌گرد و فعال محیط‌زیستی در همدان با تأکید براینکه دفع پسماندها در روستاهای مسیر گردشگری سد اکباتان یکی از معضلاتی است که با آن مواجه هستیم و به نظر می‌رسد دهیاران به این موضوع اهمیت نمی‌دهند، به ایسنا گفت: برای برندینگ روستای ورکانه به عنوان تنها روستای رنسانسی ایران هزینه گزافی توسط مسئولان و متولیان شده و تورهای گردشگری زیادی برای بازدید از این روستا برگزار شده است.

بهنام نادری با بیان اینکه بافت تاریخی این روستا با آپارتمان‌سازی از اصالت خود خارج شده است که به نظر من یک ضربه بزرگ به گردشگری روستایی ایران زده است، تصریح کرد: متأسفانه در روستاهای هدف گردشگری آموزش گردشگری به روستاییان داده نشده و از طرفی مهمانان و مسافران هم باید آموزش لازم در برخورد با جامعه محلی داده شود.

وی با اشاره به اینکه ما نتوانستیم یک برنامه و پلن مناسبی برای این روستای هدف گردشگری داشته باشیم، به مقایسه روستای ورکانه با روستاهای دیگر پرداخت و افزود: در نقاط مختلف کشور می‌بینیم روستاهای هدف گردشگری گیت‌های ورودی دارند و در زمان ورود برگه‌هایی به گردشگران داده می‌شود و ورودی دریافت می‌‎کنند تا هزینه دفع پسماند روستا تأمین شود در حالی‌ که در روستاهای هدف گردشگری استان همدان چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد.

نادری با بیان اینکه آلودگی محیط‌زیست باعث می‌شود دیگر هیچ گردشگری وارد روستای ورکانه نشود و کم کم از لیست روستاهای مورد علاقه گردشگران خارج می‌شود، خاطرنشان کرد: سال‌های گذشته هزینه میلیاردی برای کف‌سازی این روستا انجام شده است اما با توجه به اینکه در کوه‌های بالادست روستای ورکانه سیلیس به صورت دستی استخراج می‌شود و تراکتور از بافت تاریخی روستا عبور می‌دهند و کف سنگی روستا از بین رفته است.

وی با تأکید براینکه اقتصاد روستا با برداشت غیرقانونی سیلیس می‌چرخد، ادامه داد: روستای ورکانه یک روستای هدف گردشگری است اما اقتصاد آن از راه گردشگری نیست درحالی‌ که ما می‌توانستیم نمونه خوبی برای گردشگری روستایی در کشور باشیم اما متأسفانه اهالی و جامعه محلی همراهی کافی را نداشتند.

این گردشگر با اشاره به وضعیت جمع‌آوری زباله در روستای ورکانه، یادآور شد: تا اهالی دغدغه‌ای برای پاکیزگی نداشته باشند هیچ کدام از مسئولان نمی‌توانند کاری برای روستا انجام دهند.

نادری پیشنهاد داد: در ورودی روستا کیسه زباله به گردشگران داده شود و در ازای جمع‌آوری زباله به آنها از تولیدات روستا هدیه دهند چیزی که در خارج از کشور باب است که به جای ورودی گرفتن پاکسازی دهند. ضمن اینکه متأسفانه در ورودی روستا کسی به گردشگران توضیح نمی‌دهد چطور در این محیط رفتار کنند.

حفظ بهداشت روستاها بر عهده دهیاران است

سرپرست دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری همدان با بیان اینکه وظیفه حفظ بهداشت، تنظیف معابر و جمع‌آوری زباله در روستاها بر عهده دهیاری است، اظهار کرد: دهیاران دارای ۴۸ وظیفه مشخص و وظایف متعدد نانوشته براساس خواست و انتظارات سکنه شریف روستاها هستند.

 علی اصغر ناظری‌پور به ایسنا گفت: از سال ۸۲ تا کنون در ۹۲۰ روستای استان که دارای جمعیت حداقل ۱۰۰ نفر یا ۲۰ خانوار هستند دهیاری تأسیس شده و در این روستاها دهیاری متولی امر مدیریت محلی است.

وی با اشاره به اینکه نظارت بر عملکرد دهیار و دهیاری از طریق شورای اسلامی روستا، بخشداری و معاونت هماهنگی امور عمرانی فرمانداری انجام می‌شود، تأکید کرد: دهیاری‌ها باید وظایف خود را به درستی انجام دهند.

وی با اشاره به اینکه حفظ بهداشت روستاها برعهده دهیاران است، اظهار کرد: دهیاری‌ها این امر را توسط پیمانکاران جمع‌آوری زباله به انجام رسانده و بازه زمانی این امر را براساس خواست و مشارکت اهالی روستا تعیین می‌کنند.

سرپرست دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری همدان با بیان اینکه در روستاها فرآیند پرداخت عوارض خدمات محلی منسجم نبوده و مشارکت دِه‌وندان به‌صورت نسبی صورت می‌گیرد، گفت: به همین دلیل تعداد روزهای جمع‌آوری زباله در روستا تابع نحوه و مشارکت در عوارض پردازی سطح روستاهاست.

ناظری‌پور نظارت بر امر خدمات پسماند در روستاهای با جمعیت بالا، گردشگرپذیر و مجاور راه‌های مواصلاتی را امری مهم برشمرد و افزود: دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری به عنوان ناظر ارشد بر عملکرد شورای اسلامی روستاها و دهیاری‌های سطح استان مراتب را با بهره‌گیری از سلسه مراتب نظارتی که به آن اشاره شد مورد پایش، بررسی و ارزیابی قرارداده و در مواردی که طی بازرسی‌های دوره‌ای و اخذ گزارش‌ها مردمی از کاستی در ارائه خدمات مطلع شود موارد را از طریق فرمانداری و بخشداری مربوطه تا حصول نتیجه پیگیری می‌کنند.

 جمع آوری زباله‌های روستا به صورت هفته‌ای‌

دهیار روستای ورکانه با بیان اینکه زباله‌های روستا هفته‌ای یکبار به بیرون از روستا منتقل می‌شود، به ایسنا گفت: یک پاکبان به صورت روزانه زباله‌ها را از سطح روستا و باغات مجاور روستا جمع می‌کند.

رضا کُرد با بیان اینکه معضل اصلی ما در بحث مدیریت نظافت روستا تعدادی از گردشگران هستند، گفت: این گردشگران زباله خود را در باغات رها کرده و این زباله‌ها از طریق حیواناتی مثل سگ‌های ولگرد به داخل روستا کشانده می‌شوند که ما این موضوع را به بخشداری و میراث فرهنگی اطلاع داده‌ایم.

وی با تاکید بر اینکه در بحث نظافت و جاروکشی روستا یک پاکبان به صورت روزانه یا یک روز در میان روستا را تمیز می‌کند، عنوان کرد: پاکبان روستا هفته‌ای یکبار تا فاصله یک کیلومتری روستا تمامی زباله‌ها را جمع کرده و به سطل‌های زباله منتقل می‌کند.

دهیار روستای ورکانه کمبود نیروی خدماتی را یکی از مشکلات در بحث نظافت روستا عنوان و اظهار کرد: متاسفانه بودجه لازم برای استخدام نیروی جدید توسط دهیاری وجود ندارد.

رضا ک‍ُرد با اشاره به اینکه از سوی میراث فرهنگی استان کمک یا تشویقی برای روستا صورت نمی‌گیرد، گفت: چندین بار برای موضوعات مختلفی مثل نوسازی و تعویض شیرآلات سرویس بهداشتی عمومی روستا یا نظافت آن به میراث فرهنگی مراجعه داشتیم که متاسفانه به مطالبه ما بی‌توجهی شده است.

وی افزود: اگر یک نیرو در کنار پاکبان ما به صورت چند روز در هفته از سمت میراث فرهنگی استخدام شود عملیات جمع‌آوری زباله از باغات و نظافت روستا نیز سریع‌تر و بهتر انجام خواهد شد.

دهیار روستای ورکانه با بیان این موضوع که مشکلی از لحاظ تعداد سطل زباله نداریم، گفت: در سطح روستا ۱۲ سطل زباله وجود دارد که این سطل‌ها در طول هفته پر نمی‌شوند و تنها سطل‌های ورودی شهر در آخر هفته‌ها توسط گردشگران پر می‌شود.

گردشگران مهمترین عامل پخش  زباله در ورکانه

وی با بیان اینکه علت اصلی این پخش زباله در ورودی روستا مربوط به گردشگران است، اظهار کرد: زباله‌های تولیدی باغ رستوران روستا به خوبی مدیریت می‌شود و یک سطل زباله در کنار این باغ رستوران جای‌گذاری شده که اغلب پر هم نمی‌شود. در بحث مراسم داخلی روستا نیز زباله‌ها را درون سطل‌های زباله روستا نمی‌ریزیم و مستقیما به بیرون روستا منتقل می‌کنیم.

دهیار روستای ورکانه با اشاره به نصب بنر در ورودی روستا، بیان کرد: در بحث رها کردن زباله، عدم ایجاد مزاحمت برای باغات و رعایت حجاب حدود پنج بنر در ورودی و سطح روستا نصب شده تا به فرهنگ سازی در این زمینه کمک کنیم.

کُرد با اشاره به اینکه طی دو سال گذشته در بحث توسعه زیرساختی روستا شاهد اتفاقات خوبی مثل سنگ فرش کردن کوچه‌ها و کشیده شدن سه خط فاضلاب به داخل روستا بوده‌ایم، گفت: یکی از مشکلات ما نبودن تصفیه خانه فاضلاب در روستاست. روستای ورکانه تحت پوشش اداره آب و فاضلاب نیست و این سه خط فاضلاب نیز به همت دهیاری و کمک‌ مردم ایجاد شده است.

دهیار روستای ورکانه با اشاره به اینکه موضوع آب و فاضلاب برای ورکانه بسیار اهمیت دارد، بیان کرد: در این خصوص به نهادهای مختلفی مراجعه کردیم اما نتیجه‌ای حاصل نشده است.

کُرد، نبود پارکینگ را یکی دیگر از مشکلات در زمان حضور گردشگران دانست و افزود: در این زمینه نیز چندین بار به میراث فرهنگی و بنیاد مسکن مراجعه کردیم اما مطالبه ما بی‌جواب مانده است.

 به‌گزارش ایسنا، روستای ورکانه بخشی از هویت، تاریخ و فرهنگ گذشتگان بوده که حفظ آن وظیفه همه است، علاوه بر آن نشان دادن این میراث ارزشمند به جهان از اهمیت بسیاری برخوردار است. فرهنگ‌سازی در خصوص رها نکردن زباله از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا به حفاظت از محیط‌زیست، سلامت انسان و حیوانات و مقابله با تغییرات اقلیمی کمک شایانی می‌کند.

اتفاقاتی مثل آنچه توسط گردشگران در ورکانه رقم خورد همه ناشی از نبود فرهنگ‌سازی و حس مسئولیت نسبت به حفظ میراث فرهنگی و حفاظت از محیط زیست بوده است.

نهادهای متعددی مثل فرهنگ و ارشاد اسلامی، میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، حوزه‌ی هنری و سازمان تبلیغات اسلامی، معاونت فرهنگی شهرداری‌ها، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صداوسیما و...در زمینه‌ی فرهنگ‌سازی مسئولیت دارند و چقدر خوب است که این فرهنگ‌سازی از سنین پایین و در مدارس به شکل جدی دنبال شود.

انتهای پیام