ملیحه بهنامیان در گفت‌وگو با ایسنا اظهارکرد: سلول‌های بنیادی خون بندناف، گنجینه‌ای ارزشمند برای درمان بیماری‌های خونی، نقص‌های ایمنی و اختلالات ژنتیکی هستند. 

وی با بیان اینکه این سلول‌ها پس از تولد نوزاد، از خون باقی‌مانده در بندناف جمع‌آوری شده و با ذخیره‌سازی صحیح، می‌توانند سال‌ها قابل استفاده باقی بمانند، تصریح کرد: در دوران بارداری، بندناف نقش حیاتی در تغذیه و اکسیژن‌رسانی به جنین دارد. این بند، جنین را به جفت متصل می‌کند و با عبور خون از رگ‌های آن، مواد مغذی را به جنین رسانده و مواد زائد را دفع می‌کند.

بهنامیان ادامه داد: پس  از تولد نوزاد، مقداری از خون همچنان در جفت و بندناف باقی می‌ماند؛ به این خون، خون بندناف گفته می‌شود. تا چند دهه پیش، این خون به عنوان ضایعات زایمانی دور ریخته می‌شد، اما امروز می‌دانیم که خون بندناف سرشار از سلول‌های بنیادی خونساز است؛ سلول‌هایی که معمولا در مغز استخوان وجود داشته و توانایی تولید انواع سلول‌های خونی و سلول‌های سیستم ایمنی را دارند.

وی با بیان اینکه سلول‌های بنیادی خون بندناف به عنوان یک منبع غنی جایگزین برای درمان بیماران مبتلا به بیماری‌های خونی در نظر گرفته می‌شود، افزود: امروزه، خون بندناف به عنوان یکی از منابع مهم و قابل دسترس برای این سلول‌ها شناخته می‌شود. سایر منابع شامل مغز استخوان و خون محیطی هستند.

مدیر بانک سلول‌های بنیادی خون بندناف جهاددانشگاهی خراسان جنوبی در مورد فرآیند ذخیره‌سازی سلول‌های بنیادی خون بندناف، اظهار کرد: فرآیند جمع‌آوری سلول‌های بنیادی خون بندناف هیچ گونه خطری برای مادر یا نوزاد ندارد و بلافاصله پس از زایمان انجام می‌شود.

بهنامیان با بیان اینکه در قلب هر نوزادی که متولد می‌شود، منبعی از نیروی حیات پنهان است که نباید نادیده گرفته شود و این گنجینه تنها در زمان تولد قابل جمع‌آوری بوده و پس از دفع جفت، این فرصت برای همیشه از دست می‌رود، ادامه داد: خون بندناف پس از زایمان توسط کارشناسان مجرب خونگیر جمع‌آوری می‌شود. خون به کیسه‌های مخصوص جمع آوری خون بندناف منتقل می‌شود، این سلول ها قابلیت این را دارند که برای ۷۲ ساعت در دمای اتاق (۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد) زنده بمانند؛ سپس سلول‌های جدا شده پس از انتقال به کیسه‌های مخصوص، در دمای بسیار پایین (حدود منفی ۱۹۸ درجه سانتی‌گراد) فریز و برای مدت طولانی نگهداری می‌شوند.

وی با بیان اینکه این سلول‌ها برای ده‌ها سال زنده می‌مانند و در مواقع لازم می‌توانند برای درمان نوزاد یا خواهر و برادر او (در صورت تطابق ژنتیکی) استفاده شوند، تصریح کرد: ذخیره‌سازی خون بندناف نوزاد یک سرمایه‌گذاری ارزشمند برای آینده سلامت اوست. در شرایطی که نوزاد یا یکی از اعضای خانواده با بیماری‌های خونی، نقص‌های ایمنی یا اختلالات ژنتیکی مواجه شود، سلول‌های بنیادی خون بندناف می‌توانند نجات‌بخش باشند.

بهنامیان با بیان اینکه ذخیره‌سازی خون بند ناف؛ امنیتی است که هرگز منقضی نمی‌شود، افزود: ارزشمندترین دارایی جهان سلامتی است؛ دارایی که با نوسانات بازار سقوط نکرده و با تورم ارزش آن کاهش نمی‌یابد و این را به یاد داشته باشیم که پیشگیری همواره مقرون به صرفه‌تر و هوشمندانه‌تر از درمان است. 

وی بیان کرد: این سلول‌ها در حال حاضر برای درمان بیش از ۸۰ نوع بیماری، به خصوص انواع سرطان خون، تالاسمی، کم‌خونی‌های شدید و اختلالات سیستم ایمنی، استفاده می‌شوند، اما پتانسیل آینده آن‌ها در حوزه پزشکی بازساخت فراتر از تصور فعلی ماست.

وی با بیان اینکه هزینه نگهداری و ذخیره‌سازی سلول‌های بنیادی برای یک دوره طولانی، در مقایسه با هزینه‌های سرسام‌آور درمان بیماری‌های جدی در آینده ناچیز است، بیان کرد: در حوزه‌هایی مانند درمان اوتیسم نیز کارآزمایی‌های بالینی رو به پیشرفت است و نزدیک به دو سال است که مطالعات بالینی برای درمان اوتیسم و فلج‌های مغزی با استفاده از سلول‌های بنیادی در حال انجام است.

بهنامیان با اشاره به نقش سلول‌های بنیادی در ترمیم بافت‌های غضروفی، عصبی و حتی نخاعی، تأکید کرد: این حوزه یکی از امیدبخش‌ترین بخش‌های پزشکی بازساختی است و ذخیره‌سازی خون بندناف می‌تواند سرمایه‌ای بی‌بدیل برای آینده سلامت فرد و خانواده او باشد.

انتهای پیام